-
1.《奉陪赠附马韦曲二首》 唐·杜甫
韦曲花无赖,家家恼杀人。
绿尊虽尽日,白发好禁春。
石角钩衣破,藤枝刺眼新。
何时占丛竹,头戴小乌巾。 -
2.《奉陪郑驸马韦曲二首》 唐·杜甫
韦曲花无赖,家家恼煞人。
绿尊虽尽日,白发好禁春。
石角钩衣破,藤枝刺眼新。
何时占丛竹,头戴小乌巾。 -
3.《短歌行》 唐·李白
白日何短短,百年苦易满。
苍穹浩茫茫,万劫太极长。
麻姑垂两鬓,一半已成霜。
天公见玉女,大笑亿千场。
吾欲揽六龙,回车挂扶桑。
北斗酌美酒,劝龙各一觞。
富贵非所愿,与人驻颜光。 -
4.《春尽过显灵宫》 明·冯有经
长杨夹路水流渠,高阁烟光落槛疏。
歌鸟报晴云彻净,架藤满紫蝶来初。
风回氅佩飞谭麈,香扑真文走蠹鱼。
有药驻颜难驻日,一春抄得酒方书。 -
5.《汉武帝杂歌三首》 唐·韦应物
汉武好神仙,黄金作台与天近。
王母摘桃海上还,感之西过聊问讯。
欲来不来夜未央,殿前青鸟先回翔。 -
6.《寄白龙洞刘道人》 唐·吕岩
玉走金飞两曜忙,始闻花发又秋霜。
徒夸篯寿千来岁,也是云中一电光。
一电光,何太疾,百年都来三万日。 -
7.《又诗二首》 唐·马湘
省悟前非一息间,更抛闲事弃尘寰。
徒夸美酒如琼液,休恋娇娥似玉颜。
含笑谩教情面厚,多愁还使鬓毛斑。 -
8.《赠道者》 唐·张蠙
得道疑人识,都城独闭关。
头从白后黑,心向闹中闲。
饥渴唯调气,儿孙亦驻颜。
始知仙者隐,殊不在深山。 -
9.《更漏子(再次韵于真人)》 宋·张继先
诵真经,期万过。
未灭无明心火。
宜回首,探真空。
融怡淡漠中。
自古人,何处在。
谩记声名沽卖。
抛尘累,养清闲。
琼浆自驻颜。 -
10.《鹧鸪天(沈彦述生日)》 宋·周紫芝
名在休文季孟间。
一时风味更萧然。
琼林不逐春风老,安用丹砂巧驻颜。
春入户,酒吹澜。
小桃枝上锦阑斑。
明年欲与君为寿,无路相从入道山。 -
11.《念奴娇(中秋)》 宋·赵彦端
_娥万古,算清光常共、水清山绿。
我欲蓬莱风露顶,眇视寰瀛一粟。
携手群仙,广寒游戏,玉砌琉璃屋。
归来一笑,葛陂还访骑竹。 -
12.《沁园春(赠胡葆元)》 宋·葛长庚
要做神仙,炼丹工夫,亦有何难。
向雷声震处,一阳来复,玉炉火识,金鼎烟寒。
_女乘龙,金公跨虎,片晌之间结大还。
丹田里,有白鸦一个,飞入泥丸。 -
13.《水调歌头(四月四日自寿,用玉林韵,兼效其体)》 宋·冯取洽
林叶润而密,莺语老犹娇。
懒翁那记生日,兀兀度昏朝。
勘破富贫贵贱,参透死生寿夭,至竟本同条。
胸次绝疑碍,物外自超遥。 -
14.《水调歌头(四月四日自寿,用玉林韵,兼效其体)》 宋·冯取洽
林叶润而密,莺语老犹娇。
懒翁那记生日,兀兀度昏朝。
勘破富贫贵贱,参透死生寿夭,至竟本同条。
胸次绝疑碍,物外自超遥。 -
15.《贺新郎(丁巳初度自赋)》 宋·李曾伯
老作星沙守。
问今年、平头六十,翁还知否。
暑葛霜砧都历遍,还著回旋舞袖。
奚所用、皤然一叟。 -
16.《读李诗》 明·鲁铎
天地独长久,谓亦终销熔。
朝菌同一尽,何必论乔松。
谁云李太白,旷达擅高踪。
有酒不自饮,乃劝义和龙。
麻姑既霜鬓,谁能驻颜容。 -
17.《洞霄宫》 宋·苏轼
上帝高居愍世顽,故留琼馆在凡间。
青山九锁不易到,作者七人相对闲。
(《论语》云作者七人矣,今监宫凡七人。
)庭下流泉翠蛟舞,洞中飞鼠白鸦翻。
长松怪石宜霜鬓,不用金丹苦驻颜。 -
18.《居厚弟示和诗复课十首》 宋·刘克庄
脱身朝市恶机关,弓饵安能到伏蟠。
把似去梯置楼上,何如抱甕灌畦间。
有黄粱枕休圆梦,无紫金丹可驻颜。
直入深山更深处,时人莫叫孔宾还。 -
19.《书事二首》 宋·刘克庄
竭海夷山气力雄,只愁无术驻颜红。
却须擘划千馀岁,多买丹砂置女僮。 -
20.《简竹溪二首》 宋·刘克庄
驻颜元不待丹砂,筋力浑如昔建牙。
剥尽皮毛真理窟,分些膏馥与儒家。
苦吟寒谷应生黍,罢讲诸天亦雨花。
自笑一生迷传注,傥容北面学南华。