-
1.《屏居春日》 宋·宋庠
初服仍从洛涘居,鸣蛙铙吹满前除。
露园柘弹愁逢雀,磻渚璜钩枉饵鱼。
蜡屐幽怀高下齿。
斲轮真想古今书。
汉人尚自嘲频解,犹得凝神守泊如。 -
2.《彭门解嘲二首》 唐·薛能
呜呜吹角贰师营,落日身闲笑傲行。
尽觉文章尊万事,却嫌官职剩双旌。
终休未拟降低屈,忽遇还须致太平。 -
3.《洪州解至长安,初举纳省卷梦仙谣》 唐·沈彬
□□□□□□□,□□□□□□□。
玉殿大开从客入,金桃烂熟没人偷。
凤惊宝扇频翻翅,龙惧金鞭不转头。
□□□□□□□,□□□□□□□。 -
4.《采桑子·时光只解催人老》 宋·晏殊
时光只解催人老,不信多情,长恨离亭,泪滴春衫酒易醒。
梧桐昨夜西风急,淡月胧明,好梦频惊,何处高楼雁一声? -
5.《解连环(戊午生日)》 宋·刘克庄
旁人嘲我。
甚鬓毛都秃,齿牙频堕。
不记是、何代何年,尽元祐熙宁,侬常喑么。
退下驴儿,今老矣、岂堪推磨。 -
6.《解语花》 宋·杨泽民
星桥夜度,火树宵开,灯月光交射。
翠檐铜瓦。
相辉映、隐隐绛霞飘下。
风流艳雅。 -
7.《解嘲》 明·景翩翩
闺中自昔论红线,侠气纵横频掣电。
来作处女君未知,去矣脱兔容谁见。
世上徒夸屋是金,明珠换骨不换心。
一自临邛罢绿绮,只今千载无知音。 -
8.《次韵赠汪解元行》 宋·卫博
平湖画鷁春无际,古寺名花色斩新。
走马未同追胜处,出门翻作送行频。
诗成转觉伤离绪,别去应烦说旧因。
野店无人山月白,明朝尊酒更愁人。 -
9.《解闷 其三》 元·王冕
风雨交残夜,郊关鸡乱鸣。
青山频入梦,白发不禁情。
舞剑令人笑,沽樽只自倾。
忽思少年日,骑马汉江城。 -
10.《顷客解梁有诗云中条山下读周易定是前身关子》 宋·晁说之
坂路十年尘坱身,不知何事往来频。
敢言上国非吾土,自许中条是故人。
志在韦编徒寡与,人亡陵海谩多珍。
龙门有客暂相值,颇话年来亦苦辛。 -
11.《解城条山》 宋·魏野
万仞云根泉,清泠濯我足。
森森沧爪甲,凛凛寒肌肉。
来初自试探,坐久频舒缩。
触开浪花白,踏破苔衣绿。 -
12.《次韵元功才友道中草药见贶因以解嘲》 宋·张元干
当时勇决径归休,更有人愚似我不。
何许置锥宁免累,直须毕娶始无忧。
频遭白眼伤流俗,谁向青门念故侯。
客里题诗相慰藉,羡君椽笔合螭头。 -
13.《赠解禹玉》 宋·陈造
读书只博双鬓斑,诗好岂解留朱颜。
平时无客怜辙鲋,触处有人嘲饭山。
相府略尝唤宜禄,木门不梦窥铜环。
多病但结药裹伴,得酒间发诗囊悭。 -
14.《次韵解君接感怀》 宋·李新
能向风尘识马周,新丰饮尽得相留。
后车贯载胡王缚,衰草频惊战马秋。
灵武须公来闢土,桃林他日待归牛。
承平卫霍知虚老,剩著新篇继日休。 -
15.《送林懿成解兵掾》 宋·郑刚中
公喻如龙媒,秋游身有神。
暂此地上行,气压凡马群。
我喻如麋鹿,野性不受驯。
带迫到城市,迩迩常畏人。 -
16.《冬至后五夕频梦陈择之》 宋·赵蕃
所见日杂遝,宁复当我思。
我此僻且陋,三夜频梦之。
遣骑告欲行,手持一通诗。
发缄与儿读,绝妙解人颐。 -
17.《陈严二君频送蜡梅因以成咏》 宋·赵蕃
缀蜡为花荆作枝,列为梅种自何时。
诗多划木初无与,贤比兰荃又见遗。
只道品题终不遇,岂期坡谷解相知。
却怜二士空齐鲁,不及西都讲盛仪。 -
18.《出郊再用韵赋三解》 宋·吴潜
山朋水友讯频收,怪我明农事转悠。
南墅麋猿专一壑,东溪岛鹜据三洲。
人閒颠倒舟移夜,客里凄凉坐阅秋。
六十余翁何所恋,金鸡赦了可归不。 -
19.《解佩令·金郎察察》 元·王哲
金郎察察。
玉娘揠揠。
堪同寿、方年二八。
住在何方,一居水,一居山北。 -
20.《题金华宫》 唐·徐氏
碧烟红雾漾人衣,宿雾苍苔石径危。
风巧解吹松上曲,蝶娇频采脸边脂。
同寻僻境思携手,暗指遥山学画眉。
好把身心清净处,角冠霞帔事希夷。