-
141.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
142.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。 -
143.《括酹江月》 宋·林正大
泛舟赤壁,正风徐波静,举尊属客。
渺渺予怀天一望,万顷凭虚独立。
桂桨空明,洞箫声彻,怨慕还凄恻。
星稀月淡,江山依旧陈迹。 -
144.《哀郢》 先秦·屈原
皇天之不纯命兮,何百姓之震愆。
民离散而相失兮,方仲春而东迁。
去故乡而就远兮,遵江夏以流亡。
出国门而轸怀兮,甲之朝吾以行。 -
145.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
146.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
147.《江月五首(并引)》 宋·苏轼
岭南气候不常。
吾尝云:菊花开时乃重阳,凉天佳月即中秋,不须以日月为断也。
今岁九月,残暑方退,既望之后,月出愈迟。
予尝夜起登合江楼,或与客游丰湖,入栖禅寺,叩罗浮道院,登逍遥堂,逮晓乃归。 -
148.《宣城书怀》 宋·朱翌
高爽清凉郡,登临佳丽都。
上连三蜀重,旁挟两淮趋。
天分光牛斗,溪行走舳舻。
新林天际浦,青草柳边湖。 -
149.《括水调歌》 宋·林正大
欲状巴陵胜,千古岳之阳。
洞庭在目,远衔山色俯长江。
浩浩横无涯际,爽气北通巫峡,南望极潇湘。
骚人与迁客,览物兴尤长。 -
150.《九歌 少司命》 先秦·屈原
秋兰兮蘼芜,罗生兮堂下[1]。
绿叶兮素枝[2],芳菲菲兮袭予[3]。
夫[4]人兮自有美子,荪何以兮愁苦?
秋兰兮青青,绿叶兮紫茎; -
151.《后彩云曲》 近代·樊增祥
纳兰昔御仪鸾殿,曾以宰官三召见。
画栋珠簾霭御香,金床玉几开宫扇。
明年西幸万人哀,桂观蜚廉委劫灰。
虏骑乱穿驿道走,汉宫重见柏梁灾。 -
152.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
153.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
154.《送王粹中教授入蜀》 宋·楼钥
万山四塞围平陆,大为关中次为蜀。
我生东南未曾到,蜀士游从闻颇熟。
自从襄阳上峻途,高欲登天下临谷。
女娲大山塞空虚,麻线名堆千万曲。 -
155.《感讽五首》 唐·李贺
合浦无明珠,龙洲无木奴。
足知造化力,不给使君须。
越妇未织作,吴蚕始蠕蠕。
县官骑马来,狞色虬紫须。 -
156.《五言》 唐·吕岩
悟了长生理,秋莲处处开。
金童登锦帐,玉女下香阶。
虎啸天魂住,龙吟地魄来。
有人明此道,立使返婴孩。 -
157.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
158.《五台行(咏梁、唐、晋、汉、周)》 明·刘定之
繁台纥干山头雀冻死,午沟蛇化为龙起。
禅代不侍九锡来,二晋醉投双陆子。
出警入跸东西京,犹上繁台自阅兵。
群姬麀聚那能辩,诸侯麕至谁能争。 -
159.《送林佥宪汝雨兵备颍州》 明·屠应埈
虚庭落日明嘉林,薰风吹我堂上琴。
故人言别赴河颍,使我不觉生离心。
援琴欲奏商声沈,感时怀昔多哀音。
忆昔与君同侍辇,奏书朝闻夕称善。 -
160.《过扬子江》 宋·王令
长江来何从,远自西极詹。
中破蜀山流,始与巴水兼。
川原日混合,泪射势益严。
奔浑万里流,不自顷刻淹。