-
121.《甘林》 唐·杜甫
舍舟越西冈,入林解我衣。
青刍适马性,好鸟知人归。
晨光映远岫,夕露见日晞。
迟暮少寝食,清旷喜荆扉。 -
122.《暇日小园散病,将种秋菜,督勒耕牛,兼书触目》 唐·杜甫
不爱入州府,畏人嫌我真。
及乎归茅宇,旁舍未曾嗔。
老病忌拘束,应接丧精神。
江村意自放,林木心所欣。 -
123.《观公孙大娘弟子舞剑器行》 唐·杜甫
大历二年十月十九日,夔府别驾元持宅,见临颍李十二娘 舞剑器,壮其蔚跂,问其所师,曰:“余公孙大娘弟子也。
” 开元三载,余尚童稚,记于郾城观公孙氏,舞剑器浑脱, 浏漓顿挫,独出冠时,自高头宜春梨园二伎坊内人洎外供奉, 晓是舞者,圣文神武皇帝初,公孙一人而已。
玉貌锦衣,况余白首,今兹弟子,亦非盛颜。
既辨其由来,知波澜莫二,抚事慷慨,聊为《剑器行》。 -
124.《李潮八分小篆歌》 唐·杜甫
苍颉鸟迹既茫昧,字体变化如浮云。
陈仓石鼓又已讹,大小二篆生八分。
秦有李斯汉蔡邕,中间作者寂不闻。 -
125.《送高司直寻封阆州》 唐·杜甫
丹雀衔书来,暮栖何乡树。
骅骝事天子,辛苦在道路。
司直非冗官,荒山甚无趣。
借问泛舟人,胡为入云雾。 -
126.《送重表侄王砅评事使南海》 唐·杜甫
我之曾祖姑,尔之高祖母。
尔祖未显时,归为尚书妇。
隋朝大业末,房杜俱交友。
长者来在门,荒年自糊口。 -
127.《咏怀二首》 唐·杜甫
人生贵是男,丈夫重天机。
未达善一身,得志行所为。
嗟余竟轗轲,将老逢艰危。
胡雏逼神器,逆节同所归。 -
128.《送顾八分文学适洪吉州》 唐·杜甫
中郎石经后,八分盖憔悴。
顾侯运炉锤,笔力破馀地。
昔在开元中,韩蔡同赑屃。
玄宗妙其书,是以数子至。 -
129.《早行》 唐·杜甫
歌哭俱在晓,行迈有期程。
孤舟似昨日,闻见同一声。
飞鸟数求食,潜鱼亦独惊。
前王作网罟,设法害生成。
碧藻非不茂,高帆终日征。
干戈未揖让,崩迫开其情。 -
130.《舟中苦热遣怀,奉呈阳中丞通简台省诸公》 唐·杜甫
愧为湖外客,看此戎马乱。
中夜混黎氓,脱身亦奔窜。
平生方寸心,反掌帐下难。
呜呼杀贤良,不叱白刃散。 -
131.《投赠哥舒开府二十韵》 唐·杜甫
今代麒麟阁,何人第一功。
君王自神武,驾驭必英雄。
开府当朝杰,论兵迈古风。
先锋百胜在,略地两隅空。 -
132.《寄张十二山人彪三十韵》 唐·杜甫
独卧嵩阳客,三违颍水春。
艰难随老母,惨澹向时人。
谢氏寻山屐,陶公漉酒巾。
群凶弥宇宙,此物在风尘。 -
133.《过南邻朱山人水亭》 唐·杜甫
相近竹参差,相过人不知。
幽花欹满树,小水细通池。
归客村非远,残樽席更移。
看君多道气,从此数追随。 -
134.《凭韦少府班觅松树子》 唐·杜甫
落落出群非榉柳,青青不朽岂杨梅。
欲存老盖千年意,为觅霜根数寸栽。 -
135.《绝句漫兴九首》 唐·杜甫
隔户杨柳弱袅袅,恰似十五女儿腰。
谓谁朝来不作意,狂风挽断最长条。
手种桃李非无主,野老墙低还似家。
恰似春风相欺得,夜来吹折数枝花。 -
136.《严公仲夏枉驾草堂,兼携酒馔(得寒字)》 唐·杜甫
竹里行厨洗玉盘,花边立马簇金鞍。
非关使者征求急,自识将军礼数宽。
百年地辟柴门迥,五月江深草阁寒。
看弄渔舟移白日,老农何有罄交欢。 -
137.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
138.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
139.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
140.《秋日荆南述怀三十韵》 唐·杜甫
昔承推奖分,愧匪挺生材。
迟暮宫臣忝,艰危衮职陪。
扬镳随日驭,折槛出云台。
罪戾宽犹活,干戈塞未开。