-
1.《括苍山》 唐·刘昭禹
尽日行方半,诸山直下看。
白云随步起,危径极天盘。
瀑顶桥形小,溪边店影寒。
往来空太息,玄鬓改非难。 -
2.《括满江红》 宋·林正大
太一真人,莲叶向、中流荡漾。
凌万顷、风为帆席,浪为轻桨。
乱舞翠绡云雾薄,卧看玉宇琉璃晃。
似飘然、万斛举龙骧,随波荡。 -
3.《括摸鱼儿》 宋·林正大
泛松江、水遥山碧,清寒微动秋浦。
霜云霁色横无际,别鹄惊鸿无数。
朝又暮。
听牧笛长吹,隐隐渔榔度。 -
4.《括意难忘》 宋·林正大
汹汹松风。
更浮云皓皓,轻度春空。
精神新发越,宾主少从容。
犀箸厌,涤昏E3C2。 -
5.《陪括苍太史谒长陵余山客冠门者呵止之顶老卒》 明·纪青
竹皮纱幅老人头,高士从来傲冕旒。
曾见院师画姚老,一瓢如叶倚黄楼。 -
6.《出世篇》 唐·皇甫湜
生当为大丈夫,断羁罗,出泥涂。
四散号呶,俶扰无隅。
埋之深渊,飘然上浮。
骑龙披青云,泛览游八区。 -
7.《喜逢灵江赟禅师》 宋·江朝卿
两世吟边友,分携二纪馀。
独怜身老去,及见顶圆初。
间昼烹茶数,炎天人定疏。
久依莲社泊,晤语胜邻居。 -
8.《五马山》 宋·李从训
北山从何来,崑岷而鼻祖。
并包河与江,考历不能谱。
近推连括苍,继乃至天姥。
既而南入台,盘桓遂东下。 -
9.《题希夷堂赠周道正》 宋·王珏
仙骨清泠道气浓,饵芝深隐括苍东。
醉游鳌顶三山绿,吟对神炉九转红。
千古遗音生指下,一天星斗在壶中。
萧然不许尘埃到,顾我频来兴未穷。 -
10.《跋方云台文藁二十韵》 宋·刘克庄
文人何琐碎,夫子独雄尊。
击水移南海,追风出大宛。
黑潭龙怒起,碧宇鹘孤鶱。
翕曶波涛涌,须臾电雹奔。 -
11.《次韵陈汤卿》 宋·方岳
括苍烟雨顶,客木晚巑屼。
家远书难到,云深梦亦寒。
僧邀携茗试,客许借诗看。
琴冷梅花月,何时为一弹。 -
12.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。