-
181.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
昔在京城南,成均封茅屋。
清晨屣履过,不顾车击毂。
时有江南生,能使多士服。
同侪畏锋锐,兄弟更驰逐。 -
182.《信阳和同官喜雨韵》 宋·王之道
欲识农夫田作苦,久雨祷晴晴祷雨。
祷晴得雨雨得晴,此患到今传自古。
苾芬非是萧兰馨,诚心一发通三灵。
文昌俗吏亦何者,乃能致雨兴雷霆。 -
183.《奉酬陈端中明府长韵》 宋·张元干
往在识公日,我与儿曹俱。
八龄初问字,双钩略摹朱。
知为太学生,夙仰君子儒。
契阔三十载,邂逅天一隅。 -
184.《惜昔行赠杨仲亨》 明·杨基
嗟我忆昔来临濠,亲友相送妻孥号。
牵衣上船江雨急,辟历半夜翻洪涛。
濠州里长我所识,怜我一月风波劳。
呼儿扫榻妾置酒,买鱼炊饭羞溪毛。 -
185.《答临淄公见招》 宋·韩维
帝思元老付关西,公受兵符与命圭。
应识疲羸须镇抚,便期愚散豫招携。
汉家宫殿看龙首,秦地山川入马蹄。
自愧不才多病者,空哦嘉句滞幽栖。 -
186.《送蔡同年守四明》 宋·郑獬
尚书蔡公在廊庙,器业文章第一人。
绣墩赐坐议大政,天子称之社稷臣。
渥洼遗种出骥子,才生七日超其群。
蔚如长松倚绝壁,洒落不杂人间尘。 -
187.《谢陈伯成学士》 宋·强至
蓬莱仙人才伟英,三世实以文章称。
持杯玉虹汲涧壑,奋笔金虎虓丘陵。
开怀未尝有表暴,出语矧复无骄矜。
超然古人考是否,蔑尔时俗论爱憎。 -
188.《赠子发》 宋·吴则礼
金铜仙人辞汉歌,近时作者嗟谁何。
王侯之种合瑰诡,君复鼻高胸块磊。
著身丘壑谢幼舆,此事端怜卿辈无。
口谭名理脚穿屐,手捉毛锥家四壁。 -
189.《庐陵李直卿以复名其斋求予诗久未暇也今日雪》 宋·张栻
李侯索我复斋诗,此理难明信者稀。
要识圣贤端的意,须於动处见天机。 -
190.《再次韵送张守》 宋·陈造
唾壶声里晚凉轻,风自虚徐月自倾。
诗好要从知者道,格高今识古人情。
三熏谁定分膏馥,十袭吾方守诅盟。
预恐幽居念离索,时须开卷慰愁生。 -
191.《秋怀十首》 宋·陈师道
黄公轻千乘,尚爱五斗禄。
风雨听朝鸡,岁月老松菊。
平生白莲社,不受一尘触。
识字即投阁,贵者须食肉。 -
192.《谢傅监》 宋·陈师道
好士如好色,昔闻今则无。
平生席为门,未识长者车。
旷士慕林谷,羁人辱泥涂。
愿为执鞭役,莫顺下风趋。 -
193.《次韵子春》 宋·王灼
微风度疏竹,青灯照孤影。
起寻千载书,坐对一夕永。
念昔走京师,噉蔗入佳境。
注传拟杜癖,说诗配康鼎。 -
194.《哭元帅宗公泽》 宋·吴芾
呜呼哀哉元帅公,百世一人不易逢。
堂堂天下想风采,心如铁石气如虹。
正色立朝不顾死,半生常在谪籍中。
真金百链愈不变,流水万折归必东。 -
195.《群玉堂即事》 宋·汪莘
蓬莱道山到者稀,忽随飚驾同来归。
天横阆野望不尽,地绝瀛海如无依。
初得松门入萧瑟,渐绕苔径穿芳菲。
奇花异卉不可识,但觉春是人间非。 -
196.《赠已讷二老轩》 宋·郑清之
吾闻墨者徒,设教本兼爱。
释伽弘其源,方识宇宙大,河沙与宝塔,平待了无碍。
夫何佛法衰,涉晋唐五代。 -
197.《诸君和篇摩垒致师不容闭壁再绎前韵》 宋·郑清之
平生周伯仁,耿耿空洞腹。
翛然猿鹤姿,岂辨鸠鹰目。
仆射不解事,居士偶题木。
种柳仅成五,乐园祗可独。 -
198.《碧云程道士自清江相过示以玉渊刘清叔诗借韵》 宋·程公许
掣铃者谁金门客,神秀迫人似曾识,八返未问龙虎交,一杯且荐琳腴碧。
我昔卜隐大面山,旌驱人难得字间。
梗野自适麋鹿性,逡巡远引鵷鹭班。
开始青一青气色,此中自有金丹诀。
政须趺坐共商量,忍向尘劳磨岁月。 -
199.《陈侍郎见激字韵和以见寄复用韵谢》 宋·王迈
先生德量万顷波,挠之不浊无湍激。
文章亦如万斛泉,酌之不竭何悭惜。
沧浪亭下把钓竿,双笔堂前看苍璧。
时逢问字客及门,倒屣不要人扶出。 -
200.《再咏番易方节士》 宋·王柏
博物君子识览精,包罗错综能成文。
夫何吴兴载庆豫,慨然谱竹拟诸形。
非草非木言甚決,品类繁夥难尽说。
九江五岭多逸遗,维此方君更无别。