-
41.《莺啼序》 宋·刘辰翁
闷如愁红著雨,卷地吹不起。
便故人渺渺,相逢前事,欲语还己。
凝望久、荒城落日,五湖四海烟浪里。
问而今何处,寄声旧时邻里。 -
42.《悼内十一首》 明·于谦
垂老光阴两鬓皤,细君弃我竟如何!
夫妻一旦世缘尽,儿女百年恩爱多。
小阁空悬台上镜,春衣谁试箧中罗。
客边闻讣肠先断,泪落西风鼓缶歌。 -
43.《得王介甫常州书》 宋·梅尧臣
斜封一幅竹膜纸,上有文字十七行。
字如瘦棘攒黑刺,文如温玉烂虹光。
别时春风吹榆荚,及此已变蒹葭霜。
道途与弟奉亲乐,後各失子怀悲伤。 -
44.《题梅花卷为顾御史赋》 明·王璲
我家家在吴山住,路入梅花最深处。
天空岁晚雪纷飞,绕屋寒香千万树。
花时日日醉花边,酒醒长吟花下眠。
听到翠禽啼欲断,任教明月照青天。 -
45.《和钱安道寄惠建茶》 宋·苏轼
我官于南今几时,尝尽溪茶与山茗。
胸中似记故人面,口不能言心自省。
为君细说我未暇,试评其略差可听。
建溪所产虽不同,一一天与君子性。 -
46.《和王胜之雪霁借马入省》 宋·王安石
泥水填马不受辙,瓦雪得火犹藏沟。
宿雾纷纷度城阙,朔气凛凛吹衣裘。
穷阎闭门无一客,剥啄惊我有前驺。
强随传呼出屋去,鼻息冻合髭缪缪。 -
47.《次韵子瞻感旧见寄》 宋·苏辙
少年耽世味,徘徊不能去。
老来悟前非,尚愧昔游处。
君才最高峙,鹤行鸡群中。
我虽非君对,顾以兄弟同。 -
48.《遗吴冲卿大飨碑文》 宋·韩维
苍碑剥龙螭,突兀古殿侧。
世变文字异,岁久苔藓蚀。
谅非好事者,尘土未尝拭。
我来仰首看,百过不自息。 -
49.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
50.《得远书》 唐·李昌符
故人居谪宦,今日一书来。
良久惊兼喜,殷勤卷更开。
瘴云沉去雁,江雨促新梅。
满纸殊乡泪,非冤不可哀。 -
51.《沁园春》 宋·汪莘
之所未备,搜寻剖□,斯已勤矣。
闲从人求其法,高者如捕影,卑者不足为。
嘉泰二年冬夜,坐一榻,知思所及,随手骇目。
尔后凡七载,时时为之,自知非深根固蒂之道,亦可谓世外之妙观矣。 -
52.《同蔡君谟江邻几观宋中道书画》 宋·梅尧臣
君谟善书能别书,宣献家藏天下无。
宣献既殁二子立,漆匣甲乙收盈厨。
锺王真迹尚可睹,欧褚遗墨非因模。
开元大历名流夥,一一手泽存有余。 -
53.《古诗赠新城王贻上》 清·钱谦益
风轮持大地,击扬为风谣。
吹万肇邃古,赓歌畅唐姚。
朱弦泛汉魏,丽藻沿六朝。
有唐盛词赋,贞符汇元包。 -
54.《醉歌》 唐·徐珩
得谁酿法乃尔佳,连引数杯极口夸。
须臾忘物亦忘我,是非荣辱不可加。
儿童相随拍手笑,阿翁醉也扶归家。
平生故人赵半刺,遣骑折送园中花。 -
55.《和王教暮春出游》 宋·戴埴
矫矫雪霜心。
孤贞受命独。
留滞染缁尘,垢面不靧沐。
背城借一战,填堑轮前渎。 -
56.《次韵梁尉秦碑》 宋·莫济
六王失国四海归,秦皇东刻南巡碑。
法因史籀有增减,名与苍颉争飞驰。
自言功德可歌颂,黔首个个愚无知。
海神何故独拒命,风涛塞路蟠蛟螭。 -
57.《上扬州钱帅》 宋·沈继祖
名世半千推硕德,淮南第一是扬州。
一尘不动边民乐,知有威声慑虏酋。
人谓儒生将略疏,世人无未识真儒。
天下武夫俱夺气,钱公赤手缚于菟。 -
58.《表兄丁行之俾予作山水一轴》 宋·王当
秃发管城书不中。
麝煤满砚随轻浓。
烟云变怪本无定,丹青故匪能形容。
解衣盘礴无人久,妙迹於今复何有。 -
59.《走笔戏赠若庸司训》 明·陆釴
故人别我有所往,手提木铎犹余响。
郑虔本是樗散翁,永新之行愁鞅掌。
官卑濩落携二子,阿奴络秀随行李。
向非怀抱如江河,谁能落日秋风里。 -
60.《次韵答舒教授观余所藏墨》 宋·苏轼
异时长笑王会稽,野鹜膻腥污刀几。
暮年却得庾安西,自厌家鸡题六纸。
二子风流冠当代,顾与儿童争愠喜。
秦王十八已龙飞,嗜好晚将蛇蚓比。