-
1.《听颖师弹琴》 唐·韩愈
昵昵儿女语,恩怨相尔汝。
划然变轩昂,勇士赴敌场。
浮云柳絮无根蒂,天地阔远随飞扬。
喧啾百鸟群,忽见孤凤皇。 -
2.《赠颖师》 宋·王洋
昔有二大士,比变相差池。
一隐卢老堂,一作贫舍儿。
任缘本无意,音韵偶追随。
高唱既绝诣,豹隐那得窥。 -
3.《听颖师琴歌》 唐·李贺
别浦云归桂花渚,蜀国弦中双凤语。
芙蓉叶落秋鸾离,越王夜起游天姥。
暗珮清臣敲水玉,渡海蛾眉牵白鹿。 -
4.《和昙颖师四明十题·三层瀑》 宋·梅尧臣
山头出飞瀑,落落鸣寒玉。
再落至山腰,三落至山足。
欲引煮春山,僧房架刳竹。 -
5.《寄金山昙颖师呈永叔内翰》 宋·梅尧臣
江中峨峨山,上有道人住。
风涛响殿阁,云雾生席履。
道人如不闻,道人如不顾。
谁能识此心,来往只鸥鹭。 -
6.《和昙颖师四明十题·丹山洞》 宋·梅尧臣
山无凤皇飞,洞有仙人迹。
蝙蝠大如鸦,莓苔遍上屐。
自惭无道骨,安问缘云客。 -
7.《和昙颖师四明十题·含珠林》 宋·梅尧臣
山为骊龙蟠,谷作骊龙蟠。
珠树存其间,谁采明月来。
何须循海隅,笑蚌未成胎。 -
8.《和昙颖师四明十题·龙隐潭》 宋·梅尧臣
老龙恋潭窟,不雨亦不云。
吐涎出溪滑,吹腥隔林闻。
疾雷驱未去,鱼鳖竞纷纷。 -
9.《和昙颖师四明十题·狮子岩》 宋·梅尧臣
岩形若狻猊,不能千里走。
岂无鸟兽群,当假风雷吼。
寄谢栖息人,想像真妄有。 -
10.《和昙颖师四明十题·石笋峰》 宋·梅尧臣
巨石如龙孙,耸耸烟雾里。
明明落溪口,纳纳喧滩齿。
何当助斋盂,菌蕃徒为美。 -
11.《和昙颖师四明十题·宴坐岩》 宋·梅尧臣
心危身亦危,衽席尚颠坠。
如何岩石上,来坐自安意。
能谕死生间,无论寤与寐。 -
12.《和昙颖师四明十题·云外庵》 宋·梅尧臣
山僧好寂静,入云恨不深。
峰间一雨昏,林表孤灯沉。
往来有猿狖,呼啸自成音。 -
13.《和昙颖师四明十题·雪窦山》 宋·梅尧臣
重云不藏春,深窦常有雪。
晓月号松猿,晴壁挂海霓。
终恍无心人,区区佩环玦。 -
14.《和昙颖师四明十题·偃盖亭》 宋·梅尧臣
既将茅覆檐,复有松为盖。
五里入山时,憩此得寒籁。
曾无康乐游,但见云衲会。 -
15.《题师颖和尚院》 唐·贯休
师院清无敌,师心智不知。
腊高清眼细,闲甚白云卑。
煮茗然枫枿,泥墙札祖碑。
爱师终不及,谩住许多时。 -
16.《题师颖和尚院》 唐·贯休
师院清无敌,师心智不知。
腊高清眼细,闲甚白云卑。
煮茗然枫枿,泥墙札祖碑。
爱师终不及,谩住许多时。 -
17.《庚申闰月从师还自颖上,对新月独酌十三首》 金朝·蔡松年
人言归甚易,但苦食不足。
必使极其求,万钟不盈腹。
处世附所安,无祸即无福。
却视高盖车,身宠神已辱。 -
18.《庚申闰月从师还自颖上,对新月独酌十三首》 金朝·蔡松年
我本山泽人,孤烟一轻蓑。
功名无骨相,雕琢伤天和。
未能遽免俗,尚尔同其波。
梧桐唤归梦,无奈秋声何。 -
19.《继天童颖禅师度后上堂说偈》 宋·释如珏
新岁新击鼓,普施新法雨,万物尽从新,一一就规矩。
普贤大士忻,乘时打门户。
放出白象王,遍地无寻处。 -
20.《达观禅师昙颖住隐静兰若或言自此猕猴散走不》 宋·梅尧臣
隐静山中寺,猕猴往往过。
导师归以去,卢橘熟还多。
禅地宁求稀,居人切莫讹。
未尝嫌此物,任挂古松柯。