-
21.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
22.《门有车马客行》 唐·李白
门有车马宾,金鞍曜朱轮。
谓从丹霄落,乃是故乡亲。
呼儿扫中堂,坐客论悲辛。
对酒两不饮,停觞泪盈巾。 -
23.《陈情赠友人》 唐·李白
延陵有宝剑,价重千黄金。
观风历上国,暗许故人深。
归来挂坟松,万古知其心。
懦夫感达节,壮士激青衿。 -
24.《禅房怀友人岑伦》 唐·李白
婵娟罗浮月,摇艳桂水云。
美人竟独往,而我安得群。
一朝语笑隔,万里欢情分。
沉吟彩霞没,梦寐群芳歇。 -
25.《留别曹南群官之江南》 唐·李白
我昔钓白龙,放龙溪水傍。
道成本欲去,挥手凌苍苍。
时来不关人,谈笑游轩皇。
献纳少成事,归休辞建章。 -
26.《留别贾舍人至二首》 唐·李白
大梁白云起,飘飖来南洲。
裴回苍梧野,十见罗浮秋。
鳌抃山海倾,四溟扬洪流。
意欲托孤凤,从之摩天游。 -
27.《寄远十一首》 唐·李白
三鸟别王母,衔书来见过。
肠断若剪弦,其如愁思何。
遥知玉窗里,纤手弄云和。
奏曲有深意,青松交女萝。 -
28.《发广陵留上家兄兼寄上长沙》 唐·韦应物
将违安可怀,宿恋复一方。
家贫无旧业,薄宦各飘飏.
执板身有属,淹时心恐惶。
拜言不得留,声结泪满裳。 -
29.《答僴奴、重阳二甥(僴奴赵氏甥伉,重阳崔氏甥播)》 唐·韦应物
弃职曾守拙,玩幽遂忘喧。
山涧依硗瘠,竹树荫清源。
贫居烟火湿,岁熟梨枣繁。
风雨飘茅屋,蒿草没瓜园。 -
30.《答僴奴、重阳二甥(僴奴赵氏甥伉,重阳崔氏甥播)》 唐·韦应物
弃职曾守拙,玩幽遂忘喧。
山涧依硗瘠,竹树荫清源。
贫居烟火湿,岁熟梨枣繁。
风雨飘茅屋,蒿草没瓜园。 -
31.《武威送刘单判官赴安西行营,便呈高开府》 唐·岑参
热海亘铁门,火山赫金方。
白草磨天涯,湖沙莽茫茫。
夫子佐戎幕,其锋利如霜。
中岁学兵符,不能守文章。 -
32.《武威春暮,闻宇文判官西使还,已到晋昌》 唐·岑参
岸雨过城头,黄鹂上戍楼。
塞花飘客泪,边柳挂乡愁。
白发悲明镜,青春换敝裘。
君从万里使,闻已到瓜州。 -
33.《武威春暮闻宇文判官西使还已到晋昌》 唐·岑参
岸雨过城头,黄鹂上戍楼。
塞花飘客泪,边柳挂乡愁。
白发悲明镜,青春换敝裘。
君从万里使,闻已到瓜州。 -
34.《酬别薛三、蔡大,留简韩十四主簿》 唐·高适
迢递辞京华,辛勤异乡县。
登高俯沧海,回首泪如霰。
同人久离别,失路还相见。
薛侯怀直道,德业应时选。 -
35.《羌村》 唐·杜甫
峥嵘赤云西,日脚下平地。
柴门鸟雀噪,归客千里至。
妻孥怪我在,惊定还拭泪。
世乱遭飘荡,生还偶然遂! -
36.《楠树为风雨所拔叹》 唐·杜甫
倚江楠树草堂前,故老相传二百年。
诛茅卜居总为此,五月仿佛闻寒蝉。
东南飘风动地至,江翻石走流云气。 -
37.《忆昔行》 唐·杜甫
忆昔北寻小有洞,洪河怒涛过轻舸。
辛勤不见华盖君,艮岑青辉惨么麽。
千崖无人万壑静,三步回头五步坐。 -
38.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
39.《谒先主庙(刘昭烈庙在奉节县东六里)》 唐·杜甫
惨淡风云会,乘时各有人。
力侔分社稷,志屈偃经纶。
复汉留长策,中原仗老臣。
杂耕心未已,欧血事酸辛。 -
40.《第五弟丰独在江左,近三四载寂无消息,觅使寄此二首》 唐·杜甫
乱后嗟吾在,羁栖见汝难。
草黄骐骥病,沙晚鶺鴒寒。
楚设关城险,吴吞水府宽。
十年朝夕泪,衣袖不曾干。