-
1.《南园十三首》 唐·李贺
花枝草蔓眼中开,小白长红越女腮。
可怜日暮嫣香落,嫁与春风不用媒。
(其一)
宫北田塍晓气酣,黄桑饮露窣宫帘。
长腰健妇偷攀折,将喂吴王八茧蚕。 -
2.《送梅》 明·许隚
烂熳南枝与北枝,残香落落影离离。
多情明月还相照,无赖狂风且莫吹。
纵饮不辞今日醉,算开犹是隔年期。
最怜今夜黄昏后,寂寞微吟倚树时。 -
3.《望花有感》 宋·王令
春来几时余不知,但怪日日柳梢好。
我嗟无地自种花,常恐东风只生草。
谁家有园不可入,时时纵欲信自到。
寒梅最香落已阑,桃杏虽迟亦颠倒。 -
4.《枣花》 宋·董嗣杲
香落衣巾靡靡中,花垂碧涧不流冬。
易开易落催成子,谁采谁收怕见红。
种有万林绵北地,诗传八月剥西风。
千株可等侯千哀悼,安邑曾收结实功。 -
5.《秋山吟》 唐·施肩吾
夜吟秋山上,袅袅秋风归。
月色清且冷,桂香落人衣。 -
6.《曲江二首》 唐·李山甫
南山低对紫云楼,翠影红阴瑞气浮。
一种是春长富贵,大都为水也风流。
争攀柳带千千手,间插花枝万万头。 -
7.《浣溪沙》 宋·程垓
闲倚前荣小扇车。
晚妆无力亸云鸦。
凝情香落一庭花。
笑挽清风归玉枕,懒随缺月傍窗纱。
羞红两脸上娇霞。 -
8.《浣溪沙》 宋·程垓
闲倚前荣小扇车。
晚妆无力亸云鸦。
凝情香落一庭花。
笑挽清风归玉枕,懒随缺月傍窗纱。
羞红两脸上娇霞。 -
9.《鹧鸪天》 宋·卢祖皋
纤指轻拈小砑红。
自调宫羽按歌童。
寒余芍药阑边雨,香落酴醿架底风。
闲意态,小房栊。
丁宁须满玉西东。
一春醉得莺花老,不似年时怨玉容。 -
10.《丹凤吟》 宋·陈允平
暗柳烟深何处,翡翠帘栊,鸳鸯楼阁。
芹泥融润,飞燕竞穿珠幕。
秋千倦倚,还思年少,袜步尘轻,衫裁罗薄。
陡顿芳心暗老,强理新妆,离思都占眉角。 -
11.《月中桂》 宋·董天吉
云外仙花众莫俦,广寒宫殿足清幽。
根盘天上一轮古,香落人间八月秋。
玉兔杵频金粟碎,素娥佩湿露枝稠。
史君方运吴刚斧,要放清光照此舟。 -
12.《宣妙楼》 宋·方鸿飞
云观烟楼是梵家,竹围如洗逼寒沙。
因风绿浪摇晴麦,遇雨红香落润花。
人锁昼房听鸟语,僧归晚坞放蜂衙。
不须老远来沽酒,只觅天酥为点茶。 -
13.《初归杂咏》 宋·陆游
窗下初收剥啄棋,疏帘窣地画阴移。
下岩石润挥毫後,正焙茶香落磑时。
癃老入朝元是错,期年决去已为迟。
天公赋予谁能测,只吝功名不吝诗。 -
14.《岁暮皈自城中,一病垂死,病起遣闷四首》 宋·杨万里
索居独寡欢,巾车入城闉。
亲旧久不见,一见交相欣。
挽衣招我饮,惟恐我出门。
不招我亦往,不留我亦存。 -
15.《十月梅花》 宋·文同
十月冻墙隈,英英见早梅。
应从九地底,先领一阳来。
紫膜纷纷脱,黄肤迤迤开。
得风浑自变,与雪欲成堆。 -
16.《春游五首》 宋·邵雍
五岭梅花迎腊开,三川正月赏寒梅。
相去万里先一月,始知春色从南来。
何人妙曲传羌笛。
尽日清香落酒杯。
料得天涯水归客,也应临此重徘徊。 -
17.《端平改元阳月同弟某自南山过龙井山僧饶舌话》 宋·吴泳
一百年前老辩才,复褰{倏去犬加系}带下山来。
松杉溜雨惊龙起,篁竹生风唤鹤回。
戒行净通林水观,语言香落宝花台。
更看坡颍留诗处,月堕山空眼豁开。 -
18.《中秋玩月以东坡诗不择茅檐与市楼况我官居似》 宋·李流谦
十年中秋不见月,譬之去国唯喜似。
朝来氛翳崩厥角,天公粲然一启齿。
夕月可占此其祥,枯龟未必知许事。
黄昏天宇开琉璃,出云微觇抟空势。 -
19.《荼蘼》 宋·方岳
手插春风十万条,野香落絮玉摇摇。
黄鹂莫误看花眼,等得南薰雪未消。 -
20.《和李蓝溪梅花韵》 宋·黄庚
南枝开遍北枝开,祗恐飞香落砌苔。
踏雪诗人应癖好,杖藜日日为诗来。