-
121.《次韵赵令铄惠酒》 宋·苏轼
神山无石髓,生世悲暂寓。
坐待玉膏流,千载真旦暮。
青州老従事,鬲上非所部。
惠然肯见従,知我憎市酤。
开瓶自洗盏,肴核谁与具。
门前听剥啄,烹鱼得尺素。 -
122.《谢苏自之惠酒》 宋·苏轼
高士例须怜曲糵,此语尝闻退之说。
我今有说殆不然,曲糵未必高士怜。
醉者坠车庄生言,全酒未若全于天。
达人本自不亏缺,何暇更求全处全。 -
123.《和陶止酒》 宋·苏轼
时来与物逝,路穷非我止。
与子各意行,同落百蛮里。
萧然两别加,各携一樨子。
子室有孟光,我室惟法喜。 -
124.《薄薄酒二首(并叙)》 宋·苏轼
胶西先生赵明叔,家贫,好饮,不择酒而醉。
常云:薄薄酒,胜茶汤,丑丑妇,胜空房。
其言虽俚,而近乎达,故推而广之以补东州之乐府;既又以为未也,复自和一篇,聊以发览者之一噱云耳。
薄薄酒,胜茶汤;粗粗布,胜无裳;丑妻恶妾胜空房。 -
125.《真一酒歌》 宋·苏轼
空中细茎插天芒,不生沮泽生陵冈。
涉阅四气更六阳,森然不受螟与蝗。
飞龙御月作秋凉,苍波改色屯云黄。
天旋雷动玉尘香,起溲十裂照坐光。 -
126.《北客置酒》 宋·王安石
紫衣操鼎置客前,巾韝稻饭随粱饘。
引刀取肉割啖客,银盘擘臑槁与鲜。
殷勤勤侑邀一饱,卷牲归馆觞更传。
山蔬野果杂饴蜜,獾脯豕腊如炰煎。
酒酣众史稍欲起,小胡捽耳争留连。
为胡止饮且少安,一杯相属非偶然。 -
127.《岘山送张去非游巴东》 唐·孟浩然
一题作岘山送朱大
岘山南郭外,送别每登临。
沙岸江村近,松门山寺深。
一言余有赠,三峡尔将寻。
祖席宜城酒,征途云梦林。
蹉跎游子意,眷恋故人心。
去矣勿淹滞,巴东猿夜吟。 -
128.《初冬近飲酒作》 宋·范成大
天水邊陲南接蜀,秦山翠照峨峨緑。
世間豈有糞金牛,枉使五丁斧山玉。
罷侯置守自蜀始,监郡東來兩成轂。
至今芙蓉城上土,邦人猶記张儀築。 -
129.《止酒》 宋·辛弃疾
渊明爱酒得之天,岁晚还吟止酒篇。
日醉得非促龄具,只今病渴已三年。 -
130.《对酒》 宋·陆游
酒非攻愁具,本赖以适意。
如接名胜游,所挹在风味。
庸子堕世纷,但欲蕲一醉。
麴生绝俗人,笑汝非真契。 -
131.《对酒》 宋·陆游
老子不堪尘世劳,且当痛饮读离骚。
此身幸已免虎口,有手但能持蟹螯。
牛角挂书何足问,虎头食肉亦非豪。
天寒欲与人同醉,安得长江化浊醪? -
132.《将进酒》 宋·陆游
我欲挽住北斗杓,常指苍龙无动摇,春风日夜吹草木,只有荣盛无时凋。
我欲划断日行道,阳乌当空月杲杲,非惟四海常不夜,亦使人生失衰老。
如山积麴高崔嵬,大江酿作蒲萄醅,颓然一醉三千杯,借问白发何从来! -
133.《饮酒》 宋·陆游
我酒本小户,痛饮乃有时;意气不相值,终日持空卮。
醉或能斋庄,不醉或狂逸,乃知老子狂,非自麴孽出。
今日雪始晴,行歌官道傍,超然醒醉间,非庄亦非狂。 -
134.《斋中杂兴十首以丈夫贵壮健惨戚非朱颜为韵》 宋·陆游
闲居寂无客,柴门昼常关。
孤舟小於叶,放浪烟水间。
树暗杨梅村,露下白莲湾,钓鱼樵风泾,买酒石帆山,向来支许辈,恐亦无此闲。
道逢若耶叟,握手开苍颜。 -
135.《闲中信笔二首其一追和陈去非韵其一追和王履》 宋·陆游
我看浮名如脱发,誓暮收身老岩穴。
座延穷鬼心不疑,炉锺横财渠自别。
乐哉今为八十翁,神交园绮商山中。
烹葵剥枣及时序,烂醉黍酒歌邠风。 -
136.《闲中信笔二首其一追和陈去非韵其一追和王履》 宋·陆游
小江之上千峰立,潮回艇子争来集。
飘风忽起白浪高,急雨横吹绿蓑湿。
岁丰斗酒才百钱,茆店无人惊醉眠。
醒来径入乱云去,异日出看东封年。 -
137.《春晚用对酒韵》 宋·陆游
吾今归哉复归哉!草堂正对湖山开。
座铭漆园养生主,屏列柴桑归去来。
一闲可敌八珍美,骊驹在门端可起。
不缘老病日日增,世味从来淡如水。
故人谁非白头新,况复眼中无故人。
但余一恨未免叹,掩关睡过今年春。 -
138.《对酒怀丹阳成都故人》 宋·陆游
劳生常羡髑髅乐,死时却悔生时错。
花前有酒不肯狂,回首朱频已非昨。
君看古来贤达人,终日饮酒全其真。
世间万事竟何有?金樽翠杓差关身。 -
139.《闻勾龙司户会客山亭送酒殽及橄榄并简诸同僚》 宋·陆游
东山如高人,吾辈岂易见;君独不出门,终日与相面。
阴晴烟雨月,朝暮知几变。
闻君交不渎,冠佩未尝燕。
弛张要有时,一笑山未谴。 -
140.《予好把酒常以小户为苦戏述》 宋·陆游
我非恶旨酒,好饮而不能。
方其临觞时,直欲举斗升。
若有物制之,合龠已不胜。
岂独观者笑,心亦甚自憎。
正如疾逆虏,愤切常横膺,蹭蹬忽衰老,何由效先登?上天无长梯,系日无长绳,可叹固非一,壮志空飞腾。