-
21.《游松山溪塘晴日荡漾》 宋·郑清之
红染花梢未是真,一川晴绿最关人。
谁知属玉双飞处,占断西湖处许春。 -
22.《游雁荡山八首·大龙湫瀑布》 宋·徐照
飞下数千尽,全然无定形。
电横天日射,龙出石云腥。
壮势春曾看,寒声佛共听。
昔人云此水,洗目最能灵。 -
23.《同存子侄造成莲荡舟中作》 宋·阳枋
此行为爱荡中莲,万里清风驾客船。
两壁青山看不尽,举头天际有飞鸢。 -
24.《鹏飞操》 宋·黎廷瑞
朝吾发兮海溟,夕吾抵兮天门。
鳞脱躯兮欲蜕,翮之起兮如云。
涛山涌兮雪浪,驾天风兮浩荡。
霓掩映兮霞蒸,倏横飞兮径上。 -
25.《羽觞飞上苑》 宋·董嗣杲
日色荡晓香尘起,上苑春融锦屏里。
蕙枝小叶攒石台,桃英乱糁浮池水。
鳞波皱云展翠绡,羽幰逐风飒珠履。
骝飞步褭蹀躞高,杯行声度提壶美。 -
26.《秋霁日暖飞虫蔽空甲子秋作》 宋·张嵲
秋霁无风日自是曛,飞虫偪塞似屯云。
老夫漂荡居夷久,只恐乘空是廩君。 -
27.《过北雁荡山下》 宋·林景熙
驿路入芙蓉,秋高见早鸿。
荡云飞作雨,海日射成虹。
一水通龙穴,诸峰尽佛宫。
如何灵运屐,不到此山中。 -
28.《雁荡》 宋·杜范
东南富山水,杰气钟雁峰。
巨灵排屃赑,妙力开鸿蒙。
断崖据险绝,峭壁凌寒空。
分岑献万状,转盼无一同。 -
29.《雁荡大龙湫》 宋·释文珦
深蹊入薜萝,一瀑泻岩阿。
曾阅西天志,言居诺讵罗。
斜飞疑是雨,清激自成涡。
下有苍龙窟,樵人不敢过。 -
30.《雁荡大龙湫》 宋·释文珦
此水昔年人不见,梵僧来说始知名。
飞扬半杂烟岚气,断续全同风雨声。
四壁倚空疑鬼凿,一峰当面自天成。
虽然未作山中住,曾到山中梦亦清。 -
31.《次韵李叔飞》 宋·王洋
溪山春兰林,桃李花槐市。
戏友二三生,兴来远返趾。
墨客冠再弹,苍官仕三已。
矜豪柳索强,引分梅知止。 -
32.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
33.《相和歌辞·采莲归》 唐·王勃
采莲归,绿水芙蓉衣,秋风起浪凫雁飞。
桂棹兰桡下长浦,罗裙玉腕摇轻橹。
叶屿花潭极望平,江讴越吹相思苦。 -
34.《出自蓟北门行》 唐·李白
虏阵横北荒,胡星曜精芒。
羽书速惊电,烽火昼连光。
虎竹救边急,戎车森已行。
明主不安席,按剑心飞扬。 -
35.《杂曲歌辞·渭城少年行》 唐·崔颢
洛阳二月梨花飞,秦地行人春忆归。
扬鞭走马城南陌,朝逢驿使秦川客。
驿使前日发章台,传道长安春早来。 -
36.《侍宴赋得起坐弹鸣琴二首(一作杨希道诗)》 唐·杨师道
北林鹊夜飞,南轩月初进。
调弦发清徵,荡心祛褊吝。
变作离鸿声,还入思归引。
长叹未终极,秋风飘素鬓。
丝传园客意,曲奏楚妃情。
罕有知音者,空劳流水声。 -
37.《在巂州遥叙封禅》 唐·李义府
天齐标巨镇,日观启崇期。
岧峣临渤澥,隐嶙控河沂。
眺迥分吴乘,凌高属汉祠。
建岳诚为长,升功谅在兹。 -
38.《荆州作二首》 唐·张九龄
先达志其大,求意不约文。
士伸在知己,已况仕于君。
微诚夙所尚,细故不足云。
时来忽易失,事往良难分。 -
39.《春日芙蓉园侍宴应制》 唐·宋之问
年光竹里遍,春色杏间遥。
烟气笼青阁,流文荡画桥。
飞花随蝶舞,艳曲伴莺娇。
今日陪欢豫,还疑陟紫霄。 -
40.《和赵员外桂阳桥遇佳人》 唐·宋之问
江雨朝飞浥细尘,阳桥花柳不胜春。
金鞍白马来从赵,玉面红妆本姓秦。
妒女犹怜镜中发,侍儿堪感路傍人。
荡舟为乐非吾事,自叹空闺梦寐频。