-
341.《郊行》 宋·王安石
柔桑采尽绿阴稀,芦箔蚕成密茧肥。
聊向村家问风俗,如何勤苦尚凶饥。 -
342.《松》 宋·王安石
世传寿可三松倒,此语难为常人道。
人能百岁自古稀,松得千年未为老。
我移两松苦不早,岂望见渠身合抱。
但怜众木总漂摇,颜色青青终自保。 -
343.《酬王督贤良松泉二诗其一·松》 宋·王安石
世传寿可三松倒,此语难为常人道。
人能百岁自古稀,松得千年未为老。
我移两松苦不早,岂望见渠身合抱。
但怜众木总漂摇,颜色青青终自保。 -
344.《今日非昨日》 宋·王安石
今日非昨日,昨日已可思。
明日异今日,如何能勿悲。
当门五六树,上有蝉鸣枝。
朝听尚壮急,暮闻已衰迟。 -
345.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
346.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有余饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
347.《风雨无憀中览镜有感作小诗未有断句适两侄孙》 宋·戴复古
览镜忽有感,谁能写我真。
崚嶒忍饥面,蹭蹬苦吟身。
风叶飘零夜,雨花狼籍春。
相过慰牢落,吾族有诗人。 -
348.《送吴伯成归建昌二首》 宋·戴复古
老夫脚病疮,闭门作僧夏。
麦面不疗饥,冬衣犹未卸。
喜读吴融诗,穷愁退三舍。
无因暗投璧,有味倒餐蔗。
冥搜琢肺肝,苦吟忘昼夜。
工夫到深处,非王亦非霸。 -
349.《罗敷词》 宋·戴复古
妾本秦氏女,今春嫁王郎。
夫家重蚕事,出采陌上桑。
低枝采易残,高枝手难扳。
踏踏竹梯登树杪,心思蚕多苦叶少。 -
350.《嘉定甲戌孟秋二十有七日起居舍人兼直学士院》 宋·戴复古
禁城鸡唱金门开,起居舍人携疏来。
榻前一奏一万字,历历写出忠义怀。
顿首惶恐臣昧死,越录敢言天下事。
百年河洛行胡朔,恨满东南天一角。 -
351.《后催租行》 宋·范成大
老父田荒秋雨里,旧时高岸今江水。
佣耕犹自抱长饥,的知无力输租米。
自从乡官新上来,黄纸放尽白纸催。
卖衣得钱都纳却,病骨虽寒聊免缚。 -
352.《大暑舟行含山道中,雨骤至,霆奔龙挂可骇》 宋·范成大
隤云暧前驱,连鼓讧後殿。
駸駸失高丘,扰扰暗古县。
白龙起幽蛰,黑雾佐神变。
盆倾耳双聩,斗暗目四眩。 -
353.《除夜感懹》 宋·范成大
松楸百年哀,霜露终岁悲。
天地岂汝偏,鬼神谅无私。
孤穷罪当尔,我今怨尤谁?
噎绝梦自语,伶俜影相随。 -
354.《雪後守之家梅未开,呈宗伟》 宋·范成大
瓦沟冻残雪,檐溜粘轻冰。
破寒一竿日,春随人意生。
端叶再三白,南枝尚含情。
定知司花女,未肯嫁娉婷。 -
355.《雨中集水月》 宋·范成大
献之今年不堪暑,天亦相怜病良苦。
明便中秋法合凉,夜半行云晓行雨。
蕲州竹簟清如冰,饥蚊倔强犹鸣声。
下床蚤喜衣裳健,出门更觉山川明。
曳屐扶藜寻水月,不惜垂垂巾角折。
竹闲松下已凄然,却要芳樽生暖热。 -
356.《蝙蝠》 宋·范成大
伏翼昏飞急,营营定苦饥。
聚蚊充口腹,生汝亦奚为! -
357.《送少章弟赴仁和主簿》 宋·秦观
我宗本江南,为将门列戟。
中叶徙淮海,不仕但潜德。
先祖实起家,先君始缝掖。
议郎为名士,余亦忝词客。 -
358.《和裴仲谟放兔行》 宋·秦观
兔饥食山林,兔渴饮川泽。
与人不瑕玼,焉用苦求索。
天寒草枯死,见窘何太迫。
上有苍鹰祸,下有黄犬厄。 -
359.《赠苏子瞻》 宋·秦观
叹息苏子瞻,声名绝後先。
衣冠传盛事,兄弟固多贤。
感慨诗三百,流离路八千。
直心羞媚灶,忠力欲回天。 -
360.《书叹》 宋·陆游
夜深青灯耿窗扉,老翁稚子穷相依。
齑盐不给脱粟饭,布褐仅有悬鹑方,偶然得肉思共饱,吾儿苦让不忍违。
儿饥读书到鸡唱,意虽甚壮气力微;可怜落笔渐健快,其奈瘦面无光辉!布衣儒生例骨立,纨裤市儿皆瓠肥。
勿言学古徒自困,吾曹舍此将安归?作诗自宽亦慰汝,吟罢抚几频歔欷。