-
1.《塞北二首》 唐·沈佺期
虏障天骄起,秦城地脉分。
柏坛飞五将,梅吹动三军。
锋刃奔涛色,旌旗焰火文。
朔风吹汗漫,飘砾洒轒輼。 -
2.《遣兴五首》 唐·杜甫
朔风飘胡雁,惨澹带砂砾。
长林何萧萧,秋草萋更碧。
北里富熏天,高楼夜吹笛。
焉知南邻客,九月犹絺绤。 -
3.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
4.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
5.《太湖诗·练渎(吴王所开)》 唐·皮日休
吴王厌得国,所玩终不足。
一上姑苏台,犹自嫌局促。
艅艎六宫闹,艨冲后军肃。
一阵水麝风,空中荡平渌。 -
6.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
7.《代出自蓟北门行》 南北朝·鲍照
羽檄起边亭,烽火入咸阳。
征师屯广武,分兵救朔方。
(征师 一作:征骑)
严秋筋竿劲,虏阵精且强。 -
8.《满江红》 宋·刘克庄
月露晶英,融结做、秦宫块砾。
长殿后、一年芳事,十分秋色。
织女机边云锦烂,天台赋里晴霞赤。
恍女仙、空际驾翔鸾,来游息。 -
9.《满江红》 宋·刘克庄
糁径红茵,莫要放、儿童抛砾。
知渠是、仙家变幻,佛家空色。
青女无端工翦彩,紫姑有祟曾迷赤。
但双双、戏蝶绕空枝,飞还息。 -
10.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。