-
81.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
82.《括酹江月》 宋·林正大
泛舟赤壁,正风徐波静,举尊属客。
渺渺予怀天一望,万顷凭虚独立。
桂桨空明,洞箫声彻,怨慕还凄恻。
星稀月淡,江山依旧陈迹。 -
83.《沁园春》 宋·王迈
老先生独以身免。
贤者之不出如此。
杨龟山层出,不合又去,未几又出。
靖康之变,以谏识大夫从驾入金营。 -
84.《陌上桑》 明·李攀龙
日出东南隅,照我西北楼。
罗敷贵家子,足不逾门枢。
性颇喜蚕作,采桑南陌头。
上枝结笼系,下枝挂笼钩。 -
85.《水调歌头 庚辰六月,游玉华谷,回过少姨庙》 元·元好问
中语,为之赋仙人词,今载於此。
梦入云山宫阙幽。
鸾?同侣鸳凤流。
桂月竟夜光不收。 -
86.《赠郭承务芦雁》 宋·白玉蟾
画士郭熙画之冠,郭熙去后名未断。
其裔复有郭万里,胸中丹青饱无限。
为谁作此芦雁图,杰出南齐宇文焕。
烟水潇潇风捲芦,沙边鸿雁暮相呼。 -
87.《送方公美少卿宣谕说畿》 宋·郑刚中
春风入江南,红蒸小桃坼。
亚卿何壮哉,持节使江北。
雅牌刻金字,黄旗书御墨。
奉将出云天,万里布恩德。 -
88.《说诗》 宋·姜特立
作者固已难,读者亦未易。
有宝斯识宝,至宝况难值。
三家寠人子,岂辨瑚琏器。
鼠璞将见珍,周鼎或斡弃。 -
89.《将发琵琶亭》 宋·岳珂
前岁西泝鄂,今岁东入吴。
同一琵琶亭,行客各异涂。
当时白傅恨,陈迹久榛芜。
岂特无遗音,榛芜今亦无。 -
90.《宣妙坟院古柏》 宋·卫宗武
古来乔木产墓宅,新甫之俦匪凡质。
风梳雨沐三百年,耸壑昂霄过千尺。
孤标屹立独擎天,繁柯偏重常倾日。
苍皮剥落节理坚,挺挺长虬初蜕骨。 -
91.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
92.《探禹穴》 宋·邓深
禹穴镇名山,神龙夙呵卫。
告成馀此迹,天地相终始。
昔在绍兴中,吊古先君子。
探穴勇跻攀,慨叹不能已。 -
93.《偈颂三十首》 宋·释印肃
打折达磨西来脚,莫令有误本来人。
当处得心非向背,九年面壁寂光明。
庭中立雪憨痴汉,海裹口乾渴爱津。
如今大有心颠倒,梦寐胡诌学道人。 -
94.《括贺新凉》 宋·林正大
生长湖山曲。
羡吴儿、呼吸湖光,饱餐山渌。
世外不须论隐逸,谁似先生冰玉。
自骨冷、神清无俗。 -
95.《六咏诗》 明·憨山大师
心金翅鸟命终,骨肉尽消散。
唯有心不化,圆明光灿烂。
龙王取为珠,照破诸黑暗。
转轮得如意,能救一切难。 -
96.《高阳行》 明·屠应埈
君不见高阳酒徒气若虹,酒酣仗剑谒沛公。
褒衣侧注反遭骂,竖儒瞋目称而翁。
军门拾谒使者入,麾矛雪足来趋风。
儒冠自昔为人下,豪士累累走中野。 -
97.《徐太元》 宋·文同
彼徐太元者,杭州之参军。
同僚曰张惠,犯贜抵深文。
徐哀其母老,诣狱辄自陈。
谓惠所受贜,太元本同分。 -
98.《敬赋虚斋孙君容膝》 宋·陈著
云连屋不居,三閒葺茅茨。
田园非不宽,一亩环竹篱。
楚楚山下花,湛湛池边□。
丈室南坡□,容膝以扁之。 -
99.《忆我二首各三十韵》 宋·方回
忆我幼时事,南归自番禺。
三边已澒洞,内郡犹无虞。
故居山城间,四面阛闠区。
东西万货集,朝暮百贾趋。 -
100.《以校正字学还方智善作诗赠之》 宋·王洋
惟古於文藏妙理,自然之音见微旨,唇舌齿喉母生子,清浊重轻毛发比。
古者八岁方毁齿,小学师承方肄此。
时及春秋循一轨,台兴亦知窥阃壘。