-
101.《关试前送进士姚潜下第归南阳》 唐·曹邺
马嘶残日没残霞,二月东风便到家。
莫羡长安占春者,明年始见故园花。 -
102.《关山月》 唐·霍总
珠珑翡翠床,白皙侍中郎。
五日来花下,双童问道傍。
到门车马狭,连夜管弦长。
每笑东家子,窥他宋玉墙。 -
103.《关山月》 唐·霍总
珠珑翡翠床,白皙侍中郎。
五日来花下,双童问道傍。
到门车马狭,连夜管弦长。
每笑东家子,窥他宋玉墙。 -
104.《关山月》 唐·霍总
珠珑翡翠床,白皙侍中郎。
五日来花下,双童问道傍。
到门车马狭,连夜管弦长。
每笑东家子,窥他宋玉墙。 -
105.《白马》 唐·翁绶
渥洼龙种雪霜同,毛骨天生胆气雄。
金埒乍调光照地,玉关初别远嘶风。
花明锦襜垂杨下,露湿朱缨细草中。
一夜羽书催转战,紫髯骑出佩騂弓。 -
106.《登临洮望萧关》 唐·李昌符
渐觉风沙暗,萧关欲到时。
儿童能探火,妇女解缝旗。
川少衔鱼鹭,林多带箭麋。
暂来戎马地,不敢苦吟诗。 -
107.《题潼关兰若》 唐·皮日休
潼津罢警有招提,近百年无战马嘶。
壮士不言三尺剑,谋臣休道一丸泥。
昔时驰道洪波上,今日宸居紫气西。
关吏不劳重借问,弃繻生拟入耶溪。 -
108.《咏史诗·函谷关》 唐·胡曾
寂寂函关锁未开,田文车马出秦来。
朱门不养三千客,谁为鸡鸣得放回。 -
109.《咏史诗·玉门关》 唐·胡曾
西戎不敢过天山,定远功成白马闲。
半夜帐中停烛坐,唯思生入玉门关。 -
110.《自蜀入关》 唐·罗邺
文战连输未息机,束书携剑定前非。
近来从听事难得,休去且无山可归。
匹马出门还怅望,孤云何处是因依。
斜阳驿路西风紧,遥指人烟宿翠微。 -
111.《关亭春望》 唐·罗隐
关畔春云拂马头,马前春事共悠悠。
风摇岸柳长条困,露裛山花小朵愁。
信越功名高似狗,裴王气力大于牛。
未知至竟将何用,渭水泾川一向流。 -
112.《咏马二首》 唐·唐彦谦
紫云团影电飞瞳,骏骨龙媒自不同。
骑过玉楼金辔响,一声嘶断落花风。
崚嶒高耸骨如山,远放春郊苜蓿间。
百战沙场汗流血,梦魂犹在玉门关。 -
113.《咏马二首》 唐·唐彦谦
紫云团影电飞瞳,骏骨龙媒自不同。
骑过玉楼金辔响,一声嘶断落花风。
崚嶒高耸骨如山,远放春郊苜蓿间。
百战沙场汗流血,梦魂犹在玉门关。 -
114.《潼关道中》 唐·郑谷
白道晓霜迷,离灯照马嘶。
秋风满关树,残月隔河鸡。
来往非无倦,穷通岂易齐。
何年归故社,披雨剪春畦。 -
115.《早发蓝关》 唐·韩偓
关门愁立候鸡鸣,搜景驰魂入杳冥。
云外日随千里雁。
山根霜共一潭星。
路盘暂见樵人火,栈转时闻驿使铃。
自问辛勤缘底事,半年驱马傍长亭。 -
116.《早发潼关》 唐·吴融
天边月初落,马上梦犹残。
关树苍苍晓,玉阶澹澹寒。
宦游终自苦,身世静堪观。
争似山中隐,和云枕碧湍。 -
117.《入关历阳道中却寄舍弟》 唐·杜荀鹤
求名日苦辛,日望日荣亲。
落叶山中路,秋霖马上人。
晨昏知汝道,诗酒卫吾身。
自笑抛麋鹿,长安拟醉春。 -
118.《入关历阳道中却寄舍弟》 唐·杜荀鹤
求名日苦辛,日望日荣亲。
落叶山中路,秋霖马上人。
晨昏知汝道,诗酒卫吾身。
自笑抛麋鹿,长安拟醉春。 -
119.《入关寄九华友人》 唐·杜荀鹤
坐床难稳露蝉新,便作东西马上身。
醲酒却输耽睡客,好山翻对不吟人。
无多志气禁离别,强半年光属苦辛。
箧里篇章头上雪,未知谁恋杏园春。 -
120.《辞郑员外入关》 唐·杜荀鹤
男儿三十尚蹉跎,未遂青云一桂科。
在客易为销岁月,到家难住似经过。
帆飞楚国风涛润,马度蓝关雨雪多。
长把行藏信天道,不知天道竟如何。