-
101.《和僧彰无文送兰花韵》 宋·柴元彪
脱簪归隐白云深,不逐时芳事枉寻。
闲向草亭图太极,重盟莲社续东林。
春风分到灵均种,臭味如同惠远心。
一卷离骚清彻骨,跫然空谷足徽音。 -
102.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
103.《和阳秀才惠诗七绝》 宋·杜范
三载尘埃积寸心,空斋暗锁一床琴。
忽闻宫徽相勾引,聊整徽弦发旧音。 -
104.《无弦琴》 宋·饶延年
月作金徽风作弦,清音不在指端传。
有时弹罢无生曲,露滴松梢鹤未眠。 -
105.《慈圣光献皇后挽辞七首》 宋·苏颂
内德方{上新下女}茂,徽音比姒超。
诒谋二圣托,燕处两宫朝。
功被人间满,神归帝所遥。
巍巍光献策,万世配仁昭。 -
106.《宣仁圣烈皇后挽辞五首》 宋·苏颂
及物深仁远,流光内德昭。
徽音继任姒,至治协黄尧。
崇庆才亏膳,延和遽罢朝。
千官号慕处,声动九重霄。 -
107.《古意》 宋·徐集孙
彼美山中桐,千古生清风。
斲削罗徽弦,不费胶漆工。
伊石台有梅,月冷云空蒙。
一弹弹春江,迟日春融融。 -
108.《感往昔》 明·葛高行文
岁聿莫而历蹇兮,执霜心以为柄。
扬真气之馥馥兮,叩寂寞而见性。
刷淟涊之流俗兮,佩蕙纕以自解。
惊箕伯之袭帏兮,撞我思之悠悠。 -
109.《古诗(二首)》 明·贺甫
焦桐古制作,乃是爨下材。
金徽灿星斗,玉轸调风雷。
宝之不欲弹,抚视日几回。
囊韬籍文锦,有待知音来。
¤ -
110.《寄杨少傅》 明·胡俨
囊中孤桐琴,负疴久不弹。
玉轸映金徽,徒縆朱丝弦。
成连去不返,烟雾迷海山。
山水久寂寞,谅彼知音难。
《阳春》固寡和,《别鹤》亦辛酸。
迢迢牵牛星,相望一水间。 -
111.《拟古》 明·钱宰
出门万里别,行行远防边。
相望各天末,北斗日夜躔。
四运秋复春,不见君子还。
燕车北其辙,越马南其辕。 -
112.《清江何汉英再见于空同读欧阳先生诗感慨为赋》 宋·文天祥
采芝云满山,采檗瀑垂涧。
当年有清徽,为寄南来雁。
雁去人已逝,岁月剨云晏。
流水失声音,西河老忧患。 -
113.《闻归雁》 宋·宋祁
故岁东南客,新来西北飞。
声迷江月老,阵入塞云稀。
远恨抛书素,馀音付玉徽。
行人落君后,搔首未成归。 -
114.《钦慈皇后挽词二首》 宋·张耒
淑德承明旧,徽音固有来。
据龙符圣嗣,合剑会轩台。
玉冷衣销馥,鸾昏镜集埃。
伤心国西道,寂寞送车回。 -
115.《送徐景道尉武宁二首》 宋·黄庭坚
李苦少人摘,酒醇无巷深。
当官莫避事,为吏要清心。
葛藟松千尺,寒泉绠百寻。
公朝有汲引,吾子茂徽音。 -
116.《已亥杂诗 117》 清·龚自珍
姬姜古妆不如市,赵女轻盈躡锐屐。
侯王宗庙求元妃,徽音岂在纤厥趾。 -
117.《赠沈博士歌》 宋·欧阳修
沈夫子,胡为醉翁吟,醉翁岂能知尔琴。
滁山高绝滁水深,空岩悲风夜吹林。 -
118.《明月谣》 宋·范仲淹
明月在天西,初如玉钩微。
一夕增一分,堂堂有馀辉。
不掩五星耀,不碍浮云飞。
徘徊河汉间,秀色若可餐。 -
119.《依韵奉酬晏尚书见寄》 宋·范仲淹
徽音来景毫,盛事耸吴乡。
上象三台照,高文五色章。
纯如登乐府,渊若测天潢。
寒谷春重煦,幽宫草特芳。 -
120.《导引·受遗仍几》 宋·无名氏
受遗仍几,负扆拥文明。
勤翼助持盈。
徽音不独流笙管,青册更峥嵘。
羽軿上汉玉衣轻。