-
161.《梅花引 过天门关作》 元·赵秉文
山如峡。
天如席。
石颠树老冰崖坼。
雪霏霏。 -
162.《望潼关》 清·峻德
立马风陵望汉关,云峰高出白云间。
西来一曲昆仑水,划断中条太华山。 -
163.《出嘉峪关感赋》 清·林则徐
严关百尺界天西,万里征人驻马蹄。
飞阁遥连秦树直,缭垣斜压陇云低。
天山巉[1]削摩肩立,瀚海苍茫入望迷。
谁道崤函千古险?
回看只见一丸泥。 -
164.《出关》 清·吴兆骞
边楼回首削嶙峋,筚篥喧喧驿骑尘。
敢望余生还故国,独怜多难累衰亲。
云阴不散黄龙雪,柳色初开紫塞春。
姜女石前频驻马,傍关犹是汉家人。
? -
165.《出关》 清·徐兰
凭山俯海古边州,旆影翻飞见戍楼。
马后桃花马前雪,出关争得不回头? -
166.《向湖边·退处相关》 宋·江纬
退处相关,幽栖林薮,舍宇第须茅盖。
翠巘清泉,启轩窗遥对。
遇等闲、邻里过从,亲朋临顾,草草便成幽会。
策杖携壶,向湖边柳外。 -
167.《念奴娇·阳关西路》 宋·葛郯
阳关西路,看垂阳客舍,嫩浮波縠。
宝马嘶风人渐远,隐隐歌声戛玉。
踏遍春山,归来高卧,笑濯沧浪足。
孤鸿天际,断霞摇曳心目。 -
168.《为乐天自勘诗集,因思顷年城南醉归,马上递》 未知·未知
莫不众观。
群公直至侍众行礼之时,不复聚寐,予与卷后。
越
中冬夜风雨,不觉将晓,诸门互启关锁,即事成篇】
元稹
春野醉吟十里程,斋宫潜咏万人惊。
今宵不寐到明读,风雨晓闻开锁声。 -
169.《关山月》 宋·王炎
阴山萧萧木叶黄,胡儿马健弓力强。
铁衣万骑向北去,仰看鸿雁皆南翔。
身在边头家万里,鸣咽悲笳壮心死。
功成归取汉爵侯,战败没为边地鬼。
团团霜月悬中天,闺中少妇私自怜。
捐躯许国丈夫事,莫恨不如霜月圆。 -
170.《采桑子·马蹄如水朝天去》 元·王寂
马蹄如水朝天去,冷落朝云。
心事休论。
蘸甲从他酒百分。
不须更听阳关彻,消尽冰魂。
惆怅离尊。
衣上馀香臂上痕。 -
171.《雨晴渡关二首》 宋·宗泽
荡涤真成快,氛霾不敢阴。
万花恩泽了,二麦宠光深。
地势胆仙掌,河源识帝心。
马头迎霁色,诗句日边寻。 -
172.《蓝关图》 明·沈周
卷中谁貌蓝关雪,瘦马凌兢寒切骨。
阿湘远来候马前,低首擎拳赤脚热。
拥鞍相向殊惨情,神气宛宛人欲生。
瘴江嘱语亦切至,掩吻哀哦如有声。
笔痕入素淡而媚,顾陆之间见能事。
前人遗迹不易题,安得起公为画记。 -
173.《木兰花慢 题毫州武津关》 元·张弘范
忆谯都风物,飞一梦,过千年。
羡百里溪程,两行堤柳,数万人烟。
伤心旧家遗迹,谩斜阳、流水接长天。
冷落故祠香火,白云泪眼潸然。 -
174.《清平乐·关河南北》 元·张弘范
关河南北。
有雁无消息。
落日楼头人正忆。
啼鸟一声山碧。
莺莺燕燕争春。
红尘马足车轮。
惟有新丰豪客,东风老泪沾巾。 -
175.《刘待诏老子出关图卷》 宋·刘意
不驰骏马驾青牛,西度函关紫气浮。
文字五千传道德,仅同释教让儒流。 -
176.《祀马将军竹枝辞》 宋·马之纯
曹州孽火遍烧天,不见兵车只汉川。
若得将军把关要,鸦军不用过山前。 -
177.《题马远画梅四幅》 宋·杨娃
铢衣翠盖映朱颜,未识何年入帝关。
默被画开傅写得,至今独似在衡山。 -
178.《饮马长城窟》 宋·郑起
饮马长城窟,下见征人骨。
长城窟虽深,见骨不见心。
谁知征人心,怨杀秦至今。
北边风打山,草地荒漫漫。 -
179.《战昱岭关》 元·吴讷
鼓角声雄队伍齐,扬兵晓战昱关西。
黄金匣动双龙出,赤羽旗开万马嘶。
露布不烦诸将草,诗篇还效古人题。
沙溪春酒甜如蜜,醉卧花阴听鸟啼。 -
180.《居庸关》 明·楚石梵琦
天畔浮云云表峰,北游奇险见居庸。
力排剑戟三千士,门掩山河百万重。
渠答自今收战马,兜铃无复置边烽。
上都避暑频来往,飞鸟犹能识衮龙。