-
41.《中夜睡觉两目每有光如初日历历照物晁文元公》 宋·陆游
人情所愿欲,莫若贵与富。
是皆有命焉,非力可成就。
予昔未有闻,无与发其覆。
趑趄强干禄,时命适大谬。 -
42.《剥啄行》 当代·钱钟书
到门剥啄过客谁,遽集於此何从来。
具陈薄海苦锋镝,大力者为苍生哀。
旧邦更始得新命,如龙虎起风云随。
因馀梁益独隅负,恃天险敢天心违。 -
43.《伏蒙赐和复用韵二章拜呈可谓出愧炫媸惟自叙》 宋·杜范
道在行藏自古艰,为贫偶出未能还。
一从举手遮西日,已恐移文在北山。
身入微官韁锁里,心惭大隐市朝间。
浮云富贵非吾事,便有功名亦等闲。 -
44.《祠庞颍公》 宋·王九龄
贤哉庞颍公,天相佑仁宗。
清规映当代。
劲节摩秋空。
皇佑维四年,蛮寇南海邕。 -
45.《送安惇秀才失解西归》 宋·苏轼
旧书不厌百回读,熟读深思子自知。
他年名宦恐不免,今日栖迟那可追。
我昔家居断还往,著书不复窥园葵。
朅来东游慕人爵,弃去旧学従儿嬉。 -
46.《病中代书奉寄圣俞二十五兄》 宋·欧阳修
忆君去年来自越,值我传车催去阙。
是时新秋蟹正肥,恨不一醉与君别。
今年得疾因酒作,一春不饮气弥劣。
饥肠未惯饱甘脆,九虫寸白争为孽。 -
47.《冬阴寄满子权》 宋·王令
玄云载雨惜不下,北风吹急水相黏。
周遮覆盖不通透,锢结已厚难披燖。
微阳未复老阴壮,计去暖律时犹淹。
青天何可一日失,渐恐此去无由瞻。 -
48.《贺王制置敷学之除》 宋·李流谦
太霄杰观凌空起,非雾非烟护珠蕊。
万灵操戟夹危栋,中有丹书并绿字。
走云飞雨泽地产,合璧联珠焕宸纬。
尧图羲坟共彪炳,禹训汤铭角雄伟。 -
49.《四川茶马牛宝章修扬子墨池以书索题咏》 宋·魏了翁
子云一去千余载,惟有成都墨池在,草玄此地是邪非,玄文今在人谁知。
虽逃刘歆酱瓿阸,鼠壤蛛窠蠹鱼宅。
岂无学者工探求,不讥僭圣几残余赘肬。 -
50.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
51.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
52.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
53.《六贤祠》 明·张明弼
山川亦自有声气,西湖不易与人热。
五日京兆王弇州,冷面臬司号寒铁。
原与湖山非久要,心胸不复留风月。
犹议当时李邺侯,西泠尚未通舟楫。
惟有林苏白乐天,真与烟霞相接纳。
风流俎豆自千秋,松风菊露梅花雪。 -
54.《鸣凤行赠杨给事惟仁》 明·丰坊
君不见精卫一小鸟,衔石翻飞东海头。
不知身微海复巨,悲鸣誓欲填洪流。
又不见螳螂奋臂当车辙,辙不可回躯已裂。
安得长遇越勾践,式蛙厉士皆激烈。 -
55.《和李太白(并叙〔四库原收有太白全诗,今删》 宋·苏轼
李太白有《浔阳紫极宫感秋》诗,紫极宫,今天庆观也。
道士胡洞微以石本示余,盖其师卓玘之所刻。
玘有道术,节义过人,今亡矣。
太白诗云:“四十九年非,一往不可复。 -
56.《次韵溧水令李彦平清赏图》 宋·周必大
俗吏才拘拘,书生志落落。
均之窘几案,底处着丘壑。
中山李长官,整暇非政学。
庭虚吏早散,园古句频琢。 -
57.《赠卜者张生歌张历阳人也》 宋·李廌
我忆扁舟昔南渡,江心忽值蛟龙怒。
大浪崩腾舞我舟,尾胁蜿蜒束吾橹。
怒声如雷雷火烈,腥风鼓天天如雾。
我观蛟龙等一戏,众面仓惶独无怖。 -
58.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
气运有盈虚,品物迭滋耗。
人生於两间,谁能长不老。
胡为习鲜荣,而独恨枯槁。
婉娈儿女态,爱惜容色好。 -
59.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
我心似秋月,道似又还别。
秋月有亏盈,吾心无损益。
人人只知登楼赏玩向天边觅,殊不知自己衣单下有个光明藏子十分圆满十分皎洁。
信得及,见得彻。
非惟一夕欢,千古可怡悦。 -
60.《山坡陀行》 宋·苏轼
山坡陀兮下属江,势崖绝兮游波所荡如颓墙。
松茀律兮百尺旁,拔此惊葛之。
上不见日兮下可依,吾曳杖兮吾僮亦吾之书随。
藐余望兮水中汦,颀然而长者黄冠而羽衣。