-
221.《闲居》 唐·齐己
渐觉春光媚,尘销作土膏。
微寒放杨柳,纤草入风骚。
睡少全无病,身轻乍去袍。
前溪泛红片,何处落金桃。 -
222.《夏日林下作》 唐·齐己
烦暑莫相煎,森森在眼前。
暂来还尽日,独坐只闻蝉。
草媚终难死,花飞卒未蔫。
秋风舍此去,满箧贮新篇。 -
223.《夏日林下作》 唐·齐己
烦暑莫相煎,森森在眼前。
暂来还尽日,独坐只闻蝉。
草媚终难死,花飞卒未蔫。
秋风舍此去,满箧贮新篇。 -
224.《芍药》 唐·潘咸
闲来竹亭赏,赏极蕊珠宫。
叶已尽馀翠,花才半展红。
媚欺桃李色,香夺绮罗风。
每到春残日,芳华处处同。 -
225.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
226.《甘州曲》 唐·王衍
画罗裙,能解束,称腰身。
柳眉桃脸不胜春。
薄媚足精神,可惜沦落在风尘。 -
227.《河传》 唐·韦庄
何处,烟雨,隋堤春暮。
柳色葱茏,画桡金缕,翠旗高飐香风,水光融¤
青娥殿脚春妆媚,轻云里,绰约司花妓。 -
228.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
229.《离别难》 唐·薛昭蕴
宝马晓鞴雕鞍,罗帏乍别情难。
那堪春景媚,送君千万里。
半妆珠翠落,露华寒。
红蜡烛,青丝曲,偏能钩引泪阑干¤ -
230.《拨棹子》 唐·尹鹗
风切切,深秋月,十朵芙蓉繁艳歇。
小槛细腰无力,空赢得,目断魂飞何处说¤
寸心恰似丁香结,看看瘦尽胸前雪。 -
231.《金浮图》 唐·尹鹗
繁华地,王孙富贵。
玳瑁筵开,下朝无事。
压红茵、
凤舞黄金翅。 -
232.《女冠子》 唐·毛熙震
碧桃红杏,迟日媚笼光影。
彩霞深,香暖熏莺语,风清引鹤音¤
翠鬟冠玉叶,霓袖捧瑶琴。 -
233.《更漏子》 唐·孙光宪
听寒更,闻远雁,半夜萧娘深院。
扃绣户,下珠帘,满庭喷玉蟾¤
人语静,香闺冷,红幕半垂清影。 -
234.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
235.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
236.《饮马长城窟行》 两汉·佚名
青青河畔草,绵绵思远道。
远道不可思,宿昔梦见之。
(宿昔 一作:夙昔)
梦见在我傍,忽觉在他乡。 -
237.《定情诗》 魏晋·繁钦
我出东门游,邂逅承清尘。
思君即幽房,侍寝执衣巾。
时无桑中契,迫此路侧人。
我既媚君姿,君亦悦我颜。 -
238.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
239.《登池上楼》 南北朝·谢灵运
潜虬媚幽姿,飞鸿响远音。
薄霄愧云浮,栖川怍渊沉。
进德智所拙,退耕力不任。
徇禄反穷海,卧疴对空林。 -
240.《玉女摇仙佩·佳人》 宋·柳永
飞琼伴侣,偶别珠宫,未返神仙行缀。
取次梳妆,寻常言语,有得几多姝丽。
拟把名花比。
恐旁人笑我,谈何容易。