-
101.《草书歌行》 唐·李白
少年上人号怀素,草书天下称独步。
墨池飞出北溟鱼,笔锋杀尽中山兔。
八月九月天气凉,酒徒词客满高堂。
笺麻素绢排数箱,宣州石砚墨色光。 -
102.《赠王判官,时余归隐,居庐山屏风叠》 唐·李白
昔别黄鹤楼,蹉跎淮海秋。
俱飘零落叶,各散洞庭流。
中年不相见,蹭蹬游吴越。
何处我思君,天台绿萝月。 -
103.《赠王判官,时余归隐,居庐山屏风叠》 唐·李白
昔别黄鹤楼,蹉跎淮海秋。
俱飘零落叶,各散洞庭流。
中年不相见,蹭蹬游吴越。
何处我思君,天台绿萝月。 -
104.《赠从弟冽》 唐·李白
楚人不识凤,重价求山鸡。
献主昔云是,今来方觉迷。
自居漆园北,久别咸阳西。
风飘落日去,节变流莺啼。 -
105.《淮南卧病书怀,寄蜀中赵征君蕤》 唐·李白
吴会一浮云,飘如远行客。
功业莫从就,岁光屡奔迫。
良图俄弃捐,衰疾乃绵剧。
古琴藏虚匣,长剑挂空壁。 -
106.《禅房怀友人岑伦》 唐·李白
婵娟罗浮月,摇艳桂水云。
美人竟独往,而我安得群。
一朝语笑隔,万里欢情分。
沉吟彩霞没,梦寐群芳歇。 -
107.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
108.《送程、刘二侍郎兼独孤判官赴安西幕府》 唐·李白
安西幕府多材雄,喧喧惟道三数公。
绣衣貂裘明积雪,飞书走檄如飘风。
朝辞明主出紫宫,银鞍送别金城空。
天外飞霜下葱海,火旗云马生光彩。
胡塞清尘几日归,汉家草绿遥相待。 -
109.《送殷淑三首》 唐·李白
海水不可解,连江夜为潮。
俄然浦屿阔,岸去酒船遥。
惜别耐取醉,鸣榔且长谣。
天明尔当去,应便有风飘。 -
110.《送崔氏昆季之金陵(一作秋夜崔八丈水亭送别)》 唐·李白
放歌倚东楼,行子期晓发。
秋风渡江来,吹落山上月。
主人出美酒,灭烛延清光。
二崔向金陵,安得不尽觞。 -
111.《秋猎孟诸夜归,置酒单父东楼观妓》 唐·李白
倾晖速短炬,走海无停川。
冀餐圆丘草,欲以还颓年。
此事不可得,微生若浮烟。
骏发跨名驹,雕弓控鸣弦。 -
112.《游泰山六首》 唐·李白
天宝元年四月从故御道上泰山四月上泰山,石平御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
113.《春陪商州裴使君游石娥溪(时欲东归遂有此赠)》 唐·李白
裴公有仙标,拔俗数千丈。
澹荡沧洲云,飘飖紫霞想。
剖竹商洛间,政成心已闲。
萧条出世表,冥寂闭玄关。 -
114.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
115.《送洛阳韩丞东游》 唐·韦应物
仙鸟何飘飖,绿衣翠为襟。
顾我差池羽,咬咬怀好音。
徘徊洛阳中,游戏清川浔。
神交不在结,欢爱自中心。 -
116.《酬刘侍郎使君(刘太真)》 唐·韦应物
琼树凌霜雪,葱茜如芳春。
英贤虽出守,本自玉阶人。
宿昔陪郎署,出入仰清尘。
孰云俱列郡,比德岂为邻。 -
117.《酬刘侍郎使君(刘太真)》 唐·韦应物
琼树凌霜雪,葱茜如芳春。
英贤虽出守,本自玉阶人。
宿昔陪郎署,出入仰清尘。
孰云俱列郡,比德岂为邻。 -
118.《往富平伤怀》 唐·韦应物
晨起凌严霜,恸哭临素帷。
驾言百里途,恻怆复何为。
昨者仕公府,属城常载驰。
出门无所忧,返室亦熙熙。 -
119.《登乐游庙作》 唐·韦应物
高原出东城,郁郁见咸阳。
上有千载事,乃自汉宣皇。
颓壖久凌迟,陈迹翳丘荒。
春草虽复绿,惊风但飘扬。 -
120.《长安道》 唐·韦应物
汉家宫殿含云烟,两宫十里相连延。
晨霞出没弄丹阙,春雨依微自甘泉。
春雨依微春尚早,长安贵游爱芳草。