-
121.《梦入关》 唐·韦庄
梦中乘传过关亭,南望莲峰簇簇青。
马上正吟归去好,觉来江月满前庭。 -
122.《出关》 唐·韦庄
马嘶烟岸柳阴斜,东去关山路转赊。
到处因循缘嗜酒,一生惆怅为判花。
危时只合身无著,白日那堪事有涯。
正是灞陵春酬绿,仲宣何事独辞家。 -
123.《壶关道中作》 唐·韦庄
处处兵戈路不通,却从山北去江东。
黄昏欲到壶关寨,匹马寒嘶野草中。 -
124.《壶关道中作》 唐·韦庄
处处兵戈路不通,却从山北去江东。
黄昏欲到壶关寨,匹马寒嘶野草中。 -
125.《出关言怀》 唐·黄滔
又乞书题出,关西谒列侯。
寄家僧许岳,钓浦雨移洲。
卖马登长陆,沾衣逐胜游。
菜肠终日馁,霜鬓度年秋。
诗苦无人爱,言公是世仇。
却怜庭际草,中有号忘忧。 -
126.《马嵬》 唐·黄滔
锦江晴碧剑锋奇,合有千年降圣时。
天意从来知幸蜀,不关胎祸自蛾眉。 -
127.《忆潼关早行》 唐·徐夤
行客起看仙掌月,落星斜照浊河泥。
故山远处高飞雁,去马鸣时先早鸡。
关柳不知谁氏种,岳碑犹见圣君题。
刍荛十轴僮三尺,岂谓青云便有梯。 -
128.《马嵬感事》 唐·唐求
冷气生深殿,狼星渡远关。
九城鼙鼓内,千骑道途间。
凤髻随秋草,鸾舆入暮山。
恨多留不得,悲泪满龙颜。 -
129.《函谷关》 唐·胡宿
天开函谷壮关中,万古惊尘向此空。
望气竟能知老子,弃繻何不识终童。
谩持白马先生论,未抵鸣鸡下客功。
符命已归如掌地,一丸曾误隗王东。 -
130.《送杜司马再游蜀中》 唐·无可
为客应非愿,愁成欲别时。
还游蜀国去,不惜杜陵期。
剑水啼猿在,关林转栈迟。
日光低峡口,雨势出蛾眉。
山迥逢残角,云开识远夷。
勿令双鬓发,并向锦城衰。 -
131.《送严明府入关谒黎京兆》 唐·皎然
春日异秋风,何为怨别同。
潮回芳渚没,花落昼山空。
旅候闻嘶马,残阳望断鸿。
应思右内史,相见直城中。 -
132.《题潼关普通院门》 唐·陈季卿
度关悲失志,万绪乱心机。
下坂马无力,扫门尘满衣。
计谋多不就,心口自相违。
已作羞归计,还胜羞不归。 -
133.《夜行次东关逢魏扶东归》 唐·许浑
南北断蓬飘,长亭酒一瓢。
残云归太华,疏雨过中条。
树色随关迥,河声入塞遥。
劳歌此分首,风急马萧萧。 -
134.《寓怀·关山万里恨》 唐·高骈
关山万里恨难销,铁马金鞭出塞遥。
为问昔时青海畔,几人归到凤林桥。 -
135.《饮马长城窟行》 魏晋·陈琳
饮马长城窟,水寒伤马骨。
往谓长城吏,慎莫稽留太原卒!
官作自有程,举筑谐汝声!
男儿宁当格斗死,何能怫郁筑长城。 -
136.《阳关曲(军中)》 宋·苏轼
受降城下紫髯郎。
戏马台南旧战场。
恨君不取契丹首,金甲牙旗归故乡。 -
137.《阳关曲(李公择)》 宋·苏轼
济南春好雪初晴。
才到龙山马足轻。
使君莫忘霅溪女,还作阳关肠断声。 -
138.《绮寮怨·上马人扶残醉》 宋·周邦彦
上马人扶残醉,晓风吹未醒。
映水曲、翠瓦朱檐,垂杨里、乍见津亭。
当时曾题败壁,蛛丝罩、淡墨苔晕青。
念去来、岁月如流,徘徊久、叹息愁思盈。 -
139.《木兰花慢(和师厚和司马文季虏中作)》 宋·朱敦儒
指荣河峻岳,锁胡尘、几经秋。
叹故苑花空,春游梦冷,万斛堆愁。
簪缨散、关塞阻,恨难寻杏馆觅瓜畴。
凄惨年来岁往,断鸿去燕悠悠。 -
140.《永遇乐(陪程金溪跃马用其韵)》 宋·赵彦端
杜曲桑麻,灞桥风雪,归梦无路。
马健凌秋,人间玩日,聊用宽迟暮。
摇摇羽扇,翩翩凫舄,胜处恍疑仙去。
笑相看,风林露草,古来有谁知趣。