-
161.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
162.《荐士(荐孟郊于郑馀庆也)》 唐·韩愈
周诗三百篇,雅丽理训诰。
曾经圣人手,议论安敢到。
五言出汉时,苏李首更号。
东都渐瀰漫,派别百川导。 -
163.《喜侯喜至赠张籍张彻》 唐·韩愈
昔我在南时,数君常在念。
摇摇不可止,讽咏日喁噞.
如以膏濯衣,每渍垢逾染。
又如心中疾,针石非所砭。 -
164.《桃源图》 唐·韩愈
神仙有无何渺茫,桃源之说诚荒唐。
流水盘回山百转,生绡数幅垂中堂。
武陵太守好事者,题封远寄南宫下。 -
165.《永贞行》 唐·韩愈
君不见太皇谅阴未出令,小人乘时偷国柄。
北军百万虎与貔,天子自将非他师。
一朝夺印付私党,懔懔朝士何能为。 -
166.《感春四首》 唐·韩愈
我所思兮在何所,情多地遐兮遍处处。
东西南北皆欲往,千江隔兮万山阻。
春风吹园杂花开,朝日照屋百鸟语。 -
167.《刘生诗》 唐·韩愈
生名师命其姓刘,自少轩轾非常俦。
弃家如遗来远游,东走梁宋暨扬州。
遂凌大江极东陬,洪涛舂天禹穴幽。 -
168.《寄卢仝(宪宗元和六年河南令时作)》 唐·韩愈
玉川先生洛城里,破屋数间而已矣。
一奴长须不裹头,一婢赤脚老无齿。
辛勤奉养十馀人,上有慈亲下妻子。 -
169.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
170.《寄卢仝(宪宗元和六年河南令时作)》 唐·韩愈
玉川先生洛城里,破屋数间而已矣。
一奴长须不裹头,一婢赤脚老无齿。
辛勤奉养十馀人,上有慈亲下妻子。 -
171.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
172.《示爽》 唐·韩愈
宣城去京国,里数逾三千。
念汝欲别我,解装具盘筵。
日昏不能散,起坐相引牵。
冬夜岂不长,达旦灯烛然。 -
173.《初南食贻元十八协律》 唐·韩愈
鲎实如惠文,骨眼相负行。
蠔相黏为山,百十各自生。
蒲鱼尾如蛇,口眼不相营。
蛤即是虾蟆,同实浪异名。 -
174.《南溪始泛三首(此诗乃长庆间以病在告日所作)》 唐·韩愈
榜舟南山下,上上不得返。
幽事随去多,孰能量近远。
阴沈过连树,藏昂抵横坂。
石粗肆磨砺,波恶厌牵挽。 -
175.《和侯协律咏笋(侯喜也)》 唐·韩愈
竹亭人不到,新笋满前轩。
乍出真堪赏,初多未觉烦。
成行齐婢仆,环立比儿孙。
验长常携尺,愁乾屡侧盆。 -
176.《酬蓝田崔丞立之咏雪见寄》 唐·韩愈
京城数尺雪,寒气倍常年。
泯泯都无地,茫茫岂是天。
崩奔惊乱射,挥霍讶相缠。
不觉侵堂陛,方应折屋椽。 -
177.《古东门行》 唐·柳宗元
汉家三十六将军,东方雷动横阵云。
鸡鸣函谷客如雾,貌同心异不可数。
赤丸夜语飞电光,徼巡司隶眠如羊。
当街一叱百吏走,冯敬胸中函匕首。 -
178.《游朝阳岩遂登西亭二十韵》 唐·柳宗元
谪弃殊隐沦,登陟非远郊。
所怀缓伊郁,讵欲肩夷巢。
高岩瞰清江,幽窟潜神蛟。
开旷延阳景,回薄攒林梢。 -
179.《昏镜词》 唐·刘禹锡
镜之工列十镜于贾奁,发奁而视,其一皎如,其九雾如。
或曰:“良苦之不侔甚矣。
”工解颐谢曰:“非不能尽良也,盖贾之意,唯售是念,今来市者,必历鉴周睐,求与己宜。
彼皎者不能隐芒杪之瑕,非美容不合,是用什一其数也。 -
180.《和牛相公南溪醉歌见寄》 唐·刘禹锡
脱屣将相守冲谦,唯于山水独不廉。
枕伊背洛得胜地,鸣皋少室来轩檐。
相形面势默指画,言下变化随顾瞻。