-
121.《宿王屋天坛》 唐·马戴
星斗半沉苍翠色,红霞远照海涛分。
折松晓拂天坛雪,投简寒窥玉洞云。
绝顶醮回人不见,深林磐度鸟应闻。
未知谁与传金箓,独向仙祠拜老君。 -
122.《满庭芳 九日》 元·丘处机
寒雁声回,园林色变,暮秋别是风光。
练波横地,锦树映天长。
过雨云山磊落,迎霜茂、金菊芬芳。
佳辰会,千门万户,欢笑庆重阳。 -
123.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
124.《大林寺》 宋·周敦颐
三月僧房暖,林花互照明。
路盘层顶上,人在半空行。
水色云含白,禽声谷应清。
天风拂襟袂,缥缈觉身轻。 -
125.《白鹿洞别诸生》 明·李梦阳
东南自有匡庐山,遂与天地增篱卫。
山根插入彭蠡湖,峥嵘背杀三江势。
地因人胜古有语,於乎万物随兴废。
学馆林宫客不栖,千岩万壑堪流涕。 -
126.《鹧鸪天·霜压天街不动尘》 宋·晁端礼
霜压天街不动尘。
千官环珮贺成禋。
三竿阊阖楼边日,五色蓬莱顶上云。
随步辇,卷香裀。
六宫红粉倍添春。
乐章近与中声合,一片仙韶特地新。 -
127.《满庭芳·大觉光明》 元·长筌子
大觉光明,不须外觅,人人各有如来。
浮生迷昧,贩骨走千回。
凿透灵源法海,禅河涨、风浪崔巍。
泥牛吼,威音嘹亮,铁壁起云雷。 -
128.《水调歌头 江浙贡院》 元·吴存
尺一九霄下,华发起江湖。
西风吹我衣袂,八月过三吴。
十五西湖月色,十八海门潮势,此景世间无。
收入砚蜍滴,供我笔头枯。 -
129.《再游云居》 宋·袁陟
风吹岭头树,似欲招行客。
缘云过绝顶,复见紫霄宅。
平观三百里,下视八千尺。
隼击九秋严,鹏展万城翮。 -
130.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
131.《汉阳峰》 清·曹龙树
东南屏翰耸崔巍,一柄芙蓉顶上栽。
四面水光随地绕,万层峰色倚天开。
当头红日迟迟转,俯首青云得得来。
到此乾坤无障碍,遥从瀛海看蓬莱。 -
132.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
133.《题巾子山广轩》 宋·陈岩肖
屹立双峰入云表,登临聊为小迟留。
四围山色搀天碧,一曲波光抱郭流。
身世欲违尘俗态,生涯宜与水云谋。
何当占断层峦顶,一室烟霞百虑休。 -
134.《雪后游琅玡山与韦骧联句》 宋·刁绎
南溪约幽寻,西岭极遐观。
初阳色朦胧,残雪光汗漫。
相望楼殿间,宛在云霄半。
泉声减琤淙,山势欲飞竄。 -
135.《废观》 宋·林景英
羽衣人已化,无下问殊庭。
春色桃谁种,天香药正灵。
片霞飞绝顶,一鹤下青冥。
荒藓空阶下,犹闻夜祭星。 -
136.《泛舟至竹洲》 宋·吕祖俭
湖光拍天浮竹洲,隐然一面城之幽。
中有高士披素裘,我欲从之恐淹留。
探囊百金办扁舟,又烦我友著意修。
微风一动生波头,飞棹来往倦则休。 -
137.《骝狮岭》 宋·上官彦宗
远望轻云绝顶浮,泉声山色破牢愁。
当年曾有幽栖客,坐对春风万壑流。 -
138.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
三人证龟作鳖,有口都不能说。
须弥顶上浪滔滔,大洋海里遭火爇。
别别,金色头陀曾漏泄。 -
139.《送务绅禅者分卫歌》 宋·释梵言
豁灵明,开正首,脱却多年肮臭破布袄。
顶门一劄,眼晴便定动,如今识得无能老天。 -
140.《颂古三十二首》 宋·释明辩
高高孤顶雪蒙蒙,劫外行藏路不通。
半夜岭梅消息转,不关春色暗香浓。