-
41.《苦旱六首》 宋·陈造
频年忍流移,犹幸稊稗熟。
稊亦已无,何以填饥腹。
时方迫冻馁,势恐瞢荣辱。
傥无意外忧,根蘖犹可斸。 -
42.《和郭信可苦寒曲一首》 宋·冯时行
朔风吹沙边云黄,行人堕指鸟兽僵。
鹔鹴裘弊醉何有,呼吸七气成冰霜。
画堂绣幕围丝管,馥馥麝烟红吐暖。
贫人尺布不可缝,夜长展转牛衣短。 -
43.《苦雨吟》 宋·曹勋
巫山埋空晓光没,寒入风声散萧瑟。
滴沥深摧十二峰,峡江涨白洗青壁。
群阴寂寂蔽阳乌,摇荡春愁满南国。
何当羲御驻中天,为我驱除风雨黑。 -
44.《和苦热喜雨》 宋·廖行之
吾闻和阴阳,古人喻调鼎。
四时有节适,万类自纾窘。
神哉洪钧播,妙自元气涬。
寒暑递推迁,日月互光炯。 -
45.《田家苦》 宋·方岳
六月之雨田成溪,七月之旱烟尘飞。
眼中收拾不十年,未议索饭儿啼饥。
夜点松明事冶谷,规避债家相迫促。
平明排闼自分沾,渠更舞权还不足。 -
46.《丹山主者恭雪航年七十余清苦善吟八句以似》 宋·陈著
本是住林深,浮云载出林。
蹒跚多病脚,邂逅十年心。
破鼓饥甘饭,残镫老醒吟。
我来相访外,梅竹是知音。 -
47.《苦雨》 宋·马廷鸾
倦夜抛书病不禁,投床无寐雨涔涔。
长潸旧国山河泪,细滴孤臣禾黍心。
狂象蹋池喧泞淖,饥鸦谋稻怆淋淫。
天公老手须斟酌,次第龙分正望霖。 -
48.《酒边忆去年苦病》 宋·董嗣杲
发誓游四方,言归多自责。
秋高风浪险,怀家万山隔。
江北与江西,梦寐困行役。
去年病褵褷,客死亦何惜。 -
49.《近苦多故坐病乏药》 宋·董嗣杲
江郊雪冱莫知津,客泪双垂怅此身。
魔障在前无妄想,饥寒随处肯言贫。
畏途日有风波恐,病骨时需药石频。
屏息支吾心已扰,眼前谋绝故乡亲。 -
50.《苦寒行》 明·袁凯
雨雪雨雪,凄风如刀,我行中野,而无缊袍。
我寒我饥,谁复我知。
四无人声,但闻熊罴。
罴欲攫我,罴复夺我。 -
51.《荐饥》 宋·章甫
陇亩还枯旱,鉏犂谩苦辛。
饥寒知不免,盗贼恐相因。
忧国书生志,安民圣主仁。
丰凶端有数,天本爱斯民。 -
52.《苦雨》 宋·方回
苦雨何其久,山乡化水乡。
月余沈碓硙,天半起帆樯。
孰不思神禹,畴能饷子桑。
溺饥非己责,愁绝望朝阳。 -
53.《续苦雨行二首》 宋·方回
忆昔壬午杭火时,焚户四万七千奇。
焮死暍死横道路,所幸米平民不饥。
火灾而止犹自可,大雨水灾甚于火。
海化桑田田复海,龙妒倮虫规作醢。 -
54.《苦雨竹》 宋·方回
泥污后土逾月途,四月雨至五月初。
七日七夜复不止,钱王旧城市无米。
城中之民不饥死,亦恐城外盗贼起。
东邻高楼吹玉笙,前呵大马方横行。 -
55.《后苦雨行》 宋·方回
七昼夜雨可已否,五更屋角万马走。
击碎屋瓦如拳然,三桥街中人乘船。
五斗陈米已万钱,籴且无之矧借旃。
一檐十蛛不成网,亿万万喙饥可想。 -
56.《今春苦雨初有春半曾无十日晴之句去立夏无几》 宋·方回
读书听雨过三更,定是明朝又不晴。
就枕未鼾饥鼠出,掀书舐砚上灯檠。 -
57.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·战城南》 唐·刘驾
城南征战多,城北无饥鸦。
白骨马蹄下,谁言皆有家。
城前水声苦,倏忽流万古。
莫争城外地,城里有闲土。 -
58.《横吹曲辞·出塞》 唐·沈佺期
十年通大漠,万里出长平。
寒日生戈剑,阴云摇旆旌。
饥乌啼旧垒,疲马恋空城。
辛苦皋兰北,胡霜损汉兵。 -
59.《相和歌辞·秋胡行》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东路陲。
时逢大道无难阻,君方游宦从陈汝。 -
60.《杂曲歌辞·悲哉行》 唐·孟云卿
孤儿去慈亲,远客丧主人。
莫吟苦辛曲,谁忍闻可闻。
可闻不可说,去去无期别。
行人念前程,不待参辰没。
朝亦常苦饥,暮亦常苦饥。
飘飘万馀里,贫贱多是非。
少年莫远游,远游多不归。