-
1.《浪淘沙(题许由掷瓢手卷)》 宋·张炎
拂袖入山阿。
深隐松萝。
掬流洗耳厌尘多。
石上一般清意味,不羡渔蓑。
日月静中过。
俗□消磨。
风瓢分付与清波。
却笑唐求因底事,无奈诗何。 -
2.《再赋》 宋·程公许
物华过眼半黄凋,万竅号风夜栗憀。
一寸古心难石转,三生妄念易冰消。
铅共汗笔千年梦,白黑文枰几路饶。
勘破古今无一事,省烦更好去风瓢。 -
3.《许由庙》 唐·罗隐
高挂风瓢濯汉滨,土阶三尺愧清尘。
可怜比屋堪封日,若到人间是众人。 -
4.《句》 宋·徐宝之
炊熟风瓢动,吟归雪砚枯。
-
5.《投魏先辈二首》 宋·刘应时
跕跕飞鸢坠,历历风瓢声。
青冥不折桂,涧阿甘采苓。
踉蹡忆束发,忽焉迫衰龄。
嚼蜡心忘味,胡为羡久生。
蔼蔼春空云,聚散无根蒂。
纵得屠龙术,孰为苞桑计。
稽首问弥伽,轮宇烦举似。 -
6.《秋行》 明·顾源
野菜香粳乐晚年,疏林晴日好秋天。
风瓢满耳鸣琴筑,黄叶深窝得宴眠。 -
7.《杂感十首(崇祯元年)》 明·于鉴之
嫩晴花气减衣天,静夜燔香月照烟。
琴在暗床闻鼠过,石当虚牖见虫悬。
委形笑我无名屈,宣发欺人不惑年。
安得山林藏下士,风瓢闲处即栖禅。
¤ -
8.《访宋氏溪园》 宋·宋庠
偶作城隅逝,居然物外期。
林风瓢易觉,山雨石先知。
藤老犹依格,沟斜更会池。
看蝉琴误曲,过树路成歧。
节近吹花酒,欢留败袄棋。
主人名族后,啸竹客忘疲。 -
9.《六十五春寒吟七首》 宋·方回
病骨春寒欠酒浇,关山满眼雁程遥。
有人恨过江淹赋,何处魂堪宋玉招。
六十五翁来日短,百千万事迅风瓢。
平生知己惊俱尽,一影穷山伴寂寥。 -
10.《寄山中友人》 宋·释文珦
闻道幽栖野思饶,径无尘迹草萧萧。
长松架壑因为屋,老榉横溪便作桥。
煮石未须閒水碓。
漱流何必弃风瓢。
吾生更爱深居乐,定拟相从不待招。 -
11.《答韦山人隐起龙文药瓢歌》 唐·皎然
野人药瓢天下绝,全如浑金割如月。
彪炳文章智使然,生成在我不在天。
若言有物不由物,何意中虚道性全。 -
12.《汉宫春(和辛幼安秋风亭韵,癸亥中秋前二日)》 宋·丘崈
闻说瓢泉,占烟霏空翠,中著精庐。
旁连吹台燕榭,人境清殊。
犹疑未足,称主人、胸次恢疏。
天自与,相攸佳处,除今禹会应无。 -
13.《水龙吟(题瓢泉)》 宋·辛弃疾
稼轩何必长贫,放泉檐外琼珠泻。
乐天知命,古来谁会,行藏用舍。
人不堪忧,一瓢自乐,贤哉回也。
料当年曾问,饭蔬饮水,何为是、栖栖者。 -
14.《水龙吟(用瓢泉韵戏陈仁和兼简诸葛元亮,且督和词)》 宋·辛弃疾
被公惊倒瓢泉,倒流三峡词源泻。
长安纸贵,流传一字,千金争舍。
割内怀归,先生自笑,又何廉也渠坐事失官。
但衔杯莫问,人间岂有,如孺子、长贫者。 -
15.《满江红(风泉峡观泉)》 宋·刘子寰
云壑飞泉,蒲根下、悬流陆续。
堪爱处、石池湛湛,一方寒玉。
暑际直当磐石坐,渴来自引悬瓢掬。
听冷冷、清响泻琮琤,胜丝竹。 -
16.《风入松(与王彦常游会仙亭)》 宋·张炎
爱闲能有几人来。
松下独徘徊。
清虚冷淡神仙事,笑名场、多少尘埃。
漱齿石边危坐,洗心易里舒怀。 -
17.《风入松(酌惠山水)》 宋·张炎
一瓢饮水曲肱眠。
此乐不知年。
今朝忽上龙峰顶。
却元来、有此甘泉。 -
18.《风入松(溪山堂竹·别本作子昂竹石卷子)》 宋·张炎
新篁依约佩初摇。
老石润山腰。
逸人未必犹酣酒,正溪头、风雨潇潇。
砺齿犹随市隐,虚心肯受春招。 -
19.《满庭芳·本分家风》 元·长筌子
本分家风,寻常日用,何方不是林泉。
饥餐渴饮,任运度流年。
行止非人所及,休思算、好弱由天。
君知麽,一身尚假,万事岂牢坚。 -
20.《苏武慢·扫尽风云》 元·虞集
扫尽风云,绰开尘土,落得半丘藏拙。
青松为盖,白石为床,一切物情休歇。
几度蓬莱,布袍长剑,闲对海波澄澈。
是谁家、酒熟仙瓢,邀我共看明月。