-
1.《方时敏作寄茶诗允迪赵承之争论锋起有以诗棋》 宋·曾几
丛林一转语,矛盾生诸方。
不知维摩诘,众论付括囊。
君家富月团,入眼惊未尝。
劝君勿浪出,中有双龙藏。 -
2.《题方干诗》 唐·罗隐
中间李建州,夏汭偶同游。
顾我论佳句,推君最上流。
九霄无鹤板,双鬓老渔舟。
世难方如此,何当浣旅愁。 -
3.《论诗寄硕父五首》 宋·赵蕃
溧阳罕贤才,两沈好兄弟。
读书不求功,其涯未可既。
古人岂难到,顾我力行尔。
兹道果何如,在此不在彼。 -
4.《报刘一丈书》 明·宗臣
数千里外,得长者时赐一书,以慰长想,即亦甚幸矣;何至更辱馈遗,则不才益 将何以报焉?书中情意甚殷,即长者之不忘老父,知老父之念长者深也。
至以「上下 相孚,才德称位」语不才,则不才有深感焉。
夫才德不称,固自知之矣;至於不孚之病,则尤不才为甚。
且今之所谓孚者,何哉?日夕策马,候权者之门。 -
5.《司马错论伐蜀》 两汉·刘向
司马错与张仪争论于秦惠王前,司马错欲伐蜀,张仪曰:“不如伐韩。
”王曰:“请闻其说。
”对曰:“亲魏善楚,下兵三川,塞轘辕、缑氏之口,当屯留之道,魏绝南阳,楚临南郑,秦攻新城宜阳,以临二周之郊,诛周主之罪,侵楚魏之地。
周自知不救,九鼎宝器必出。 -
6.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
7.《送顾八分文学适洪吉州》 唐·杜甫
中郎石经后,八分盖憔悴。
顾侯运炉锤,笔力破馀地。
昔在开元中,韩蔡同赑屃。
玄宗妙其书,是以数子至。 -
8.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
9.《祭退之》 唐·张籍
呜呼吏部公,其道诚巍昂。
生为大贤姿,天使光我唐。
德义动鬼神,鉴用不可详。
独得雄直气,发为古文章。 -
10.《再和》 宋·王之望
珠玑百斛何人付,公有诗筒来不住。
出尘秀句若霞摛,走笔豪篇逾响赴。
吟字一字不知老,朝作千篇犹未暮。
秋天鸿鹄翥浮云,平地骅骝驱熟路。 -
11.《酬郭先辈》 唐·徐铉
太原郭夫子,行高文炳蔚。
弱龄负世誉,一举游月窟。
仙籍第三人,时人故称屈。
昔余吏西省,倾盖名籍籍。 -
12.《梦蝗》 宋·王令
至和改元之一年,有蝗不知自何来。
朝飞蔽天不见日,若以万布筛尘灰。
暮行啮地赤千顷,积叠数尺交相埋。
树皮竹颠尽剥枯,况又草谷之根荄。 -
13.《某伏蒙丈人佥判出示尝与侍郎郑公浅沙泉唱酬》 宋·李吕
在昔绍圣初,郡英萃朝绅。
道乡鼓谏舌,劲气排天阍。
雷霆固难犯,鵷鹭皆丧神。
独一黄右辖,从容为奏陈。 -
14.《朝发灵树寄曼叔师厚》 宋·韩维
朝发灵树东,旷野阴气积。
驱马入草间,左右号鹳鹢。
重云{左黑右沈去氵}玄幕,孤月隐白壁。
欹危涉涂淖,转侧缘沟脉。 -
15.《寄施进之》 宋·赵蕃
我游尖峰回,一步成数憩。
仰攀松夭矫,俯睨石贔屭。
路穷入平野,飞鸟迎决眦。
庐舍半茅瓦,阡陌相栉比。 -
16.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
17.《许总卿见和再用韵》 宋·王之望
四纪才名庵世务,七年符节坤维住。
褒功屡有玺书来,趋诏尚迟轺传赴。
男儿功多投老遂,烈士心岂随年暮。
松杉顶秃始干云,骏驵齿长方识路。 -
18.《贻华阳柳少府》 唐·杜甫
系马乔木间,问人野寺门。
柳侯披衣笑,见我颜色温。
并坐石下堂,俯视大江奔。
火云洗月露,绝壁上朝暾。 -
19.《杂兴六首》 唐·皎然
吾观谈天客,工言丧其精。
万物资广庇,此中何有情。
若为昧颜跖,修短怨太清。
高论让邹子,放词征屈生。 -
20.《杂兴六首》 唐·皎然
吾观谈天客,工言丧其精。
万物资广庇,此中何有情。
若为昧颜跖,修短怨太清。
高论让邹子,放词征屈生。