-
361.《排闷》 宋·陆游
弃官谓逍遥,劳苦殊未既。
荒畴须垦辟,破屋久涂塈。
疾深药难求,食尽谷暴贵。
安能作经营,但觉睡有味。 -
362.《养生》 宋·陆游
禀赋本不强,四十已遽衰,药裹不离手,对酒盘无梨。
岂料今八十,白间犹黑丝,咀嚼虽小艰,幸未如牛?。
昔虽学养生,所遇少硕师,金丹既茫昧,鸾鹤安可期?惟有庖丁篇,可信端不疑。
爱身过拱璧,奉以无缺亏。 -
363.《村居书事》 宋·陆游
文辞苦思徒妨睡,官职虚名不疗饥。
垂老始知安乐法,纸鸢竹马伴儿嬉。 -
364.《鸟啼》 宋·陆游
野人无历日,鸟啼知四时:二月闻子规,春耕不可迟;三月闻黄鹂,幼妇闵蚕饥;四月鸣布谷,家家蚕上簇;五月鸣鸦舅,苗稚忧草茂。
人言农家苦,望晴复望雨;乐处谁得知?生不识官府。
葛衫麦饭有即休,湖桥小市酒如油。
夜夜扶归常烂醉,不怕行逢灞陵尉。 -
365.《独夜》 宋·陆游
村路泥淹雪,虚檐水结冰。
长征荷戈客,暂到放包僧。
妖鵩鸣高树,饥鼯触闇灯。
谁能问良苦?衰病正相乘。 -
366.《吾庐》 宋·陆游
吾庐镜湖上,傍水开云扃。
秋浅叶未丹,日落山更青。
孤鹤从西来,长鸣掠沙汀;亦知常苦饥,未忍吞膻腥。
我食虽不肉,匕箸穷芳馨。
幽窗灯火冷,浊酒倒残瓶。 -
367.《赠汪叔潜》 宋·陆游
火云嵯峨如叠嶂,百病攻衰非一状。
低檐小屋桑竹村,忽辱君来问亡恙。
蹶然揽衣起闯门,裹饭仍烦远相饷。
岁饥野外无供给,羞涩余粮不盈盎。
我守此穷三十年,尚恐死前无力量。
君诚不以老弃予,苦语见规宜勿让。 -
368.《洊饥之余复苦久雨感叹有作》 宋·陆游
道傍襁负去何之?积雨仍愁麦不支。
为国忧民空激烈,杀身报主已差池。
属餍糠麧犹多愧,徙倚柴荆只自悲。
十载西游无恶岁,羡他岷下足蹲鸱。 -
369.《久无暇近书卷慨然有作》 宋·陆游
少年喜读书,事业期不朽,致君颇自许,书卷常在手。
白头乞锺釜,坐使此心负。
朝衙有达午,夕坐或过酉。
文符苦酬对,迎饯厌奔走。 -
370.《上巳临川道中》 宋·陆游
二月六夜春水生,陆子初有临川行。
溪深桥断不得渡,城近卧闻吹角声。
三月三日天气新,临川道中愁杀人。
纤纤女手桑叶绿,漠漠客舍桐花春。 -
371.《戏作贫诗》 宋·陆游
左券频称贷,西成少盖藏。
苦饥炊稻种,缘病卖桑黄。
土焙怜烟暖,藜羹爱糁香君看首阳叟,穷死亦何伤? -
372.《寄赵昌甫并简徐斯远》 宋·陆游
我诗非大手,我酒亦小户,得游名胜间,独以用心苦。
赵子乃宿士,山立谁敢侮。
寓名祝融祠,蓑笠卧烟雨。
高吟三千篇,一字无尘土。 -
373.《逆旅》 宋·陆游
秋晚南山行,小蹇就店秣。
我亦念少休,无奈市儿聒。
嗟尔亦坐饥,锱铢苦争夺。
其心计亦厌,陷溺无自脱。 -
374.《九月七日子坦子聿俱出歛租谷鸡初鸣而行甲夜》 宋·陆游
仲秋谷方登,螟生忽告饥。
艰难冀一饱,俯仰事已非。
贷粮助耕耘,客主更相依。
一旦忽如此,欲语涕屡挥。 -
375.《子虡当以十月离淝上喜而有作》 宋·陆游
十月霜侵客子衣,片帆计已发淮淝。
山林独往我何敢?州县徒劳儿未非。
传舍方寒索调护,里门终日待来归。
解装且共灯前语,万事真当付一欷。 -
376.《子遹读书常至夜分作此示之》 宋·陆游
我为无才老把鉏,汝穷亦复坐迂疏。
夜灯咏史虫吟草,朝几陈书獭祭鱼。
未至苦饥依马磨,不妨相守卧蜗庐。
业成自有能知赏,家世从来典石渠。 -
377.《食晚》 宋·陆游
日高得米唤儿舂,苦雨园蔬久阙供。
省事家风君看取,半饥半饱过残冬。 -
378.《三江舟中大醉作》 宋·陆游
志欲富天下,一身常苦饥;气可吞匈奴,束带向小儿。
天公无由问,世俗那得知!挥手散醉发,去隐云海涯。
风息天镜平,涛起雪山倾。
轻帆入浩荡,百怪不可名。
虹竿秋月钩,巨鳌倘可求。
灭迹从今逝,回看隘九州。 -
379.《和周仲容春日二律句》 宋·杨万里
饥民日夜去,也有不荒田。
旧雨仍新雨,今年胜去年。
未嫌诗得瘦,只苦茗妨眠。
花气薰人醉,来从若个边。 -
380.《晨炊横塘桥酒家小窗》 宋·杨万里
饥望炊烟眼欲穿,可人最是一青帘。
双渠走水穿三店,独树欹流荫两檐。
窗扇透明仍挂上,炉香未烬更多添。
山村秪苦无良酝,嫌杀芳醪似蜜甜。