-
61.《望蕲州》 明·杨基
未见蕲州城,已见蕲州山。
诸山初不高,苍石砺且顽。
想当至正时,民物庶以殷。
大江楚西来,万里不闭关。 -
62.《房陵十首》 宋·陈造
农闲闾里有逢迎,白饮傍边骨在羹。
老稚不妨顽过日,边头难得是升平。 -
63.《靖通庵歌》 宋·张继先
吾结草庵山之中,旁人笑我名靖通。
都来方寸闲田地,大包世界同虚空。
我庵非通亦非靖,玲珑八面无形影。
盈虚消息任天机,庵内主人都不省。 -
64.《李仲高石君堂》 宋·王灼
三吴黑风吹地拆,太湖浪高一千尺,龟鼋两山压湖心,岁岁飞涛恣冲射。
山骨虽坚亦破碎。
穴穿根断瑰奇出。 -
65.《文南朱使君葬其故人钤兵李侯士大夫高其风义》 宋·李流谦
翻手为云覆手雨,自昔尝闻不陵语。
年来雅道更萧飒,反眼朋游成越楚。
便当贯草绝交论,谁与重寻怀旧赋。
一洗衰风振颓败,我为使君高此举。 -
66.《高龙学挽诗》 宋·魏了翁
蜀自开禧后,西垂畏廪秋。
更经两单阏,尽弃五边州。
新沔依同谷,中梁恃武休。
匆匆移米领,往往阻金牛。 -
67.《过眉山谒乡耆宿李八丈提刑》 宋·程公许
忆昔下吴会,拜公古渝州。
别来忽星纪,不知几三为。
岂不愿舂粮,占乌渠渠屋。
良期苦难俪,千里劳远目。 -
68.《山中》 宋·方岳
只合空山着此身,野猿骨相鹤精神。
何关亲戚傥来物,自笑痴顽向上人。
手可持杯宁是病,瓶犹储粟未为贫。
公卿满壁非无画,不画公卿画钓缗。 -
69.《独往》 宋·方岳
黄冠野服随孤鹤,竹迳松冈共往还。
不肯避人当道笋,相看如客对门山。
穷居作计未为左,造物於吾本不悭。
径扫石床供画寝,自怜诗骨尚坚顽。 -
70.《病起木犀已谢》 宋·方岳
一年秋是桂花开,谁道今年负酒杯。
造物小儿真恶剧,痴顽老子久摧颓。
清风明月不常有,溪友山翁试与来。
夜寂尚怜诗骨在,时能引手作敲推。 -
71.《素馨》 宋·方岳
雪骨冰肌合耐寒,怕寒却不离家山。
老夫怀土与渠等,一钁移来得许顽。 -
72.《愚石歌》 宋·何梦桂
大埠初分生怪石,曾与不周山作骨。
山崩地缺天柱摧,片石耆姿转奇崛。
娲皇炼石补天工,化作五星成五色。
地下为石天上星,顽质变化生神灵。 -
73.《长耳相》 宋·董嗣杲
眉目如生骨骼寒,后来曾纪短碑顽。
双垂长耳过肩角,千古道躯落世间。
覆履有方随迹灭,守龛无语向人閒。
想知自丑难遮断,两扇禅扉及早关。 -
74.《闭门》 唐·徐夤
闭却闲门卧小窗,更何人与疗膏肓。
一生有酒唯知醉,四大无根可预量。
骨冷欲针先觉痛,肉顽频灸不成疮。
漳滨伏枕文园渴,盗跖纵横似虎狼。 -
75.《菊花天 风》 元·王哲
此药神功别有华。
专医遍体顽麻。
下事是三家。
不拘漫酒,选甚盐茶。
服了便令筋骨换,亦教结就丹砂。
顿觉神清气爽。
最嘉最嘉。
步步云霞 -
76.《赠江西吴定夫》 宋·刘宰
定夫江海士,瘦骨如臞仙。
翩然及吾门,不假左右先。
我方厌尘埃,一笑喜相延。
肩县两破囊,既见始解缠。 -
77.《再用恢大山韵三首》 宋·方回
书贵有容德,曰无嫉于顽。
凤鸣鸷其翰,狸首于菟斑。
楚楚夸毗子,自谓高难攀。
焉能凂我哉,冰炭何相关。
君欲遂胜彼,只轮俾无还。
不见古战场,暴骨堆如山。 -
78.《留杭近三年得去赋不可不出城》 宋·方回
不可不出城,顽躯百无病。
不可不出城。
老眼亦何净。
第一脱俗尘,最便于野性。 -
79.《剡源山房》 宋·释文珦
茅屋小於船,寒宵此会偏。
苦吟因青得,幽思与閒便。
断壁栖云气,虚窗闭篆烟。
帖残重补画,琴老不胜弦。 -
80.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
岩岩之骨兮山癯,靡靡之姿兮水腴。
心无住而乃久,德有邻而不孤。
虚空说法,顽石听徒。
互换证明还了了,何烦佛祖费工夫。