-
1.《读李憕碑》 宋·张耒
自唐中微北方沸,胡马长鸣饮清渭。
李公守节陷贼庭,身死骷髅行万里。
百年事往谁复省,一丘榛莽无人祭。
荒碑半折就磨灭,后人空解传其字。 -
2.《答伯庸》 宋·冯京
孔子之文满天下,孔子之道满天下。
得其文者公卿徒,得其道者为饿夫。 -
3.《读夷齐传》 宋·傅梦得
要使清风激懦顽,饿夫宁死首阳山。
当年若食周家粟,未必名重万古间。 -
4.《行部迤东轺中杂述二首》 明·邓渼
楚楚山下茨,移种托庭隅。
色泽纷跼蔓,绿阴互相逾。
秋虫鸣其根,黄雀欣所居。
势盛易侵轶,兰叶日夜枯。 -
5.《拟矫志篇》 明·王廷陈
龙虬虽困,不资鳝鳅。
鸑鷟虽孤,不匹鹜雏。
虽有香草,当户必除。
虽有仁人,在敌必诛。 -
6.《戏作》 宋·陆游
归卧元知作饿夫,宦游依旧是臞儒。
免教妻子争粳秫,秋稼连云一棱无。 -
7.《旱後郴寇又作》 宋·杨万里
自怜秋蝶生不早,只与夜蛩声共悲。
眼边未觉天地宽,身後更用文章为。
去秋今夏旱相继,淮江未净郴江沸。
饿夫相语死不愁,今年官免和糴不。 -
8.《斸葛行》 宋·洪咨夔
晨鸡未号霜塞涂,前村后村递招呼。
长镵短篝采葛去,冰满髯鬓风无襦。
频年米贱置不问,高藤稠叶青扶疏。
但闻酒渴欲吞海,一片两片甘於酥。 -
9.《相逢行》 宋·李廌
平生不为轻薄游,故亦未作相逢作。
寻常木强畏犯义,直欲端彦规後生。
有客性不羁,谓我何泥固。
太上立德次立功,痴儿乃为功名悮。 -
10.《西山仅老失牛求一言於邑数语代书》 宋·楼钥
一介扣门,尺书在手。
不是长须馈鲤,乃知中夜忘牛。
拽把牵犁,能耕百亩。
披毛戴角,方得五春。