-
1.《抚盈歌》 唐·韦庄
凤縠兮鸳绡,霞疏兮绮寮。
玉庭兮春昼,金屋兮秋宵。
愁瞳兮月皎,笑颊兮花娇。
罗轻兮浓麝,室暖兮香椒。 -
2.《抚盈歌》 唐·韦庄
凤縠兮鸳绡,霞疏兮绮寮。
玉庭兮春昼,金屋兮秋宵。
愁瞳兮月皎,笑颊兮花娇。
罗轻兮浓麝,室暖兮香椒。 -
3.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
4.《李夫人赋》 两汉·刘彻
美连娟以修嫭兮,命樔绝而不长。
饰新官以延贮兮,泯不归乎故乡。
惨郁郁其芜秽兮,隐处幽而怀伤。
释舆马于山椒兮,奄修夜之不阳。 -
5.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
6.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
7.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
8.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
9.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
10.《酬令裕见寄之什》 宋·李吕
伯才不鼓琴,良为知音撤。
渊明琴无弦,荆扉昼常闭。
吾道传沧洲,初不待识别。
叔孙志谐俗,礼乐用绵蕝。 -
11.《听蛙》 明·刘基
绕舍荒池底且,蛰蛙齐候鸣雷社。
已知地气上如炊,更觉石泉流若泻。
举头玉烛焕阳明,?曷足汗泥悲土苴。
半夜条风入绮窗,清晨细雨霏檐瓦。 -
12.《再次韵》 宋·陈造
人间十日雪,已润夸父渴。
宿云忽披靡,羲驭与抑遏。
春从九地回,旋放牙甲活。
主张披拂是,大块司予夺。 -
13.《月代》 宋·许月卿
月代太阳,太阳代月。
君逸臣劳,职分无越。
穆穆皇皇,明明在烈。
光于四方,罔不秉哲。 -
14.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
15.《十月十九日小酌分韵得里字》 宋·方回
奠国荷隆栋,扶世纳夷轨。
勋。
勋庸书盟府,名氏垂信史。 -
16.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
17.《赠别曲江贡士李安之五羊相访》 宋·曾丰
南中今士风,似不如古厚。
我来长杜门,无日无人扣。
蝇头利相关,茧足争屑就。
夫君何为哉,所见乃独否。