-
1.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
江海寄孤篷,飘飘一鸥似。
汲汲谋稻粱,欲去行且止。
渊明真达者,解印如脱屣。
五斗何足云,可但折腰耻。 -
2.《题鹪鹩巢林行》 宋·释文珦
鹪鹩巢中林,所择唯一枝。
俛啄草间粒,自可长无饥。
绝意於翱翔。
其乐诚在兹。 -
3.《咏鹤》 宋·史弥逊
缟衣湖上月明天,雪影飘飘意欲仙。
世网从来禁不得,高飞冲破晚秋烟。 -
4.《寓意十首次敬助韵 其九》 元·王冕
飘飘青琐郎,翩翩夹绮衣。
媚媚红楼春,昏昏不知归。
朝睹绿发润,暮惊白雪飞。
只有陶隐居,颇能知此机。 -
5.《读汉武帝纪》 宋·司马光
方士陈仙术,飘飘意不疑。
云浮仲山鼎,风降寿宫祠。
上药行当就,殊庭庶可期。
蓬莱何日返,五利不吾欺。 -
6.《和周明瞻秋香五首》 宋·吴芾
已爱清秋霁景鲜,山明水秀竹娟娟。
更来花下成真赏,顿觉飘飘意欲仙。 -
7.《暇日邀王天任诸公游南坡天任有诗因次韵》 宋·虞俦
我诗苦艰澁,蹇步太行巅。
笔乾砚欲裂,何地觅涌泉。
巧匠愧傍观,袖手不能前。
敝帚徒自珍,捧心岂成妍。 -
8.《登安仁云锦驿后挹仙亭三首》 宋·赵蕃
古木阴中屋数椽,下临萦折几山川。
晚来快雨仍新浴,端觉飘飘意欲仙。 -
9.《次韵何叔信刘元之魏昭父》 宋·赵蕃
往事悠悠谁悼敢,土风往往但争舟。
儿童助勇竞拍手,鸥鹭惊飞皆落流。
倦客归心思鷁首,壮年科第慕龙头。
诗中具见飘飘意,如我将搴杜若洲。 -
10.《古意》 宋·释智圆
登山伐樵柯忽折,临井汲泉绠仍绝。
音信不来无处说,朔风飘飘满天雪。