-
1.《洪武庚申夏四月登玉山顶时雅上人适迁华藏于》 明·吕诚
晓出城西门,荡漾官河艇。
朝光散晴旭,露气拥高迥。
潮上洲渚没,棹发六飞骋。
前岑献奇状,心目快引领。 -
2.《读宛陵先生诗》 宋·陆游
李杜不复作,梅公真壮哉!岂惟凡骨换,要是顶门开。
锻链无遗力,渊源有自来。
平生解牛手,余刃独恢恢。 -
3.《涂毒策禅师真赞》 宋·陆游
骨相瓌奇,风神萧散。
貌肃而和,语尽而简。
画得者英气逼人,画不得者顶门上一双眼。 -
4.《遇灵阳子谈道赠以诗》 宋·文天祥
昔我爱泉石,长揖离公卿。
结屋青山下,咫尺蓬与瀛。
至人不可见,世尘忽相缨。
业风吹浩劫,蜗角争浮名。 -
5.《泐潭我和尚真赞》 宋·黄庭坚
枯木突兀,傲睨万物。
顶门上眼,正法中骨。 -
6.《李参政转物庵》 宋·释宗杲
若能转物,即同如来。
咄哉瞿昙,诳唬痴獃。
物无自性,我亦非有。
转者为谁,徒劳心手。
知无自性,复是何物。
瞥起情尘,扪空揣骨。
此庵无作,住者何人。
具顶门眼,试辨疏亲。 -
7.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
8.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
9.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
10.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
11.《天台晓望》 唐·李白
天台邻四明,华顶高百越。
门标赤城霞,楼栖沧岛月。
凭高登远览,直下见溟渤。
云垂大鹏翻,波动巨鳌没。 -
12.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
13.《放言五首·其四》 唐·白居易
谁家宅第成还破,何处亲宾哭复歌?
昨日屋头堪炙手,今朝门外好张罗。
北邙未省留闲地,东海何曾有顶波。
莫笑贱贫夸富贵,共成枯骨两何如? -
14.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
15.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
16.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
17.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
18.《窑头坯歌》 唐·吕岩
窑头坯,随雨破,只是未曾经水火。
若经水火烧成砖,留向世间住万年。
棱角坚完不复坏,扣之声韵堪磨镌。 -
19.《谷神歌》 唐·吕岩
我有一腹空谷虚,言之道有又还无。
言之无兮不可舍,言之有兮不可居。
谷兮谷兮太玄妙,神兮神兮真大道。 -
20.《池州送孟迟先辈》 唐·杜牧
昔子来陵阳,时当苦炎热。
我虽在金台,头角长垂折。
奉披尘意惊,立语平生豁。
寺楼最鶱轩,坐送飞鸟没。