-
1.《午寝》 宋·黄庭坚
读书常厌烦,燕处意坐驰。
动静两不适,尘劳败天倪。
目昏生黟花,耳聩喧鼓鼙。
沈忧愁五神,倦刻委四支。 -
2.《纸帐》 宋·冯时行
野人抄溪苔,十幅围秋风。
缺月窥我床,皎皎一室空。
锦绣开华堂,坐挟不赏功。
戮辱在其后,民然是樊笼。
先生於此间,微吟和寒蛩。
须臾寝不梦,觉来日升东。 -
3.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
4.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
7.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
8.《连昌宫词》 唐·元稹
连昌宫中满宫竹,岁久无人森似束。
又有墙头千叶桃,风动落花红蔌蔌。
宫边老翁为余泣,小年进食曾因入。
上皇正在望仙楼,太真同凭阑干立。 -
9.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
10.《蒲蓆歌》 宋·艾性夫
君不见象床金缕黄龙须,翠帏茸毯红氍毹。
凝香燕寝环琼姝,美物作恶常须臾。
能令王孙泣路隅,富贵不到山中臞。
霜空雁落寒陵肤,西溪女郎织春蒲。 -
11.《游方壶》 宋·邓深
摘胜寻幽须携壶,人生偷取醉工夫。
楚天云净秋雨馀,王孙招客追观娱。
昼寝忽来唤宰予,道有方壶宜同趋。
江神解事驱龙鱼,水波不兴清风徐。 -
12.《元和五年予官不了罚俸西归三月六日…怆曩游因投五十韵》 唐·元稹
小年闲爱春,认得春风意。
未有花草时,先醲晓窗睡。
霞朝澹云色,霁景牵诗思。
渐到柳枝头,川光始明媚。 -
13.《元和五年予官不了罚俸西归三月六日…怆曩游因投五十韵》 唐·元稹
小年闲爱春,认得春风意。
未有花草时,先醲晓窗睡。
霞朝澹云色,霁景牵诗思。
渐到柳枝头,川光始明媚。 -
14.《李夫人-鉴嬖惑也》 唐·白居易
汉武帝,初丧李夫人。
夫人病时不肯别,死后留得生前恩。
君恩不尽念未已,甘泉殿里令写真。
丹青画出竟何益, -
15.《自咏》 唐·白居易
夜镜隐白发,朝酒发红颜。
可怜假年少,自笑须臾间。
朱砂贱如土,不解烧为丹。
玄鬓化为雪,未闻休得官。 -
16.《哭王质夫》 唐·白居易
仙游寺前别,别来十年馀。
生别犹怏怏,死别复何如。
客从梓潼来,道君死不虚。
惊疑心未信,欲哭复踟蹰。 -
17.《哭王质夫》 唐·白居易
仙游寺前别,别来十年余。
生别犹怏怏,死别复何如?
客从梓潼来,道君死不虚。
惊疑心未信,欲哭复踟蹰。 -
18.《游土山示蔡天启秘校》 宋·王安石
定林瞰土山,近乃在眉睫。
谁谓秦淮广,正可藏一艓。
朝予欲独往,扶惫强登涉。
蔡侯闻之喜,喜色见两颊。 -
19.《禹祠》 宋·陆游
我昔下三峡,南宾系归舻,渡江谒神禹,拜手荐俎壶。
寿藤枝如蚪,巨柏腹若刳,门庭虽日荒,殿寝犹枝梧。
巴俗喜祷祠,解牛舞群巫。
巍巍黻冕古,食与夷鬼俱。 -
20.《大热遣怀》 明·刘基
盛夏火用事,长日不可堪。
热汗发我肤,如泉溢穹嵁。
清晨登楼望,四野皆红岚。
坡坨会稽山,缥缈浮郁蓝。