-
1.《冬中至玉泉山寺属穷阴冰闭崖谷无色及仲春行县…有此作》 唐·张九龄
灵境信幽绝,芳时重暄妍。
再来及兹胜,一遇非无缘。
万木柔可结,千花敷欲然。
松间鸣好鸟,竹下流清泉。 -
2.《陪王侍御同登东山最高顶宴姚通泉,晚携酒泛江》 唐·杜甫
姚公美政谁与俦,不减昔时陈太丘。
邑中上客有柱史,多暇日陪骢马游。
东山高顶罗珍羞,下顾城郭销我忧。 -
3.《陪王侍御同登东山最高顶宴姚通泉,晚携酒泛江》 唐·杜甫
姚公美政谁与俦,不减昔时陈太丘。
邑中上客有柱史,多暇日陪骢马游。
东山高顶罗珍羞,下顾城郭销我忧。 -
4.《秋居法华寺下院望高顶赠如献上人》 唐·皎然
峰色秋天见,松声静夜闻。
影孤长不出,行道在寒云。 -
5.《杪秋登太华山绝顶》 明·李攀龙
缥渺真探白帝宫,三峰此日为谁雄。
苍龙半挂秦川雨,石马长嘶汉苑风。
地敞中原秋色尽,天开万里夕阳空。
平生突兀看人意,容尔深知造化功。
-
6.《登光明顶》 清·胡与高
登临不用挽藤萝,绝顶光明霁色多。
云过匡庐飞紫盖,岚拖天目扫青娥。
忽分二海成孤屿,细数千峰乱放荷。
下界茫茫仙路杳,乾坤何处是吾窝? -
7.《题永明智觉寿禅师顶相》 宋·释道如
慧日峰高秋色冷,钱塘江静月华明。
寒光一烁周沙界,笔下看来未十成。 -
8.《游虞山顶维摩院》 宋·周才
西风近重阳,青女作奇酿。
高人事幽讨,木落秋可望。
山溪步屈曲,策以九节杖。
林空眼界宽,云深开法藏。 -
9.《满庭芳·山色*蓝》 元·李孝光
山色*蓝,溪光鉴玉,天□流转精神。
鹤盘松顶,松下坐高人。
好个寿星图画,爱花间、流水长春。
侬知否,此山老子,元是宰官身。 -
10.《夜泊慈姥矶登绝顶坐月》 明·雪浪法师
踪迹元蓬厓,天涯自往回。
秋风随去棹,夜色共登台。
石面潮初落,江头月正来。
最高思欲卧,清磬一声催。 -
11.《残夜至峰顶上》 宋·范成大
片月挂高岭,我行至其巅。
举手欲搅撷,恐惊乘鸾仙。
菲菲桂香动,肃肃露脚寒。
北斗已到地,南斗犹阑干。 -
12.《高视石岭雨中云气蔽亏,山色隐显》 宋·杨万里
绝顶仙人富宝熏,水沉山子不论斤。
堆从平地到天半,并作清香一炷焚。
烟绕翠鬟苍玉佩,身披白縠素罗裙。
更将万斛蔷薇露,洒作桑麻万顷云。 -
13.《雪後霜晴,元宵月色特奇》 宋·杨万里
玻璃盆泻琉璃水,素娥晚妆欲梳洗。
报道虚皇筑雪宫,一架半间三万里。
却嫌广寒未苦宽,要借新宫作上元。
先烦玉妃整羽卫,次遣青女褰云关。 -
14.《登白云绝顶》 宋·刘过
雨罢新晴怯宿寒,一帘秋色满阑干。
欲穷大地三千界,须上高峰八百盘。
累世避人秦妇子,一时惊客汉衣冠,尘寰元有清吟处,便作三山蓬岛看。 -
15.《次夜月色复佳游霞川锦池二首》 宋·张镃
倚栏看月兴难平,载酒还须入涧行。
竹顶有时翻鹊翅,草根随处闹虫声。
城中岂是无人赏,船里何曾卧地撑。
游遍一池心未足,乱荷丛底听三更。 -
16.《宝积寺僧舍古梅一树皆荣而顶独枯即席为赋》 宋·林景熙
铁虬偃蹇八尺强,云屋深深吹玉香。
开遍枝南与枝北,顶顽不受春风德。
悄如枯禅坐瞿昙,霓旌羽葆来毵毵。
世情冷暖异荣朽,道眼看来两何有。 -
17.《无见顶相》 宋·释印肃
无影树下谁相识,瑠璃殿内绝形名。
千岩色□祥光现,万壑松风和没人。 -
18.《诜十二弟以冬菊盆为余寿此花品金色而中心作》 宋·舒岳祥
弟以冬菊为兄寿,临风多情为三嗅。
煌煌金碗覆金柈,葱管玲珑明艳透。
重阳曾见金佛头,顶似旋螺踊泡沤。
别有一种金荔子,心中簇簇高堆起。 -
19.《过雨顶山》 宋·袁说友
直上风顶山,如接天上主。
环观千里内,此山峙为主。
循披下山脊,翠石满原膴。
巉岩巧雕刻,诡特效蟠舞。 -
20.《杂曲歌辞·行路难三首》 唐·顾况
君不见古来烧水银,变作北邙山上尘。
藕丝挂身在虚空,欲落不落愁杀人。
睢水英雄多血刃,