-
1.《题赵蒙斋子山居诗集》 宋·顾逢
用书全不觉,地步有余宽。
如此自然句,还须识者观。
空中圆未易,妙处到尤难。
草圣更奇特,龙蛇走一般。 -
2.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
3.《一春无日不饮遂作肺嗽效乐天体》 宋·李流谦
生与酒俱生,长与酒俱长。
行时酒在樽,坐时酒在盎。
一日不举酒,一日收不放。
春来身无事,结客鏖胜赏。 -
4.《缘识》 宋·宋太宗
玄珠玄珠存今古,总在眼前无一睹。
圆似明珠照十方,或来或去寒无雨。
本是真,玄中圣,天仙地仙收不尽。 -
5.《赠赵奉议》 宋·陈师道
为惠不必广,但问与者谁。
受施何用多,名义以为资。
平生师友间,四海参寥师。
一穷无四壁,百代有千诗。 -
6.《寄送梁子辅赴召》 宋·李流谦
山岳自高百谷下,向来无物使之者。
骅骝合奉鸾和车,岂与黔蹄同一驾。
英奇绝代难小了,泥滓投之辄悲咤。
一朝拔去不可扼,震地风雷怯凌跨。 -
7.《寄墨代书赠杨时》 宋·贺铸
徂来雪压苍松颠,沦膏根柢蟠蜿蜒。
樵斤剪析石火热,曲突百步凝梢烟。
蒲萄秋颗累累悬,海胶九炼堪续弦。
力捣万杵臼欲穿,剂成圭璧随方圆。 -
8.《唐世有刺郡江表者时宰嘱以新淦出笔……》 宋·岳珂
世间示必无皋夔,九疑虞舜不可追。
武皇锐意开绝漠,推锋乃亦有卫霍。
嗟哉格物本一理,雇人所用何如耳。
笔工在昔本市傭,束毫传筦求售同。 -
9.《缘识》 宋·宋太宗
自家未达莫来看,解者从生真是汉。
世涂烦恼一齐休,修取菩提心不乱。
大觉因明凡圣同,苦空圆满光不散。
含识缘中晓了难,爱河须渡达彼岸。 -
10.《比以拙诗戏调张籍不知作者已盈轴矣辄矣辄和》 宋·郑清之
展也虞朝遮绩熙,合修厥贡暨熊貍。
兕容于野虽非地,豹泽其文似识时。
毛革正须供有用,血牙安事杀为嬉。
国侨惠政人谁犯,虎听多应谢子皮。 -
11.《有送大本渊明菊者成长句》 宋·钱时
丹叶萧萧秋萧萧,有人来献渊明菊。
渊明千古自高风,岁岁寒花照空谷。
金钿圆簇玉葳蕤,怳然彭泽归来时。
归来可是知几早,不肯为米归犹迟。 -
12.《歌者十二首》 唐·司空图
追逐翻嫌傍管弦,金钗击节自当筵。
风霜一夜燕鸿断,唱作江南袚禊天。
玉树花飘凤失栖,一声初压管弦低。
清回烦暑成潇洒,艳逐寒云变惨凄。 -
13.《木莲树生巴峡山谷间巴民亦呼为黄心树大者…题三绝句云》 唐·白居易
如折芙蓉栽旱地,似抛芍药挂高枝。
云埋水隔无人识,唯有南宾太守知。
红似燕支腻如粉,伤心好物不须臾。
山中风起无时节,明日重来得在无。
已愁花落荒岩底,复恨根生乱石间。
几度欲移移不得,天教抛掷在深山。 -
14.《与弟渤新罗剑歌》 唐·李涉
我有神剑异人与,暗中往往精灵语。
识者知从东海来,来时一夜因风雨。
长河临晓北斗残,秋水露背青螭寒。 -
15.《送道者二首》 唐·司空图
洞天真侣昔曾逢,西岳今居第几峰。
峰顶他时教我认,相招须把碧芙蓉。
殷勤不为学烧金,道侣惟应识此心。
雪里千山访君易,微微鹿迹入深林。 -
16.《宿隐者居》 唐·李咸用
永日连清夜,因君识躁君。
竹扉难掩月,岩树易延云。
曙鸟枕前起,寒泉梦里闻。
又须随计吏,鸡鹤迥然分。 -
17.《秋夜作因怀天台道者》 唐·贯休
万事何须问,良时即此时。
高秋半夜雨,落叶满前池。
静怕龙神识,贫从草木欺。
平生无限事,只有道人知。 -
18.《贺新郎(次玉林感时韵)》 宋·冯取洽
知彼须知此。
问筹边、攻守规模,云何则是。
景色__犹日暮,壮士无由吐气。
又安得、将如廉李。 -
19.《贺新郎(次玉林感时韵)》 宋·冯取洽
知彼须知此。
问筹边、攻守规模,云何则是。
景色__犹日暮,壮士无由吐气。
又安得、将如廉李。 -
20.《缘识》 宋·宋太宗
从小莫颠謏,长大始成人。
经史须勤学,然可待尊亲。
勿谈他已短,但秪自脩身。
所作行慈善,见者生钦羡。