-
1.《二月十七日欲招客饮而风霾不果有作》 宋·张耒
欲携佳客燕高堂,园馆春风又作狂。
犹挟冰霜余意气,未分桃李好风光。
青山无赖藏云岫,流水生波滟野塘。
不饮何妨还燕坐,闭门扫地独焚香。 -
2.《董役河上风霾繼日》 宋·强至
春迟地冷日萧骚,野旷林疏风怒号。
畚锸一声趋蚁垤,旗幡四面落鸿毛。
黄埃成穗坐还积,绿鬓欲丝歌漫劳。
暂闭柴荆如避寇,江湖归思入渔舠。 -
3.《次韵和西堂风霾》 宋·宋庠
雾气疑成雨,终风亟挫春。
祗惊天灑砾,宁是暮吹尘。
大旆亡空泽,奔车偾要津。
高楼非可望,偏汗扇中人。 -
4.《道出襄城遇大风于野》 宋·宋庠
此路前闻七圣迷,风霾终日暗天涯。
心如摇旆头如葆,却羡枯桑了不知。 -
5.《中秋夜洞庭湖对月歌》 清·查慎行
长风霾云莽千里,云气蓬蓬天冒水。
风收云散波乍平,倒转青天作湖底。
初看落日沉波红,素月欲升天敛容。
舟人回首尽东望,吞吐故在冯夷宫。 -
6.《题白帝庙诗并序》 宋·元勋
楚山中到三峡开,长江浩浩从西来。
奫沦巨浸吞万派,淫预杰立高崔嵬。
鲸波回薄山角,征鼙掺叠鸣春雷。
蹴石岩壁势益狠,怒涛骇浪争鸣豗。 -
7.《甲辰岁张郡伯鄮西如觐京师其母太夫人出中馈》 明·卢柟
凤历开皇纪,龙池忆紫烟。
青阳调玉烛,白日转幽天。
河朔风云会,漳涯气概先。
诸公梁苑客,明府汉庭铨。 -
8.《九日喜家人寄书至秉常相过问慰与之共饮至醉》 明·郭登
逐客世多违,浮生自堪悼。
尘容绝媚妩,褊性复昏髦。
读书虽不多,力学苦欲到。
矜愚何足计,见善诚所好。 -
9.《题伯时画松下渊明》 宋·黄庭坚
南渡诚草草,长沙慰艰难。
终风霾八表,半夜失前山。
远公香火社,遗民文字禅。
虽非老翁事,幽尚亦可观。
松风自度曲,我琴不须弹。
客来欲开说,觞至不得言。 -
10.《望江南 咏桃源》 元·杨弘道
桃源好,鸡黍竟相邀。
鸾凤有期朝绛阙,风霾无计上青霄。
万点落英飘。
茅屋底,何以水永朝。
一念不从痴处起,万缘都向静中消。
知命也逍 -
11.《天池塔》 现代·唐生智
掷笔峰连古道场,重新遗塔镇仙乡。
扫除下界风霾迹,长使名山放佛光。 -
12.《圣柬将寓于卫行乞食于齐有可怜之色再次韵感》 宋·黄庭坚
鲁公但食粥,百口常忧煎。
金张席贵宠,奴隶乘朱轩。
丈夫例寒饿,万世无後先。
风霾天作恶,雷亦怒阗阗。 -
13.《楚村道中》 宋·周邦彦
林栖野吸散鸦群,极目风霾乱日曛。
短麦良良乾忆雨,远峰黯黯细输云。
愁逢杂路寻车辙,赖有高林出酒巾。
辄得问津凡父老,不应看客废锄耘。 -
14.《赋石昌言家五题其二白石寒树屏》 宋·梅尧臣
名画不复生,古魂埋地底。
技能无所发,骋巧崭岩里。
纤纤扫苍林,坡岸分迤逦。
近可笔发窥,远若风霾起。 -
15.《次韵孔文仲舍人酴醾》 宋·苏辙
苍蛇冻不死,轻素暖仍归。
落蕊时吹面,繁香自扑帏。
光凝真照夜,枝软或牵衣。
似厌风霾苦,应思雾雨霏。
开樽迎最盛,扫地见初稀。
赖有清阴在,金波肯发挥。 -
16.《次韵张昌言给事省中直宿》 宋·苏辙
还家未暇拂尘衣,携被重来趁落晖。
省户鸣驺久分散,宫槐栖鹊共翻飞。
周庐见日风霾静,斜汉横空星斗稀。
多病心身怯清禁,故山依约梦西归。 -
17.《秋兴八首追和杜老》 宋·王之道
湖外干戈半绿林,湖边葭薍晚森森。
风霾未放远山出,岚气又连凄日阴。
世乱且同吟啸乐,时来终快扫除心。
天寒况是开炉近,应有佳人赋藁砧。 -
18.《次韵赵积中慈湖即事》 宋·王之道
江南七月旱不雨,捲地风霾翳寰宇。
夷门先生有底忙,车马东游亦良苦。 -
19.《龙鹤祷雨》 宋·冯时行
地灵丘壑邃,危路入紫烟。
藤萝閟尺水,中有龙潜渊。
青曦弄骄晖,绍兴丙辰年。
嗷嗷周余民,生理谅难全。 -
20.《终风》 先秦·佚名
终风且暴,顾我则笑,谑浪笑敖,中心是悼。
终风且霾,惠然肯来,莫往莫来,悠悠我思。
终风且曀,不日有曀,寤言不寐,愿言则嚏。
曀曀其阴,虺虺其雷,寤言不寐,愿言则怀。