-
81.《同崔傅答贤弟》 唐·王维
洛阳才子姑苏客,桂苑殊非故乡陌。
九江枫树几回青,一片扬州五湖白。
扬州时有下江兵,兰陵镇前吹笛声。 -
82.《辋川集·漆园》 唐·王维
古人非傲吏,自阙经世务。
偶寄一微官,婆娑数株树。 -
83.《湖中寄王侍御》 唐·丘为
日日湖水上,好登湖上楼。
终年不向郭,过午始梳头。
尝自爱杯酒,得无相献酬。
小僮能脍鲤,少妾事莲舟。 -
84.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
85.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
86.《与诸公游济渎泛舟》 唐·李颀
济水出王屋,其源来不穷。
洑泉数眼沸,平地流清通。
皇帝崇祀典,诏书视三公。
分官祷灵庙,奠璧沉河宫。 -
87.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
88.《悲哉行》 唐·王昌龄
勿听白头吟,人间易忧怨。
若非沧浪子,安得从所愿。
北上太行山,临风阅吹万。
长云数千里,倏忽还肤寸。
观其微灭时,精意莫能论。
百年不容息,是处生意蔓。
始悟海上人,辞君永飞遁。 -
89.《放歌行》 唐·王昌龄
南渡洛阳津,西望十二楼。
明堂坐天子,月朔朝诸侯。
清乐动千门,皇风被九州。
庆云从东来,泱漭抱日流。 -
90.《郑县宿陶太公馆中赠冯六元二》 唐·王昌龄
儒有轻王侯,脱略当世务。
本家蓝田下,非为渔弋故。
无何困躬耕,且欲驰永路。
幽居与君近,出谷同所骛。 -
91.《悲哉行》 唐·王昌龄
勿听白头吟,人间易忧怨。
若非沧浪子,安得从所愿。
北上太行山,临风阅吹万。
长云数千里,倏忽还肤寸。
观其微灭时,精意莫能论。
百年不容息,是处生意蔓。
始悟海上人,辞君永飞遁。 -
92.《放歌行》 唐·王昌龄
南渡洛阳津,西望十二楼。
明堂坐天子,月朔朝诸侯。
清乐动千门,皇风被九州。
庆云从东来,泱漭抱日流。 -
93.《郑县宿陶太公馆中赠冯六元二》 唐·王昌龄
儒有轻王侯,脱略当世务。
本家蓝田下,非为渔弋故。
无何困躬耕,且欲驰永路。
幽居与君近,出谷同所骛。 -
94.《铜雀台》 唐·刘长卿
娇爱更何日,高台空数层。
含啼映双袖,不忍看西陵。
漳河东流无复来,百花辇路为苍苔。
青楼月夜长寂寞, -
95.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
96.《放歌行》 唐·孟云卿
吾观天地图,世界亦可小。
落落大海中,飘浮数洲岛。
贤愚与蚁虱,一种同草草。
地脉日夜流,天衣有时扫。 -
97.《田园观雨兼晴后作》 唐·孟云卿
贫贱少情欲,借荒种南陂。
我非老农圃,安得良土宜。
秋成不廉俭,岁馀多馁饥。
顾视仓廪间,有粮不成炊。 -
98.《经七里滩》 唐·孟浩然
予奉垂堂诫,千金非所轻。
为多山水乐,频作泛舟行。
五岳追向子,三湘吊屈平。
湖经洞庭阔,江入新安清。 -
99.《冬至后过吴、张二子檀溪别业》 唐·孟浩然
卜筑因自然,檀溪不更穿。
园庐二友接,水竹数家连。
直与南山对,非关选地偏。
草堂时偃曝,兰枻日周旋。 -
100.《冬至后过吴、张二子檀溪别业》 唐·孟浩然
卜筑因自然,檀溪不更穿。
园庐二友接,水竹数家连。
直与南山对,非关选地偏。
草堂时偃曝,兰枻日周旋。