-
1.《连昌宫词》 唐·元稹
连昌宫中满宫竹,岁久无人森似束。
又有墙头千叶桃,风动落花红蔌蔌。
宫边老翁为余泣,小年进食曾因入。
上皇正在望仙楼,太真同凭阑干立。 -
2.《放白鹇篇》 唐·宋之问
故人赠我绿绮琴,兼致白鹇鸟。
琴是峄山桐,鸟出吴溪中。
我心松石清霞里,弄此幽弦不能已。
我心河海白云垂, -
3.《咏汤婆长句寄谈勿庵勉之共发一笑》 明·龚诩
岁晚江乡雪盈尺,小斋不禁寒气逼。
先生独卧不成眠,两脚浑如水中石。
今宵何幸得温温,伸去缩来随意得。
非关被底别藏春,深藉汤婆有余力。 -
4.《和侯协律咏笋(侯喜也)》 唐·韩愈
竹亭人不到,新笋满前轩。
乍出真堪赏,初多未觉烦。
成行齐婢仆,环立比儿孙。
验长常携尺,愁乾屡侧盆。 -
5.《渭村退居,寄礼部崔侍郎、翰林钱舍人诗一百韵》 唐·白居易
圣代元和岁,闲居渭水阳。
不才甘命舛,多幸遇时康。
朝野分伦序,贤愚定否臧。
重文疏卜式,尚少弃冯唐。 -
6.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
7.《永叔寄诗八首并祭子渐文一首因采八诗之意警》 宋·梅尧臣
昔闻退之与东野,相与结交贱微时。
孟不改贫韩渐贵,二人情契都不移。
韩无骄矜孟无腼,直以道义为己知。
我今与子亦似此,子亦不愧前人为。 -
8.《古诗赠新城王贻上》 清·钱谦益
风轮持大地,击扬为风谣。
吹万肇邃古,赓歌畅唐姚。
朱弦泛汉魏,丽藻沿六朝。
有唐盛词赋,贞符汇元包。 -
9.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
10.《缘识》 宋·宋太宗
从小莫颠謏,长大始成人。
经史须勤学,然可待尊亲。
勿谈他已短,但秪自脩身。
所作行慈善,见者生钦羡。 -
11.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
12.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·丁逢
半雨半晴山弄姿,湿云吹风不成痴。
蘼芜渐遍楚宫碧,葡萄未涨巴江迟。
西南大尹初涉境,山川效职加瑰奇。
翠屏窥窗故娟妙,松峦映掩相参差。 -
13.《大雨》 宋·陆游
北风挟骄云,突起塞宇宙,赫日初未西,盼转失白昼。
翻空黑帜合,列阵奇鬼斗,雨镞飞纵横,雷车助奔骤。
平阶水入户,沟渎不能受。
对面语不闻,持繖避屋漏。 -
14.《秋怀十首》 宋·张耒
虫鸣一何悲,竟夕不能已。
缺月能几何,光辉还暂尔。
青灯照床帷,解带偃宵寐。
劳劳随朝日,既夕聊此憩。 -
15.《围棋歌戏江瞻道兼呈蔡秘校》 宋·张耒
蔡子围棋非我敌,我谨事之如大国。
主盟召会不敢辞,近忽凭陵有骄色。
邹人战鲁固非宜,于越入吴谁可测。
愿君勿以大自骄,知小深谋战须克。 -
16.《苦寒作》 元·王冕
昨日风寒枯木折,今日五更霜似雪。
河伯泉仙惊怪言,冻杀深潭三足鳖。
南海一平行太舆,五尺之冰千古无。
珊瑚树死日色薄,老翁破冻叉僵鱼。 -
17.《晓起闻明仲谒空叔尝过门追已无及继读观雾长》 宋·刘子翚
公才凛若干将铸,胆落诗流失以倨。
弄毫邂逅即挥奇,造化玄机悉披露。
凌晨访客忽飞筇,双涧徐穿碧交互。
笑声只在竹林东,梦破急追无复处。 -
18.《谢陈伯成学士》 宋·强至
蓬莱仙人才伟英,三世实以文章称。
持杯玉虹汲涧壑,奋笔金虎虓丘陵。
开怀未尝有表暴,出语矧复无骄矜。
超然古人考是否,蔑尔时俗论爱憎。 -
19.《次张益州芝草十二韵》 宋·李石
绍兴己卯武成庙,庙殿之栋三秀芝。
学官奔走暨多士,日绕百匝不暂离。
欲奏九重望恩幸,寒饿水火如切肌。
先期到堂白宰相,宰相曰可甚易为。 -
20.《三次韵答惠兰亭纸翠毫笔》 宋·方岳
半生书痴虫蠹木,不管瓶无旧储粟。
青灯竹屋雪村寒,声鸣益悲梦难续。
晚菘早韭有书味,诗腹冰清鄙梁肉。
迩来毛颖会稽楮,乃欺余贫共羞缩。