-
1.《念奴娇》 宋·刘一止
小舟漂兀,犯溪烟深入,无穷寒碧。
路绕莲塘浑乱眼,千顷朱朱白白。
闻说高情,寻盟鸥鹭,爱此风标客。
掀髯一笑,顿忘身世形迹。 -
2.《春日》 宋·何耕
门前无俗物,城上亦奇观。
花浪东流稳,云山西望寒。
身凌尘外远,目极意中宽。
最爱风标客,晴沙理青纨。 -
3.《题墨梅风烟雪月水石兰竹八轴》 宋·姚勉
清晨有客南昌来,袖出数幅春风梅。
芳根不种生绡上,安得的皪霜葩开。
霜葩能开不能谢,始信笔端生造化。
细看入趣直欲攀,亦复不知梢是画。 -
4.《自到郡斋仅经旬日方专公务未及宴游偷闲…仍呈吴中诸客》 唐·白居易
渭北离乡客,江南守土臣。
涉途初改月,入境已经旬。
甲郡标天下,环封极海滨。
版图十万户,兵籍五千人。 -
5.《有客一首寄温陵史君赵侍郎涯》 宋·五迈
有客室自泉,为我出嘉话。
泉得赵史君,谁人不称快。
天生冰玉姿,系出龟琴派。
标峻埒昭回,气清融沆瀣。 -
6.《夏日宿广教寺风月清甚思李白敬亭诗有怀有似》 宋·李弥逊
众鸟高飞云去闲,相看只有敬亭山。
孤标尚想风尘外,佳句长留天地间。
影落金牛撩客恨,手摩玉兔练仙颜。
故山风月非人世,何事骑鲸去不还。 -
7.《思佳客(次韵蔡文同集钱漕池亭)》 宋·洪适
花信今无一半风。
芙蓉出水几时红。
看成弱柳阴阴绿,自在迁莺巧语中。
风傍户,月留空。
金尊相对醉珠栊。
归鞭欲指江南去,回首霞标忆旧峰。 -
8.《和闽帅》 宋·许应龙
龙飞天子揽英雄,旧德欣逢泰道通。
丹诏果然颁北阙,彩舟行矣驾东风。
雨馀杉径新添绿,暖入花妆旋姹红。
待得湖边春色满,我公已在凤池中。 -
9.《叔诲宿邀湖上之游以故不果往》 宋·黄庭坚
芰荷采尽荇田田,湖光价当酒十千。
主人邀客殊未来,西风枕簟废书眠。
睡罢书窗翻墨汁,龙蛇起陆云雨湿。
晚筵红袖劝倾杯,公荣坐远酌不及。 -
10.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
11.《冒雨往玉照堂观梅戏成长篇》 宋·张镃
幽人占断烟波景,不但春风翠红整。
绕堂交互玉崚嶒,月中日下光迷影。
连年勾引客来看,传得梅声满世间。
西湖处士英爽在,大叫称屈挝天关, -
12.《锦标归(待雪)》 宋·曹勋
风搅长空,冷入寒云,正是严凝初至。
围炉坐久,珠帘卷起,准拟六花飞砌。
渐苒苒晴烟,更暗觉、远天开霁。
阻琼瑶、不舞蓝田,但有蟾华铺地。 -
13.《上广东运副马少卿寿十口号》 宋·曾丰
寿星瑞世现光明,俄转桐江作客星。
千载严陵后身出,风标气概两亭亭。 -
14.《风水洞》 宋·元居中
二洞标奇石,连岩葺宇新。
凉生清桂晓,暖涨青桃春。
闲拥东方骑,来寻北陇人。
破云拖蜡屐,琢句写霜筠。 -
15.《程元成待制宠示和篇其自序用乐天尹洛并一渔》 宋·周必大
侍冠早已挂朝堂,乡县荣标昼锦坊。
尚记香山曾尹洛,更同鲁国欲渔棠。
春风醉客金丝缓,夜烛弹棋玉石忙。
应笑汲卿犹未去,强扶衰病理淮阳。 -
16.《夺锦标 君卿宣慰来别,索鄙作赆行,赋乐府》 元·王恽
歌之,六朝老树不无动色也六郡雄藩,会稽旁带,雨浙风烟如昔。
碧草莫伤春浦,冠盖东南,几多行客。
正新亭父老,望云霓、苦思休息。
道朝家、雨露同春,问甚江南江北。 -
17.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
18.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。 -
19.《木兰花慢·送人之官九华》 宋·周端臣
霭芳阴未解,乍天气、过元宵。
讶客神犹寒,吟窗易晓,春色无柳。
梅梢。
尚留顾藉,滞东风、未肯雪轻飘。 -
20.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。