-
1.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
2.《三泉龙门》 宋·孙应时
苍山石骨高棱层,缭断谷口如坚城。
何年穴作瓮门入,豁然天地中开明。
门深十太碧铁色,错落鳞甲潜光晶。
溪声泻出骇风雨,岩泉乱滴纷珠璎。 -
3.《峡中歌》 宋·孙应时
峡中翠壁何峥嵘,排空百雉如层城。
重楼复道明丹青,神剜鬼刻斧鉴精。
呀然裂入兀不崩,飞流罅出悬珠璎。
旌旆夹道缤逢迎,霜锋雪锷立万兵。 -
4.《八哀诗·故右仆射相国张公九龄》 唐·杜甫
相国生南纪,金璞无留矿。
仙鹤下人间,独立霜毛整。
矫然江海思,复与云路永。
寂寞想土阶,未遑等箕颍。 -
5.《酬本部韦左司》 唐·顾况
好鸟依佳树,飞雨洒高城。
况与二三子,列坐分两楹。
文雅一何盛,林塘含馀清。
府君未归朝,游子不待晴。 -
6.《桃源行》 唐·刘禹锡
渔舟何招招,浮在武陵水。
拖纶掷饵信流去,误入桃源行数里。
清源寻尽花绵绵,踏花觅径至洞前。 -
7.《暖谷诗》 宋·蒋祺
县南山水秀且清,天地坯冶陶精英。
有唐刺史昔行县,访寻洞穴为寒亭。
屈指於今几百祀,磨崖字字何纵横。
相随栈道倚空险,来者无不毛骨惊。 -
8.《代书三首》 明·王彦泓
随意梳头与著衣,横看侧视总相宜。
瑶钗拜赛三年叶,黛笔重翻十样眉。
通神针国俱受谱,闲窗绣佛自抽丝。
珊珊弱骨惊鸿影,最想氍毹答巧时。
¤ -
9.《离夕有赠》 明·张含
南浦盈盈泪,东风小小年。
回镫窈窕夜,分镜泬寥天。
销骨惊花箭,离肠泥酒船。
可怜明月子,依旧影娟娟。 -
10.《雪霁独登南楼》 宋·范成大
雪睛风劲晚来冰,楼上奇寒病骨惊。
雀啄空檐银笋堕,鸦翻高树玉尘倾。
青帘闪闪千家静,黄帽亭亭一水横。
坐久天容却温丽,一弯新月对长庚。 -
11.《秋兴九首其四拟李贺》 宋·秦观
鱼鳞甃空排嫩碧,露桂梢寒挂团壁。
白苹风起吹北窗,尺鲤沉没断消息。
燕子将雏欲归去,沈郎病骨惊迟暮。
浓愁茫茫寄何处,万里江南芳草路。 -
12.《已丑上元後晚望》 宋·杨万里
雪里睛偏好,寒余暖尚轻。
山烟春自起,野烧暮方明。
又是元宵过,端令病骨惊。
遣愁聊觅句,得句却愁生。 -
13.《天赐白》 宋·周邦彦
君不见书生镌羌勒兵人,羌来薄城束缚急。
蜡丸飞出辞大家,帐下健儿纷雨位。
凿沙到石终无水,扰扰万人如渴蚁。
挽絙窃出两将军,敌箭随来风掠耳。 -
14.《寄杜邯郸》 宋·贺铸
穷巷厌多雨,颓垣藜藿生。
蜩螗饱风露,晏景一何清。
坐指岁芳歇,羇人心骨惊。
所怀不可见,东州闻政声。 -
15.《偶成》 宋·李流谦
独行饮饭腹屡扪,欲出未出星纵横。
梅花於人远近好,月色随我东西明。
香来适与鼻观会,夜久忽遣毛骨惊。
急须唤取陈夫子,欲与平章此段清。 -
16.《绝句》 宋·李流谦
霜乾木脱气坚明,病骨惊寒亦强行。
折得梅花全未吐,不庆於我尚含情。 -
17.《送游吏部赴召》 宋·魏了翁
天马周流不停策,青龙挂空山无色。
区中物物见根柢,岁年滔滔逐流水。
籲于求归归未获,客里随人送行客。
鏦金伐鼓行清秋,江头组练云如稠。 -
18.《惊秋》 唐·齐己
褰帘听秋信,晚傍竹声归。
多故堪伤骨,孤峰好拂衣。
梧桐凋绿尽,菡萏堕红稀。
却恐吾形影,嫌心与口违。 -
19.《横吹曲辞·入塞曲》 唐·沈彬
欲为皇王服远戎,万人金甲鼓鼙中。
阵云暗塞三边黑,兵血愁天一片红。
半夜翻营旗搅月,深秋防戍剑磨风。 -
20.《相和歌辞·从军行二首》 唐·虞世南
涂山烽候惊,弭节度龙城。
冀马楼兰将,燕犀上谷兵。
剑寒花不落,弓晓月逾明。
凛凛严霜节,冰壮黄河绝。