-
1.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
2.《麻姑仙坛歌》 宋·汪元量
麻姑飘飘出烟雾,红尾凤飞骑不住。
青城山高风露寒,佩环挂着山花树。
花雾蒙蒙香湿衣,一点柔红泻香露。
群仙行酒擘麒麟,玉盌金盘间犀箸。 -
3.《次韵傅茂元二绝》 宋·刘子翚
酒兴何如毕吏部,诗情已过鲍参军。
醉吟自足了一世,肯羡飘飘出岫云。 -
4.《还山》 宋·释文珦
吾性本閒旷,素不喜城郭。
而况宾主间,礼数相束缚。
怅望西南山,佳气日参错。
逸兴不可羁,飘飘出笼鹤。 -
5.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
性空无根,性水无垠。
应所知量,成其梦身。
閒閒对万像,飘飘出诸尘。
物外有此不名物,人间有此没事人。 -
6.《奉和鲁望玩金鸂鶒戏赠》 唐·皮日休
镂羽雕毛迥出群,温黁飘出麝脐熏。
夜来曾吐红茵畔,犹似溪边睡不闻。 -
7.《片雪歌》 宋·张耒
瑶池一片孤飞雪,风急身轻飞不歇。
谁将翠袖遮得归,十斛明珠换与谁。
金龟贵客迎将去,玉作辎軿载尘雾。
人间不解桃李心,独与琵琶自相语。 -
8.《赠玉隆王直岁游武当山》 宋·白玉蟾
西山猿啼啼不已,千岩万壑绿烟起。
杖头挑月过潇湘,去饮清阳涧下水。
清阳涧上五龙池,池边落叶不敢飞。
太玄真人去未归,七十二峰空斜晖。 -
9.《凤门泉》 宋·周文璞
石根两眼北流泉,乳窦潜通御井边。
飘出宫花人不识,又沿衰草下山前。 -
10.《太子纳妃太平公主出降》 唐·李治
龙楼光曙景,鲁馆启朝扉。
艳日浓妆影,低星降婺辉。
玉庭浮瑞色,银榜藻祥徽。
云转花萦盖,霞飘叶缀旂。 -
11.《奉和圣制答张说南出雀鼠谷》 唐·席豫
鸣銮初幸代,旋盖欲横汾。
山尽千旗出,郊平五校分。
前林已暄景,后壑尚寒氛。
风送箫韶曲,花铺黼黻文。
盐梅推上宰,礼乐统中军。
献赋纡天札,飘飖飞白云。 -
12.《大历三年春白帝城放船出瞿塘峡久居夔府将适…凡四十韵》 唐·杜甫
老向巴人里,今辞楚塞隅。
入舟翻不乐,解缆独长吁。
窄转深啼狖,虚随乱浴凫。
石苔凌几杖,空翠扑肌肤。 -
13.《舟出江陵南浦,奉寄郑少尹(审)》 唐·杜甫
更欲投何处,飘然去此都。
形骸元土木,舟楫复江湖。
社稷缠妖气,干戈送老儒。
百年同弃物,万国尽穷途。 -
14.《出世篇》 唐·皇甫湜
生当为大丈夫,断羁罗,出泥涂。
四散号呶,俶扰无隅。
埋之深渊,飘然上浮。
骑龙披青云,泛览游八区。 -
15.《青出蓝诗(题中有韵,限四十字成)》 唐·吕温
物有无穷好,蓝青又出青。
朱研未比德,白受始成形。
袍袭宜从政,衿垂可问经。
当时不采撷,作色几飘零。 -
16.《青出蓝诗(题中有韵,限四十字成)》 唐·吕温
物有无穷好,蓝青又出青。
朱研未比德,白受始成形。
袍袭宜从政,衿垂可问经。
当时不采撷,作色几飘零。 -
17.《小胡笳引(桂府王推官出蜀匠雷氏金徽琴请姜宣弹)》 唐·元稹
雷氏金徽琴,王君宝重轻千金。
三峡流中将得来,明窗拂席幽匣开。
朱弦宛转盘凤足,骤击数声风雨回。 -
18.《山出云》 唐·陆畅
灵山蓄云彩,纷郁出清晨。
望树繁花白,看峰小雪新。
映松张盖影,依涧布鱼鳞。
高似从龙处,低如触石频。
浓光藏半岫,浅色类飘尘。
玉叶开天际,遥怜占早春。 -
19.《山出云》 唐·李绅
杳霭祥云起,飘飏翠岭新。
萦峰开石秀,吐叶间松春。
林静翻空少,山明度岭频。
回崖时掩鹤,幽涧或随人。
姑射朝凝雪,阳台晚伴神。
悠悠九霄上,应坐玉京宾。 -
20.《山出云》 唐·沈亚之
片云朝出岫,孤色迥难亲。
盖小辞山早,根轻触石新。
飘扬经绿野,明丽照青春。
拂树疑舒叶,临江似结鳞。
从龙方有感,捧日岂无因。
看助为霖去,恩沾雨露均。