-
1.《秀亭秋怀十五首》 宋·方回
痴痴谁氏子,昼夜安以偷。
其人一何乐,惟我攒百忧。
忧者谓速朽,顽骨病复瘳。
乐当必老寿,顾已归山丘。
饥生支床龟,饱死豺虎俦。
天道匪易测,人事谅难筹。
生死吾不知,及辰为兹游。 -
2.《韦骨鲠(并序论)》 元·杨维桢
韦骨鲠,性傄亻密,语轧。
眼中有周公孔子,舌底有龙逢比干。
见无义汉不律官,怒癭突项髆,芒刺生肺肝。
说敢向汉遮栏,驾策不向秦钻。 -
3.《雪谗诗赠友人》 唐·李白
嗟予沉迷,猖獗已久。
五十知非,古人尝有。
立言补过,庶存不朽。 -
4.《投简成、华两县诸子》 唐·杜甫
赤县官曹拥材杰,软裘快马当冰雪。
长安苦寒谁独悲,杜陵野老骨欲折。
南山豆苗早荒秽,青门瓜地新冻裂。 -
5.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
6.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
7.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
8.《谕宝二首》 唐·元稹
沉玉在弱泥,泥弱玉易沉。
扶桑寒日薄,不照万丈心。
安得潜渊虬,拔壑超邓林。
泥封泰山阯,水散旱天霖。 -
9.《画松》 唐·元稹
张璪画古松,往往得神骨。
翠帚扫春风,枯龙戛寒月。
流传画师辈,奇态尽埋没。
纤枝无萧洒,顽干空突兀。
乃悟埃尘心,难状烟霄质。
我去淅阳山,深山看真物。 -
10.《台中鞫狱忆开元观旧事呈损之兼赠周兄四十韵》 唐·元稹
忆在开元馆,食柏练玉颜。
疏慵日高卧,自谓轻人寰。
李生隔墙住,隔墙如隔山。
怪我久不识,先来问骄顽。