-
1.《筠溪居士跳出随顺境界把住放行自在神通纵横》 宋·张元干
珍重筠溪旧主人,我知明水是前身。
如何一念初无过,便有多生未了因。
止酒裙襦成厌杂,逃禅槌拂要比邻。
云居嫡子重拈出,流布诸方此话新。 -
2.《山居十三首》 宋·蔡格
逆境须同顺境宽,熟仁坚志这中观。
英雄何限经坷坎,一片精光本自完。 -
3.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
4.《偶箴》 宋·范成大
情知万法本来空,犹复将心奉八风。
逆顺境来欣戚变,咄哉谁是主人翁? -
5.《酌别张子元二首》 宋·李昴英
去冬初去国,逆旅等顺境。
祸机众危之,沙蜮伺人影。
拂衣肯同归,荒驿灯夜永。
幸脱妖蟆口,黑月重磨镜。 -
6.《梅山弟家醉中》 宋·陈著
意行无定处,适口无夙嗜。
门外自风埃,山中有余地。
事事皆顺境,物物皆真味。
梅山今何人,而我亦同数。 -
7.《程申叔来备言近况因与之饮》 宋·董嗣杲
程子过我庐,挽首发悲叹。
前年遭兵火,故业委涂炭。
乡邦更疫疠,骨肉尽离散。
不觉两春度,梦中度昏旦。 -
8.《感叹三首》 宋·方回
孰识维摩病,犹疑子夏肥。
少曾逢顺境,动辄履危机。
奕局雨斜湿,吟笺风急飞。
夜寒逢恶客,酒尽未云归。 -
9.《戊子生日》 宋·方回
去年苦雨客西湖,汤饼经营至午无。
穷老复能逢顺境,归林聊得保残躯。
亲情饮食烦相问,朋友歌诗似稍腴。
永感情怀更衰病,可怜儿辈事庖厨。 -
10.《渡海后自北流县过鬼门关》 宋·曾丰
抽身龙伯国,著脚鬼门关。
每每经从处,皇皇嶮阻閒。
不支生所忽,有立出于艰。
顺境成人少,天初不是悭。 -
11.《是日宿水陆寺,寄北山清顺僧二首》 宋·苏轼
长嫌钟鼓聒湖山,此境萧条却自然。
乞食遶村真为饱,无言对客本非禅。
披榛觅路冲泥入,洗足关门听雨眠。
遥想後身穷买岛,夜寒应耸作诗肩。 -
12.《是日宿水陆寺寄北山清顺僧二首》 宋·苏轼
草没河堤雨暗村,寺藏修竹不知门。
拾薪煮药怜僧病,扫地焚香净客魂。
农事未休侵小雪,佛灯初上报黄昏。
年来渐识幽居味,思与高人对榻论。 -
13.《奉和御製契丹出境将议回鑾五言六韵诗》 宋·杨亿
戎辂巡河右,天威讋鬼方。
五营开细柳,三令凛飞霜。
氛祲消千里,声名耀八荒。
灵旗风助顺,黄道日呈祥。
偃革边关静,回鑾海县康。
欣陪從臣末,归跸奉高骧。 -
14.《南乡子 近闻事子有茂陵侧室之举,顺命故也》 元·王恽
行,不无自伤之意。
故首章托以自怨自责,忌嫉伤善略不见也。
然怨不已,则夫妇道乖,故释以人子之孝,嗣续为重。
鸣呼,商陵穆子之悲,卫庄姜伤已之叹,匪歌诗莫能宣其志,此乐府之所以作也。 -
15.《自顺阳至均房道五首用陈符宝去非韵》 宋·张嵲
蓐食带残月,驱仆事西奔。
烟尘犹未息,去住敢轻论。
道古留余险,溪寒减涨痕。
鸣桴闻远驿,吠犬应前村。
境绝增诗兴,山深畏客魂。
吾生久已定,漂转任乾坤。 -
16.《采石遇顺风》 宋·袁说友
我观挽强弓,去镞不可止。
弓力小有尽,所至亦无几。
又观鸿鹄飞,冲霄势难已。
天高羽翼倦,俄复知还矣。 -
17.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
18.《奉和中书崔舍人八月十五日夜玩月二十韵》 唐·刘禹锡
暮景中秋爽,阴灵既望圆。
浮精离碧海,分照接虞渊。
迥见孤轮出,高从倚盖旋。
二仪含皎澈,万象共澄鲜。 -
19.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
20.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。