-
1.《登祝融寺兰若(一作登南岳月宫兰若)》 唐·卢肇
祝融绝顶万馀层,策杖攀萝步步登。
行到月宫霞外寺,白云相伴两三僧。 -
2.《登祝融峰》 唐·王元
草叠到孤顶,身齐高鸟翔。
势疑撞翼轸,翠欲滴潇湘。
云湿幽崖滑,风梳古木香。
晴空聊纵目,杳杳极穷荒。 -
3.《登祝融峰》 唐·齐己
猿鸟共不到,我来身欲浮。
四边空碧落,绝顶正清秋。
宇宙知何极,华夷见细流。
坛西独立久,白日转神州。 -
4.《舟中晚望祝融峰》 唐·齐己
天际卓寒青,舟中望晚晴。
十年关梦寐,此日向峥嵘。
巨石凌空黑,飞泉照夜明。
终当蹑孤顶,坐看白云生。 -
5.《登祝融寺兰若》 唐·卢肇
祝融绝顶万余层,策杖攀萝步步登。
行到月宫霞外寺,白云相伴两三僧。 -
6.《祝融峰》 宋·冯濬
手执筇敲结佩刀,直趋危顶一峰豪。
回头朝市声声远,接武烟霞步步高。
天上召雷池水涨,人间祷雨穴同号。
婢千七百三十丈,翠压江湖几点涛。 -
7.《和子由四首 韩太祝送游太山》 宋·苏轼
偶作郊原十日游,未应回首厌笼囚。
但教尘土驱驰足,终把云山烂漫酬。
闻道逢春思濯锦,更须到处觅菟裘。
恨君不上东封顶,夜看金轮出九幽。 -
8.《赠别晏成绩懋父太祝》 宋·王令
懋甫相门儿,家世踏缨紞。
早年缀官簿,青衫蔚於菼。
本宜多骄矜,不谓锐意敢。
意贪英雄交,一手欲四揽。 -
9.《路出祝融背仰见上封寺遂登绝顶》 宋·张栻
我寻西园路,径上上封寺。
竹舆不留行,及此秋容霁。
磴危霜叶滑,林空山果坠。
崇兰供清芬,深壑递幽吹。 -
10.《祝融峰》 宋·陶弼
曾过祝融峰顶上,步随明月宿禅关。
夜深一阵打窗雨,卧听风雷在半山。 -
11.《登祝融峰》 宋·释智愚
南岳诸峰七十二,惟有祝融峰最高。
九千七百三十丈,下视寰海如秋豪。
岷发报华顶远俯伏,九华五老来相朝。
上封老僧日无事,兴来以手摩云霄。 -
12.《云门山投龙诗》 唐·赵居贞
晓登云门山,直上一千尺。
绝顶弥孤耸,盘途几倾窄。
前对竖裂峰,下临削成壁。
阳巘灵芝秀,阴崖半天赤。 -
13.《谒衡岳庙遂宿岳寺题门楼》 唐·韩愈
五岳祭秩皆三公,四方环镇嵩当中。
火维地荒足妖怪,天假神柄专其雄。
喷云泄雾藏半腹,虽有绝顶谁能穷?
我来正逢秋雨节,阴气晦昧无清风。 -
14.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
15.《寄僧寓题》 唐·徐夤
佛顶抄经忆惠休,众人皆谓我悠悠。
浮生真个醉中梦,闲事莫添身外愁。
百岁付于花暗落,四时随却水奔流。
安眠静笑思何报,日夜焚修祝郡侯。 -
16.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
17.《卜算子(九月十八日寿徐子才)》 宋·陈亮
悄静菊花天,洗尽梧桐雨。
倍九周遭烂熳开,祝寿当头取。
顶戴御袍黄,叠秀金棱吐。
仙种花容晚节香,人愿争先睹。 -
18.《贺新郎(丁巳岁寿叔氏)》 宋·吴潜
未是全衰暮。
但相思、昭亭数曲,水村烟墅。
只比儿儿额上寿,尚有时光如许。
况坎子、常交离午。 -
19.《望岳三首》 唐·杜甫
岱宗夫如何?齐鲁青未了。
造化钟神秀,阴阳割昏晓。
荡胸生曾云,决眦入归鸟。
会当凌绝顶,一览众山小。 -
20.《谏迎佛骨表》 唐·韩愈
臣某言:伏以佛者,夷狄之一法耳,自后汉时流入中国,上古未尝有也。
昔者黄帝在位百年,年百一十岁;少昊在位八十年,年百岁;颛顼在位七十九年,年九十八岁;帝喾在位七十年,年百五岁;帝尧在位九十八年,年百一十八岁;帝舜及禹,年皆百岁。
此时天下太平,百姓安乐寿考,然而中国未有佛也。
其后殷汤亦年百岁,汤孙太戊在位七十五年,武丁在位五十九年,书史不言其年寿所极,推其年数,盖亦俱不减百岁。