-
21.《病起泛舟呈诸亲友》 宋·吴芾
屏迹山间岁月深,四围绿树总成阴。
已欣丛竹生湖岸,更爱双莲出水心。
倚杖顿惊明老眼,舣舟还喜豁烦襟。
病余虽是无佳思,乘兴何妨试一吟。 -
22.《戏作梅花六言未就而得兰一盆并颂之三首》 宋·赵蕃
绝叹园林枯杭,顿惊溪谷精神。
两鬓我终如雪,数花渠可回春。 -
23.《独树》 宋·赵蕃
独树幽花明屋角,顿惊门户有光辉。
向来荒草几埋径,今日行人欲叩扉。 -
24.《五月闻蛩有感》 宋·李曾伯
南风先自作秋声,蛩尔何知亦早吟。
慵妇机边重到耳,征人塞上顿惊心。
索裘应解寒将晚,彻土须乘天未阴。
闻此休将儿戏看,盍图远略备当今。 -
25.《次韵牡丹》 宋·方岳
娇红深倚翠云团,仿佛三生吴彩鸾。
诗眼顿惊春富贵,雨侵衫袖不知寒。 -
26.《次韵汪少卿祷雪有感》 宋·方岳
梅梢了未知寒在,剪取清溪作雪飞。
正草绿章笺玉帝,顿惊碧宙舞瑶妃。
卖刀我亦耕侯土,歌裤今谁典客衣。
想得夜窗春满袖,燕子彝香暖醉吟归。 -
27.《早赴东寺行香》 宋·仇远
冲风冒雨过南桥,马上闻钟觉寺遥。
客发顿惊秋信早,飞蓬落叶两萧萧。 -
28.《和銮舆顿戏下(一作追从銮舆夕顿戏下应令)》 唐·虞世南
重轮依紫极,前耀奉丹霄。
天经恋宸扆,帝命扈仙镳。
乘星开鹤禁,带月下虹桥。
银书含晓色,金辂转晨飙。 -
29.《姑苏杂咏 临顿里(十首)》 明·高启
闻说桥东地,高人旧隐居。
养生应有道,觅举绝无书。
爱救粘丝蝶,嗔惊出水鱼。
时寻戴颙宅,自驾短辕车。
¤ -
30.《次韵答顿起二首》 宋·苏轼
挽袖推腰踏破绅,旧闻携手上天门。
相逢应觉声容似,欲话先惊岁月奔。
新学已皆従许子,诸生犹自畏何蕃。
殿庐直宿真如梦,犹记忧时策万言。 -
31.《次韵顿起考试徐沂举人见寄二首》 宋·苏辙
齐楚诸生俨鞸绅,人人愿得出君门。
衔枚勇锐惊初合,弃甲须臾讶许奔。
细读未辞灯损目,久留终厌棘为藩。
定应亲刈翘中楚,把卷喧呼半夜言。 -
32.《惊蛰日雷》 宋·仇远
坤宫半夜一声雷,蛰户花房晓已开。
野阔风高吹烛灭,电明雨急打窗来。
顿然草木精神别,自是寒暄气候催。
惟有石龟并木雁,守株不动任春回。 -
33.《江月晃重山 辛丑上元前一夕,积雪试晴,顿》 元·邵亨贞
,慨然感兴,以此写之梅萼香融霁雪,檐牙暖溜悬冰。
出林幽鸟动春声。
元宵近,愁里梦还惊。
村巷依然素月,寒窗只是青灯。
难寻遗老问承平。
南朝事,千古独伤 -
34.《仲夏朔汰卒群哄惊扰居民内外凛凛抚而贲之而》 宋·杜范
居家多惰拙,为国常隐忧。
有时发鲁叹,乃或遭楚咻。
坏证至束手,错事皆从头。
收污挑怨愤,作劳睨嬉游。 -
35.《失群雁》 唐·卢照邻
三秋北地雪皑皑,万里南翔渡海来。
欲随石燕沉湘水,试逐铜乌绕帝台。
帝台银阙距金塘,中间鹓鹭已成行。 -
36.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
37.《立春日内出彩花应制》 唐·沈佺期
合殿春应早,开箱彩预知。
花迎宸翰发,叶待御筵披。
梅讶香全少,桃惊色顿移。
轻生承剪拂,长伴万年枝。 -
38.《宿莹公禅房闻梵》 唐·李颀
花宫仙梵远微微,月隐高城钟漏稀。
夜动霜林惊落叶,晓闻天籁发清机。
萧条已入寒空静,飒沓仍随秋雨飞。
始觉浮生无住著,顿令心地欲皈依。 -
39.《还山贻湛法师》 唐·孟浩然
幼闻无生理,常欲观此身。
心迹罕兼遂,崎岖多在尘。
晚途归旧壑,偶与支公邻。
导以微妙法,结为清净因。 -
40.《夜泊黄山闻殷十四吴吟》 唐·李白
昨夜谁为吴会吟,风生万壑振空林。
龙惊不敢水中卧,猿啸时闻岩下音。
我宿黄山碧溪月,听之却罢松间琴。
朝来果是沧洲逸,酤酒醍盘饭霜栗。
半酣更发江海声,客愁顿向杯中失。