-
61.《赠别于群投笔赴安西》 唐·刘长卿
风流一才子,经史仍满腹。
心镜万象生,文锋众人服。
顷游灵台下,频弃荆山玉。
蹭蹬空数年,裴回冀微禄。 -
62.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
63.《赋得明星玉女坛,送廉察尉华阴》 唐·王翰
洪河之南曰秦镇,发地削成五千仞。
三峰离地皆倚天,唯独中峰特修峻。
上有明星玉女祠,祠坛高眇路逶迤。 -
64.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
65.《双燕离》 唐·李白
双燕复双燕,双飞令人羡。
玉楼珠阁不独栖,金窗绣户长相见。
柏梁失火去,因入吴王宫。
吴宫又焚荡,雏尽巢亦空。
憔悴一身在,孀雌忆故雄。
双飞难再得,伤我寸心中。 -
66.《豫章行》 唐·李白
胡风吹代马,北拥鲁阳关。
吴兵照海雪,西讨何时还。
半渡上辽津,黄云惨无颜。
老母与子别,呼天野草间。 -
67.《雪谗诗赠友人》 唐·李白
嗟予沉迷,猖獗已久。
五十知非,古人尝有。
立言补过,庶存不朽。 -
68.《赠崔郎中宗之(时谪官金陵)》 唐·李白
胡雁拂海翼,翱翔鸣素秋。
惊云辞沙朔,飘荡迷河洲。
有如飞蓬人,去逐万里游。
登高望浮云,仿佛如旧丘。 -
69.《叙旧赠江阳宰陆调》 唐·李白
泰伯让天下,仲雍扬波涛。
清风荡万古,迹与星辰高。
开吴食东溟,陆氏世英髦。
多君秉古节,岳立冠人曹。 -
70.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
71.《赠宣城赵太守悦》 唐·李白
赵得宝符盛,山河功业存。
三千堂上客,出入拥平原。
六国扬清风,英声何喧喧?
大贤茂远业,虎竹光南藩。 -
72.《经乱后将避地剡中,留赠崔宣城》 唐·李白
双鹅飞洛阳,五马渡江徼。
何意上东门,胡雏更长啸。
中原走豺虎,烈火焚宗庙。
太白昼经天,颓阳掩馀照。 -
73.《梦游天姥吟留别/别东鲁诸公》 唐·李白
海客谈瀛洲,烟涛微茫信难求;
越人语天姥,云霞明灭或可睹。
天姥连天向天横,势拔五岳掩赤城。
天台四万八千丈,对此欲倒东南倾。 -
74.《留别金陵诸公》 唐·李白
海水昔飞动,三龙纷战争。
钟山危波澜,倾侧骇奔鲸。
黄旗一扫荡,割壤开吴京。
六代更霸王,遗迹见都城。 -
75.《游泰山六首》 唐·李白
天宝元年四月从故御道上泰山四月上泰山,石平御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
76.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
77.《寄远十一首》 唐·李白
三鸟别王母,衔书来见过。
肠断若剪弦,其如愁思何。
遥知玉窗里,纤手弄云和。
奏曲有深意,青松交女萝。 -
78.《鼋头山神女歌》 唐·韦应物
鼋头之山,直上洞庭连青天。
苍苍烟树闭古庙,中有蛾眉成水仙。
水府沉沉行路绝,蛟龙出没无时节。 -
79.《山房春事二首》 唐·岑参
风恬日暖荡春光,戏蝶游蜂乱入房。
数枝门柳低衣桁,一片山花落笔床。
梁园日暮乱飞鸦,极目萧条三两家。
庭树不知人去尽,春来还发旧时花。 -
80.《春日长安送从弟尉吴县》 唐·李嘉祐
春愁能浩荡,送别又如何。
人向吴台远,莺飞汉苑多。
见花羞白发,因尔忆沧波。
好是神仙尉,前贤亦未过。