-
101.《题径山大觉禅师影堂》 唐·张祜
超然彼岸人,一径谢微尘。
见相即非相,观身岂是身。
空门性未灭,旧里化犹新。
谩指堂中影,谁言影似真。 -
102.《题径山大觉禅师影堂》 唐·张祜
超然彼岸人,一径谢微尘。
见相即非相,观身岂是身。
空门性未灭,旧里化犹新。
谩指堂中影,谁言影似真。 -
103.《雪中书怀》 唐·杜牧
腊雪一尺厚,云冻寒顽痴。
孤城大泽畔,人疏烟火微。
愤悱欲谁语,忧愠不能持。
天子号仁圣,任贤如事师。 -
104.《雪中书怀》 唐·杜牧
腊雪一尺厚,云冻寒顽痴。
孤城大泽畔,人疏烟火微。
愤悱欲谁语,忧愠不能持。
天子号仁圣,任贤如事师。 -
105.《自桂林奉使江陵途中感怀寄献尚书》 唐·李商隐
下客依莲幕,明公念竹林。
纵然膺使命,何以奉徽音。
投刺虽伤晚,酬恩岂在今。
迎来新琐闼,从到碧瑶岑。 -
106.《邻相反行》 唐·薛逢
东家有儿年十五,只向田园独辛苦。
夜开沟水绕稻田,晓叱耕牛垦塉土。
西家有儿才弱龄,仪容清峭云鹤形。 -
107.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
108.《寄远》 唐·贾岛
别肠多郁纡,岂能肥肌肤。
始知相结密,不及相结疏。
疏别恨应少,密离恨难袪。
门前南流水,中有北飞鱼。 -
109.《明月山怀独孤崇鱼琢》 唐·贾岛
明月长在目,明月长在心。
在心复在目,何得稀去寻。
试望明月人,孟夏树蔽岑。
想彼叹此怀,乐喧忘幽林。 -
110.《寓怀》 唐·温庭筠
诚足不顾得,妄矜徒有言。
语斯谅未尽,隐显何悠然。
洵彼都邑盛,眷惟车马喧。
自期尊客卿,非意干王孙。 -
111.《余昔自西滨得兰数本移艺于庭亦既逾岁…遂寄情于此》 唐·温庭筠
寓赏本殊致,意幽非我情。
吾常有流浅,外物无重轻。
各言艺幽深,彼美香素茎。
岂为赏者设,自保孤根生。 -
112.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
113.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
114.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
115.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
116.《太湖诗·入林屋洞》 唐·皮日休
斋心已三日,筋骨如烟轻。
腰下佩金兽,手中持火铃。
幽塘四百里,中有日月精。
连亘三十六,各各为玉京。 -
117.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
118.《冯燕歌(一作沈下贤诗)》 唐·司空图
魏中义士有冯燕,游侠幽并最少年。
避仇偶作滑台客,嘶风跃马来翩翩。
此时恰遇莺花月,堤上轩车昼不绝。 -
119.《圣政纪颂》 唐·来鹄
三皇不书,五帝不纪。
有圣有神,风销日已。
何教何师,生来死止。 -
120.《题李员外厅》 唐·李山甫
石砌蛩吟响,草堂人语稀。
道孤思绝唱,年长渐知非。
名利终成患,烟霞亦可依。
高丘松盖古,闲地药苗肥。
猿鸟啼嘉景,牛羊傍晚晖。
幽栖还自得,清啸坐忘机。
爱彼人深处,白云相伴归。