-
1.《险竿行》 唐·柳曾
山险惊摧輈,水险能覆舟。
奈何平地不肯立,走上百尺高竿头。
我不知尔是人耶复猱耶, -
2.《小心坡》 清·余鸿
鱼背崎岖无奈何,小心缓步度高坡。
语儿山路休闲险,世路须知险更多。 -
3.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
4.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
5.《分韵送王非之官山险得再字》 宋·刘宰
达官须亲民,未竟法应再。
昔君治姑孰,报政甫初载。
桃李春正华,风木养不待。
至今田里间,往往诵遗爱。 -
6.《昼睡》 宋·王令
太古一去浩万世,百智竞起纷修治。
交将砭刀溃疮痏,纵得平好无完皮。
倾山竭河论曲水,都投大海为酒池。
中间秫稻不满掬,日益酝酿成浇漓。 -
7.《浪淘沙》 宋·赵缩手
损屋一间儿。
好与支持。
休教风雨等闲欺。
觅个带修安稳路,休遣人知。
须是着便宜。
运转临时。
袄知险里却防危。
透得玄关归去路,方步云梯。 -
8.《浪淘沙》 宋·赵缩手
损屋一间儿。
好与支持。
休教风雨等闲欺。
觅个带修安稳路,休遣人知。
须是着便宜。
运转临时。
袄知险里却防危。
透得玄关归去路,方步云梯。 -
9.《浪淘沙》 宋·赵缩手
损屋一间儿。
好与支持。
休教风雨等闲欺。
觅个带修安稳路,休遣人知。
须是着便宜。
运转临时。
袄知险里却防危。
透得玄关归去路,方步云梯。 -
10.《浪淘沙》 宋·赵缩手
损屋一间儿。
好与支持。
休教风雨等闲欺。
觅个带修安稳路,休遣人知。
须是着便宜。
运转临时。
袄知险里却防危。
透得玄关归去路,方步云梯。 -
11.《离蕲阳守风林皇方虑风壮晚未知所止俄顷风息》 宋·张耒
老怕风波见辄惊,赖逢谈笑慰危情。
纵观云岭屏风合,坐见江涛镜面平。
淹速人生难预计,险夷世路不须营。
尘埃老作东州守,得得扁舟作此行。 -
12.《句》 唐·沈彬
尺素隐清辉,一毫分险阻。
(《题画山水图》)
金翅动身摩日月,银河转浪洗乾坤。
(《献马殷颂德》, -
13.《寄外》 宋·太学生妻
数目相望极,须知意思迷。
梦魂不怕险,飞过大江西。 -
14.《石楼》 宋·赵汝驭
历井扪参跬步行,直排阊阖叫云扃。
着身高处不知险,回首看时方始惊。
世界三千藏粒粟,江湖万里村浮萍。
何须更跨扬州鹤,稳御仙{右车右并}朝帝京。 -
15.《油溪岭》 宋·周惠
油溪何淼漫,油岭复巑屼。
白日蛇龙起,青林虎豹抟。
乾坤谁设险,登陟壮遐观。
刀剑今牛犊,须知帝德宽。 -
16.《秋思二首》 明·蔡宗尧
断云残柳接狼烟,极目氛埃自黯然。
紫塞苍茫能立帜,黄河容易可投鞭。
须知据险人持戟,莫使冲风马避膻。
胜算终摧高阙耸,遥藩荒破犬羊天。 -
17.《可久道人之歙州兼简知郡李学士》 宋·杨亿
独携瓶锡新安去,寒雨西风落叶频。
江水浅深清见底,山程高下险摧轮。
社中香火延开士,肘后方书济俗人。
乡树再寻南国路,禅房空锁帝城尘。 -
18.《和郑康道喜雪》 宋·曹勋
东方已明云海立,怪来雀噪争枝集。
凛气著人不苦寒,老境增衣欲重袭。
忽惊朔吹翔腊白,陇亩为祥时适及。
稍闻清响食蚕声,渐看落檐倾粟粒。 -
19.《谯允蹈知县和邓所作二诗复用韵答之》 宋·李流谦
穷年斗粟亦时须,清坐那能论月无。
洗我破樽倾竹叶,觅君佳句写桃符。
种瓜晚计应先定,画饼空名不拟沽。
办取芒鞋山里去,羊肠纵险是夷途。 -
20.《续诗之宠依韵以谢》 宋·郑清之
莫搜险韵续貒貔,雪景须知雪后奇。
日绚寒光庄净界,梅将真色荐新诗。
试敲折竹煎茶舌,旋觅遥岑出黛眉。
油幕输君谈笑乐,圣杯正是一中时。