-
1.《杨梅》 宋·余萼舒
摘来鹤顶珠犹湿,点出龙睛泪未乾。
若使太真知此味,荔支应不到长安。 -
2.《惠云塔》 明·程本立
老禅西来兜率宫,金昙舍利开芙蓉。
平地起作宝光相,七级上凌天九重。
摩尼顶珠现穹碧,丹霞掩映鸡足峰。
八窗玲珑悬皎月,层栏翠滑扶神龙。
我欲乘虚求帝释,云梯高峻红尘隔。
檐铃停语寂籁冷,白鹤飞下苍烟夕。 -
3.《三宝赞其一·佛宝》 宋·释重顯
甘蔗流苗应刹尘,觉场高发利生因。
紫金莲捧千轮足,白玉毫飞万德身。
孤立大方资定惠,等观含类舍怨亲。
挨星相好中天主,匝地名闻出世人。 -
4.《登罗浮绝顶奉同蒋王二大夫作》 清·屈大均
霃霃太古云,至今未开辟。
山气日汹涌,随风洒精液。
触石生洪波,微茫在咫尺。
登山若浮海,舟航即轻策。 -
5.《采珠行》 明·憨山大师
灼灼明月珠,产向深渊底。
从空捞摝之,鱼龙尽惊起。
鲛人相抱泣,洒泪忽成雨。
腥风扑远岸,鲸波奔万里。 -
6.《采药候潮山宿山顶精蓝夜中望海》 宋·谢翱
蛟门南去鸟,此地望迢迢。
积湿侵幡黑,生寒入梦飘。
见灯归舶夜,闻偈解衣朝。
土植皆为药,山枝不满樵。 -
7.《蓦山溪·玉峰顶上》 元·刘处玄
玉峰顶上,知有田三段。
壬润长黄芽,便万斛、珠酬弗换。
一麻一麦,服了自然安,修性命,休延年,别近云霞伴。
阴阳之外,天地难拘管。
得道免轮回,厌世隐、神堂古观。
无为功行,真了去朝元,六铢挂,现真 -
8.《顶山栗》 宋·王伯广
黄篱抱中实,紫苞发外彩。
寄踪蜂窠垂,藏头蝟皮隘。
讵堪鼯鼠窃,更复猿猱采。
心怜使民畏,时须徇儿爱。 -
9.《登鹅鼻山至绝顶访秦刻石且北望大海山路危甚》 宋·陆游
街头旋买双芒屩,作意登山殊不恶。
苍崖无罅竹鞭逸,崩石欲坠松根络。
凭高开豁快送目,历险崎岖危著脚。
川云忽起两蛟舞,瀑水高吹万珠落。 -
10.《题望海亭亭在卧龙绝顶》 宋·陆游
瑞龙千丈何蜿蜒,苍鳞翠鬣翔江边。
路逢镜湖乃下驻,玩珠不去知何年。
七州元帅拥画戟,全家终日楼居仙。
霜笳一曲入银汉,碧瓦万叠浮岚烟。 -
11.《比日风雨甚异山下人云此六月龙会时也中顶有》 宋·晁说之
西峰掩映东峰明,倏忽起灭令人惊。
九野雨足龙上征,六月正乃会琀珩。
雷电断绝风来轻,鼓倡鼙和铃箫笙。
虹霓舒旆云摇旌,万龙夭矫宿峥嵘。 -
12.《胡丈广仲范伯崇自岳市来同绝顶举酒极谈得闻》 宋·张栻
久憩珠林寺,高轩自远来。
攜朋上乔岳,载酒到琼台。
论道吟心乐,吟诗笑眼开。
遥观松柏树,风韵有余哀。 -
13.《慈林讲师顶相》 宋·释绍昙
气宇兮春温,风标兮凛然。
律虎出林兮,裂破开遮持犯。
经龙搅海兮探穷顿渐偏圆。
句法清新兮, -
14.《仙谷遇毛女意知是秦宫人》 唐·常建
溪口水石浅,泠泠明药丛。
入溪双峰峻,松栝疏幽风。
垂岭枝袅袅,翳泉花濛濛。
夤缘斋人目,路尽心弥通。 -
15.《秋日登扬州西灵塔》 唐·李白
宝塔凌苍苍,登攀览四荒。
顶高元气合,标出海云长。
万象分空界,三天接画梁。
水摇金刹影,日动火珠光。 -
16.《秋日登扬州西灵塔》 唐·李白
宝塔凌苍苍,登攀览四荒。
顶高元气合,标出海云长。
万象分空界,三天接画梁。
水摇金刹影,日动火珠光。 -
17.《晚过盘石寺礼郑和尚》 唐·岑参
暂诣高僧话,来寻野寺孤。
岸花藏水碓,溪竹映风炉。
顶上巢新鹊,衣中得旧珠。
谈禅未得去,辍棹且踟蹰。 -
18.《苏端林亭对酒喜雨》 唐·钱起
小雨飞林顶,浮凉入晚多。
能知留客处,偏与好风过。
濯锦翻红蕊,跳珠乱碧荷。
芳尊深几许,此兴可酣歌。 -
19.《送契玄法师赴内道场》 唐·卢纶
昏昏醉老夫,灌顶遇醍醐。
嫔御呈心镜,君王赐髻珠。
降魔须战否,问疾敢行无。
深契何相秘,儒宗本不殊。 -
20.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。